چهار بزرگ (غرب اروپا)

چهار بزرگ
	فرانسه; آلمان; ایتالیا; بریتانیا;

چهار بزرگ که با نام G4 نیز شناخته می‌شود، به فرانسه، آلمان، ایتالیا و بریتانیا اشاره دارد. فرانسه و بریتانیا کشورهای دارنده جنگ‌افزار هسته‌ای هستند و اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل با حق وتو هستند که هر یک از آنها را قادر می‌سازد تا از تصویب هرگونه پیش‌نویس قطعنامه "ماهوی" شورا بدون توجه به سطح حمایت بین‌المللی آن جلوگیری کنند.^[۱] بریتانیا تنها کشور چهار بزرگ است که عضو اتحادیه اروپا نیست و در سال ۲۰۲۰ و بر اساس همه‌پرسی که در سال ۲۰۱۶ برگزار شد، به عضویت خود پایان داد. فرانسه، آلمان، ایتالیا و بریتانیا از قدرت‌های بزرگ اقتصادی اروپا محسوب می‌شوند^[۲] و کشورهای اروپای غربی هستند که به صورت جداگانه به عنوان اعضای کامل گروه هفت و گروه ۲۰ نمایندگی می‌شوند. آنها از دوران بین دو جنگ به عنوان «چهار بزرگ اروپا» نامیده می‌شدند.^[۳]

واژه G4 برای نخستین بار زمانی که نیکولا سارکوزی رئیس‌جمهور فرانسه خواستار نشستی در پاریس با سیلویو برلوسکونی، نخست‌وزیر ایتالیا، گوردون براون، نخست‌وزیر بریتانیا و آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان برای بررسی پاسخ به بحران مالی در پاریس شد^[۴] استفاده شد. رکود بزرگ مالی سازمان توسعه و همکاری اقتصادی آنها را به عنوان «چهار کشور بزرگ اروپایی» توصیف می‌کند.^[۵]

مسائل

رهبران چهار کشور معمولاً یک سری تماس‌های ویدئویی مشترک با رئیس‌جمهور ایالات متحده (نگاه کنید به کوئینت ناتو) یا با رهبران دیگر در مورد مسائل بین‌المللی دارند. به عنوان مثال، با باراک اوباما، رئیس‌جمهور ایالات متحده، آنها در مورد تجارت و مشارکت سرمایه‌گذاری ترانس-آتلانتیک، جنگ داخلی سوریه و استفاده از جنگ‌افزارهای شیمیایی در طول درگیری،^[۶] الحاق کریمه به روسیه و تحریم‌های بین‌المللی علیه روسیه،^[۷] بحث کردند. خشونت پس از جنگ داخلی در لیبی،^[۸] درگیری اسرائیل و فلسطین،^[۹] مداخله آمریکا در عراق در سال ۲۰۱۴ و بیماری ویروسی ابولا.^[۱۰] با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، آنها به عنوان مثال در مورد مذاکرات صلح وین برای سوریه گفتگو کردند.^[۱۱]

آمار

چهار بزرگ
کشور	جمعیت	سهم جمعیت اتحادیه اروپا^[A]^[۱۲]	کمک به بودجه اتحادیه اروپا (۲۰۱۴–۲۰۲۰) (میلیون یورو)^[۱۳]		عضو پارلمان اروپا
فرانسه	۶۶٬۶۱۶٬۴۱۶	۱۴٫۹۷٪	۱۹٬۵۷۳٫۶	۲۷٫۵۲٪	۷۹
آلمان	۸۰٬۷۱۶٬۰۰۰	۱۸٫۵۴٪	۲۵٬۸۱۵٫۹	۳۶٫۳۰٪	۹۶
ایتالیا	۶۰٬۷۸۲٬۶۶۸	۱۳٫۵۸٪	۱۴٬۳۶۸٫۲	۲۰٫۲۰٪	۷۶
بریتانیا	۶۷٬۷۹۱٬۴۰۰	N/A	۱۱٬۳۴۱٫۶	۱۵٫۹۵٪	N/A
مجموع	۲۷۲٬۲۱۵٬۰۸۴	۴۷٫۰۹٪	۷۱٬۰۹۹٫۳	۶۴٫۲۴٪	۲۵۱

رای‌گیری شورای اتحادیه اروپا، جایی که رویه حاکی از اکثریت واجد شرایط است، برای تصویب پیشنهادهای کمیسیون به اکثریت مضاعف حداقل ۵۵ درصد از کشورهای عضو اتحادیه اروپا و ۶۵ درصد از جمعیت اتحادیه اروپا نیاز دارد. زمانی که این پیشنهاد از یک کشور عضو سرچشمه می‌گیرد، این میزان به ۷۲ درصد از کشورهای عضو اتحادیه اروپا و ۶۵ درصد از جمعیت اتحادیه اروپا افزایش می‌یابد.

