کانگورو

کانگورو (به فرانسوی: kangourou) جانوری از راسته کیسه‌داران علف‌خوار از خانواده درازپایان (Macropodidae) است که در استرالیا و گینه نو زندگی می‌کند. کانگورو می‌تواند به کمک پاهایش پرش‌های بلندی انجام دهد. طول این پرش‌ها به ۹ متر هم می‌رسد. دُم کانگوروها بلند و عضلانی است. نوع مادهٔ آن‌ها دارای کیسه‌ای است که نوزاد نارس کانگورو پس از به دنیا آمدن به درون آن رفته و در آنجا از شیر مادر تغذیه می‌کند تا به رشد کافی رسیده و قادر به زندگی در بیرون کیسه شود. نوزاد کانگورو در هنگام تولد جثّه‌ای بسیار کوچک دارد. بزرگ‌ترین گونهٔ کانگورو، کانگوروی قرمز است. کانگوروی خاکستری نوع دیگری است که تقریباً به بزرگی کانگوروی قرمز می‌شود.

کانگورو
یک کانگوروی قرمز ماده
رده‌بندی علمی
فرمانرو:	جانوران
شاخه:	طنابداران
رده:	پستانداران
زیررده:	کیسه‌داران
راسته:	کیسه‌داران علف‌خوار
زیرراسته:	درازپاشکلان
تیره:	درازپایان
سرده:	کانگوروها
گونه‌ها
کانگوروی قرمز (Macropus rufus) کانگوروی خاکستری شرقی (Macropus giganteus) کانگوروی خاکستری غربی (Macropus fuliginosus) کانگوروی بزشکل (Macropus antilopinus)

این پستاندار نماد کشور استرالیا است و بر روی نشان ملی استرالیا و برخی از اسکناس‌های این کشور تصاویری از کانگوروها نقش بسته‌است. طبق اعلام دولت استرالیا در سال ۲۰۱۱ حدود ۳۴ میلیون کانگورو جهت استفاده‌های تجاری نگهداری می‌شوند. کانگوروهای وحشی برای استفاده از گوشت، پوست و چرم آن‌ها و جلوگیری از آسیب به محصولات کشاورزی شکار می‌شوند. برخی بر این عقیده هستند که مصرف گوشت کانگورو به دلیل میزان چربی پایین، در مقایسه با سایر گوشت‌های رایج برای بدن انسان مناسب‌تر است.

ویژگی‌ها

کانگوروها از معدود جانورانی هستند که با جهیدن حرکت می‌کنند. این جانوران سرعت حرکت بالایی دارند و همچنین شناگران خوبی هستند. این جانوران گیاه‌خوار بوده و از بوته‌ها، علف‌ها و سایر یافت‌های گیاهی تغذیه می‌کنند. برخی از کانگوروها شب‌زی هستند و به خصوص در روزهای گرم استراحت کرده و شب‌ها به فعالیت و تغذیه می‌پردازند. کانگوروها معمولاً گروه‌های بیش از ده‌تایی تشکیل داده و ارتباطات اجتماعی زیادی با هم دارند و با تشکیل این دسته‌ها در مقابل شکارچیان از یکدیگر و از اعضای ضعیف‌تر یا کوچک‌تر گروه دفاع می‌کنند.

کانگوروها همواره برای ساکنین استرالیا پراهمیت بوده‌اند. مردم بومی استرالیا در گذشته از گوشت، شیر، پوست، استخوان، تاندون، و حتی کیسه بیضه کانگوروها جهت مصرف گوناگون استفاده می‌کردند. در حال حاضر گوشت کانگورو مصارف زیادی در استرالیا داشته و به بسیاری از کشورهای دنیا نیز صادر می‌شود. این جانوران در مقابله با انسان‌ها معمولاً بی‌خطر و بی‌آزار بوده و موارد بسیار معدودی از حملهٔ بدون دلیل کانگوروها به انسان گزارش شده‌است.

زیستگاه

کانگوروها در بوته‌زارها زندگی کرده و از گیاهان مختلف تغذیه می‌کنند. کانگوروها به صورت دسته‌جمعی و با استفاده از پاهای عقبی و بلند و قوی خود، به جست و خیز مشغول هستند. دُم بلند آن‌ها در حفظ تعادلشان بسیار مؤثر است.

دسته‌بندی

کانگورو اصطلاحی است که به‌طور کلی به انواع گونه‌های خانواده درازپایان اطلاق می‌شود. این خانواده به‌طور کلی به چهار دسته تقسیم شده‌اند که عبارت‌اند از:

والابی‌ها، کانگوروهای درختی، والاروها و کانگوروها

بزرگ‌ترین نوع آن‌ها کانگوروی قرمز و خاکستری هستند. وزن کانگوروی قرمز، ممکن است بیش از وزن انسان باشد. کانگوروی خاکستری، هنگام خطر با سرعت ۴۰ کیلومتر در ساعت می‌دود.

برخی گونه‌های کانگورو به شرح زیر است:

• کانگوروی قرمز
• کانگوروی خاکستری شرقی
• کانگوروی خاکستری غربی
• کانگوروی بزشکل
• کانگوروی دم‌قلم‌مویی
• کانگوروی درختی
• کانگوروی دم‌قلم‌مویی حفره‌کن
• کانگوروی دم‌قلم‌مویی قلم‌مو-دم
• کانگوروی درختی طلایی‌پوش

جستارهای وابسته

• گوشت کانگورو

منابع

• ویکی‌پدیای هلندی