چنگ برمهای
چنگ برمهای (ビルマの竪琴 بیرُما نو تاتهگُتو , همچنین چنگی از برمه) یک فیلم جنگی و درام ژاپنی به کارگردانی کن ایچیکاوا که در سال ۱۹۵۶ منتشر شد. این فیلم بر اساس رمانی کودکانه به همین نام نوشته میچیو تاکهیاما داستان سربازان ژاپنی را روایت میکند که در جنگ جهانی دوم در نبرد برمه جنگیدند. یکی از اعضای گروه پس از جنگ ناپدید میشود و سربازان امیدوارند کشف کنند که آیا دوستشان زنده ماندهاست یا خیر، و اگر او همان راهب بودایی باشد، میبینند که چنگ مینوازد. این فیلم جزو اولین فیلمهایی بود که تلفات جنگ را از منظر یک سرباز ژاپنی نشان داد.
چنگ برمهای | |
---|---|
کارگردان | کن ایچیکاوا |
تهیهکننده | ماسایوکی تاکاگی |
نویسنده | میچیو تاکهیاما (رمان) ناتو وادا |
بازیگران | رنتارو میکونی شوجی یاسویی جون هامامورا |
شرکت تولید | نیکاتسو |
توزیعکننده | براندن فیلمز (آمریکا) |
تاریخهای انتشار | (قسمت اول) ۲۱ ژانویه ۱۹۵۶; (قسمت دوم) ۱۲ فوریه ۱۹۵۶ (ژاپن) |
مدت زمان | ۱۴۳ دقیقه (ژاپن) ۱۱۶ دقیقه (دیگر کشورها) |
کشور | ژاپن |
زبان | ژاپنی |
این فیلم در سال ۱۹۶۵ نامزد جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی زبان شد. در سال ۱۹۸۵، ایچیکاوا چنگ برمهای را به صورت رنگی با بازیگران جدید بازسازی کرد و بازسازی آن یک موفقیت بزرگ باکس آفیس بود و تبدیل به فیلم شماره یک ژاپنی در سینمای داخلی شد. در بازار سال ۱۹۸۵ و دومین باکس آفیس ژاپنی تا آن زمان اکران شد.
داستان
ویرایشسرباز میزوشیما، سرباز ژاپنی، نوازنده چنگ گروه کاپیتان اینویه میشود که از سربازانی تشکیل شدهاست که برای بالا بردن روحیه در جنگ جهانی دوم برمه مینوازند و آواز میخوانند. وقتی به آنها در دهکدهای پناه داده میشود، در نهایت متوجه میشوند که توسط سربازان بریتانیایی و هندی تحت نظر هستند. آنها مهمات خود را پس میگیرند، سپس نیروهای پیشرو را میبینند. کاپیتان به مردان میگوید که آواز بخوانند، بخندند و کف بزنند تا انگلیسیها این تصور را ایجاد کنند که از حضور آنها بیخبرند. با این حال، سربازان بریتانیایی به جای شلیک به آنها، شروع به خواندن همان ملودی میکنند و…
فیلمبرداری
ویرایشایچیکاوا امیدوار بود که فیلم را رنگی بسازد، اما دوربینهای رنگی برای انتقال به برمه بسیار بزرگ و پرهزینه بودند. بیشتر فیلم در یاسویی، هاکونه و شبهجزیره ایزو در ژاپن فیلمبرداری شدهاست.
انتشار
ویرایشدر ژاپن، نیک کاتسو، استودیویی که فیلم را سفارش داده بود، قسمت اول فیلم را در ۲۱ ژانویه ۱۹۵۶ به مدت ۶۳ دقیقه منتشر کرد. قسمت دوم، ۸۰ دقیقه، در ۱۲ فوریه منتشر شد، با هر دو بخش به عنوان ویژگیهای دوگانه با فیلم B نمایش داده شد. این فیلم در جشنواره بینالمللی فیلم ونیز در اوت ۱۹۵۶ به نمایش درآمد و مورد تشویق قرار گرفت.[۱]
این اولین فیلم ایچیکاوا بود که در سطح بینالمللی منتشر شد، اما این فیلم ۱۴۳ دقیقه ای به ۱۱۶ دقیقه خلاصه شد، انتشار آن در کشورهای انگلیسی زبان قبل از اولین ترجمه رمان به انگلیسی انجام شد.[۲] این فیلم بر روی دیویدی در مارس ۲۰۰۷ منتشر شد.[۳]
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ "Japanese film hailed; Ovation for 'The Burmese Harp' at Venice International Fete". The New York Times. 30 August 1956. p. 18.
- ↑ Treyvaud, Matt (27 June 2015). "'Harp of Burma' is an adventure story concealing weighty themes". The New York Times. Retrieved 20 December 2016.
- ↑ Kehr, Dave (27 March 2007). "Critic's Choice: New DVDs". The New York Times. Retrieved 20 December 2016.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «The Burmese Harp (1956 film)». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۴ تیر ۱۳۹۳.
پیوند به بیرون
ویرایش- چنگ برمهای در راتن تومیتوز
- Voted #20 on The Arts and Faith Top 100 Films (2010)
- "(Biruma no tategoto pt.1 1956)" (به ژاپنی). Japanese Movie Database. Retrieved 2007-07-13.
- "(Biruma no tategoto pt. 2 1956)" (به ژاپنی). Japanese Movie Database. Retrieved 2007-07-13.
- The Burmese Harp: Unknown Soldiers an essay by Tony Rayns at the Criterion Collection
- چنگ برمهای در بانک اطلاعات اینترنتی فیلمها (IMDb)