کوئینت

کوئینت (یا کوئینت ناتو) یک گروه تصمیم‌گیری غیررسمی متشکل از پنج قدرت غربی است: ایالات متحده و چهار بزرگ (فرانسه، آلمان، ایتالیا و بریتانیا).^[۱۴]^[۱۵] این سازمان به عنوان یک «مدیرعامل» نهادهای مختلف مانند ناتو و G7/G20 عمل می‌کند.^[۱۶]

برگزیت

همه‌پرسی عضویت در اتحادیه اروپا در روز پنجشنبه ۲۳ ژوئن ۲۰۱۶ در بریتانیا برگزار شد و در مجموع ۵۱٫۹ درصد به خروج از اتحادیه اروپا رای دادند. دولت بریتانیا ماده ۵۰ پیمان اتحادیه اروپا را برای آغاز روند خروج از اتحادیه اروپا که در ۳۱ ژانویه ۲۰۲۰ به پایان رسید، آغاز کرد. گروه ۴ در حال حاضر متشکل از بریتانیا و سه اتحادیه جدید اتحادیه اروپا (آلمان، فرانسه و ایتالیا) است، اعضای بنیان‌گذار بزرگ جوامع اروپایی که پس از تصمیم بریتانیا برای خروج از اتحادیه اروپا، نقش رهبری را در اروپا بازپس گرفته‌اند.^[۱۷]^[۱۸]^[۱۹]

رهبران فعلی دولت

جستارهای وابسته

منابع

↑ [1] بایگانی‌شده در ۲۰ ژوئن ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine
↑ Kirchner, Emil J.; Sperling, James (2007). Global Security Governance: Competing Perceptions of Security in the Twenty-First Century. Routledge. p. 265. ISBN 978-1-134-22222-3.
↑ Hillman, William (30 September 1938). "Big Four of Europe Sign Munich Pact". news.google.com. The Milwaukee Sentinel. International News Service. pp. 1–2.^{^{[پیوند مرده]}}
↑ "RFI - Rescue of German bank falls through, G4 summit closes". Rfi.fr. Retrieved 13 October 2014.
↑ "OECD Glossary of Statistical Terms - Composite leading indicator zones Definition". Stats.oecd.org. Archived from the original on 31 اكتبر 2013. Retrieved 13 October 2014. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
↑ Martinez, Michael (16 June 2013). "Obama discusses further Syrian intervention with European leaders". CNN. Retrieved 13 October 2014.
↑ McCain-Nelson, Colleen; Meichtry, Stacy; Thomas, Andrea (25 April 2014). "Obama, Europe Leaders to Impose More Russia Sanctions -- Update". The Wall Street Journal. Archived from the original on 30 May 2014. Retrieved 26 December 2015.
↑ "Renzi calls for ceasefire as Italians flee Libya". M.thelocal.it. Archived from the original on 28 January 2015. Retrieved 13 October 2014.
↑ "Telefonata Renzi-Obama-Merkel-Cameron-Hollande su Gaza, Ucraina, Libia". Europa Quotidiano. Archived from the original on 19 October 2014. Retrieved 13 October 2014.
↑ Woodcock, Andrew (15 October 2014). "British PM Cameron joins Ebola talks with US President Obama". Independent. Retrieved 7 October 2016.
↑ Stewart, Heather; Wintour, Patrick (4 March 2016). "European leaders urge Russia to maintain Syria ceasefire". The Guardian (به انگلیسی). ISSN 0261-3077. Retrieved 7 October 2016.
↑ "Voting calculator - Consilium". www.consilium.europa.eu (به انگلیسی). General Secretariat of the Council. Retrieved 15 April 2020.
↑ "EU budget".
↑ The Quint Acknowledging the Existence of a Big Four-US Directoire at the Heart of the European Union
↑ Nolan, Janne (1 December 2010). Global Engagement: Cooperation and Security in the 21st Century (به انگلیسی). Brookings Institution Press. ISBN 978-0-8157-1672-3.
↑ Goldstein, Joshua S. (2011). Winning the War on War: The Decline of Armed Conflict Worldwide. Penguin. ISBN 978-1-101-54908-7.
↑ "EU divided on answer to Brexit 'wake up call'". Retrieved 7 October 2016.
↑ "Meet the (divided) committee to save Europe". POLITICO (به انگلیسی). 27 June 2016. Retrieved 7 October 2016.
↑ "Brexit: Germany, France, Italy vow no talks before Britain makes formal decision on EU - Brexit: UK EU Referendum". mobile.abc.net.au. ABC News (Australian Broadcasting Corporation). 27 June 2016. Retrieved 7 October 2016.

