چه کسی رئیس را کشت؟
(تغییرمسیر از چه کسی رئیس را کُشت؟)
چه کسی رئیس را کشت؟ فیلم‌نامهٔ کمدیِ فیلم‌نشده‌ای از بهرام بیضایی است، نوشته به سالِ ۱۳۷۱، بر اساسِ فکری از سالِ ۱۳۴۹.
فیلمِ ناساخته
ویرایشسالِ ۱۳۷۴ تدارک و گزینشِ بازیگر در دفترِ شرکتِ پخشیران (یکی از دو تهیه‌کنندهٔ پروژهٔ نافرجام، با مشارکتِ هدایت فیلم) در جریان بود که نامه‌های تهدیدآمیز و جلساتی با مدیرانِ سینمایی سازندگان را منصرف کرد.[۱] هارون یشایایی در این باره گفته: «. . . مقدماتش هم فراهم شد اما تا بیاییم تولید را شروع کنیم، ناگهان آقای بیضایی تصمیم گرفت مهاجرت کند. . . . آمد، نشست و گفت، من باید بروم. به من بگو تا حالا چقدر خرج کردی که هزینه آن را پرداخت کنم. من هم گفتم، متاسفم که می‌خواهی بروی، اما هزینه‌اش به من مربوط است و تو قرار نیست آن را پرداخت کنی.»[۲] اکبر عبدی و رضا شفیعی جم و ارژنگ امیرفضلی از بازیگرانِ موردِ نظرِ بیضایی بودند.[۳]
پانویس
ویرایشمنابع
ویرایش- بیضایی، بهرام (آذر و دی ۱۳۸۵). «سالشمار زندگی و آثار بهرام بیضایی». بخارا (۵۷): ۲۴.
- بیضایی، بهرام. «سالشمار زندگی و آثار بهرام بیضایی». مجلّه سیمیا زمستان ۱۳۸۶ شماره ۲.
- جعفری‌نژاد، شهرام (۱۳۷۹). بهرام بیضائی. تهران: نشر قصه. شابک ۹۶۴-۵۷۷۶-۰۷-۴.
- زند، زوبین (۹ اردیبهشت ۱۳۸۶). «حقایق درباره فرمان پسر فرمان». اعتماد (۱۳۷۹): ۱۰.
- سلماسی، مهرنوش (۳ دی ۱۳۹۹). «حسرت‌هایی برای سینمای ایران». همشهری (۸۱۱۸): ۱۵.
- سیف، محسن (۱۳۷۷). کارگردانان سینمای ایران: از اوگانیانس تا امروز. ج. ۱. تهران: کانون فرهنگی-هنری ایثارگران. شابک ۹۶۴-۶۵۲۹-۱۶-X.
- طالبی‌نژاد، احمد (فروردین ۱۳۷۸). «روزها می‌گذرد». فیلم (۲۳۳): ۳۰.
- یشایایی، هارون؛ صائمی، رضا (۲۸ آذر ۱۴۰۲). «سینمای ایران مثل شعر فارسی است». هم‌میهن (۴۰۱): ۱۴−۱۵.
- خبرگزاری سینماروزان: بر و بچه‌های «ساعت خوش» در کنار خالق «سگ‌کشی»