[1] [1] بایگانی‌شده در ۲۰ ژوئن ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine

[2] Kirchner, Emil J.; Sperling, James (2007). Global Security Governance: Competing Perceptions of Security in the Twenty-First Century. Routledge. p. 265. ISBN 978-1-134-22222-3.

[newsgoogle2-3] Hillman, William (30 September 1938). "Big Four of Europe Sign Munich Pact". news.google.com. The Milwaukee Sentinel. International News Service. pp. 1–2.^{^{[پیوند مرده]}}

[4] "RFI - Rescue of German bank falls through, G4 summit closes". Rfi.fr. Retrieved 13 October 2014.

[5] "OECD Glossary of Statistical Terms - Composite leading indicator zones Definition". Stats.oecd.org. Archived from the original on 31 اكتبر 2013. Retrieved 13 October 2014. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)

[6] Martinez, Michael (16 June 2013). "Obama discusses further Syrian intervention with European leaders". CNN. Retrieved 13 October 2014.

[7] McCain-Nelson, Colleen; Meichtry, Stacy; Thomas, Andrea (25 April 2014). "Obama, Europe Leaders to Impose More Russia Sanctions -- Update". The Wall Street Journal. Archived from the original on 30 May 2014. Retrieved 26 December 2015.

[8] "Renzi calls for ceasefire as Italians flee Libya". M.thelocal.it. Archived from the original on 28 January 2015. Retrieved 13 October 2014.

[9] "Telefonata Renzi-Obama-Merkel-Cameron-Hollande su Gaza, Ucraina, Libia". Europa Quotidiano. Archived from the original on 19 October 2014. Retrieved 13 October 2014.

[10] Woodcock, Andrew (15 October 2014). "British PM Cameron joins Ebola talks with US President Obama". Independent. Retrieved 7 October 2016.

[11] Stewart, Heather; Wintour, Patrick (4 March 2016). "European leaders urge Russia to maintain Syria ceasefire". The Guardian (به انگلیسی). ISSN 0261-3077. Retrieved 7 October 2016.

[12] "Voting calculator - Consilium". www.consilium.europa.eu (به انگلیسی). General Secretariat of the Council. Retrieved 15 April 2020.

[13] "EU budget".

[14] The Quint Acknowledging the Existence of a Big Four-US Directoire at the Heart of the European Union

[15] Nolan, Janne (1 December 2010). Global Engagement: Cooperation and Security in the 21st Century (به انگلیسی). Brookings Institution Press. ISBN 978-0-8157-1672-3.

[16] Goldstein, Joshua S. (2011). Winning the War on War: The Decline of Armed Conflict Worldwide. Penguin. ISBN 978-1-101-54908-7.

[17] "EU divided on answer to Brexit 'wake up call'". Retrieved 7 October 2016.

[18] "Meet the (divided) committee to save Europe". POLITICO (به انگلیسی). 27 June 2016. Retrieved 7 October 2016.

[19] "Brexit: Germany, France, Italy vow no talks before Britain makes formal decision on EU - Brexit: UK EU Referendum". mobile.abc.net.au. ABC News (Australian Broadcasting Corporation). 27 June 2016. Retrieved 7 October 2016.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[A]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

[۱۸]

[۱۹]