پیر کوری
پیر کوری (فرانسوی: Pierre Curie؛ ۱۵ مه ۱۸۵۹ – ۱۹ آوریل ۱۹۰۶) فیزیک‌دان فرانسوی و از پیش‌گامان بلورشناسی، مغناطیس و رادیو اکتیویته بود. نوبل فیزیک در سال ۱۹۰۳ به او و همسرش ماری کوری، به پاس تحقیقات ارزنده در رادیواکتیویته، و به آنری بکرل، برای کشف آن، رسید.[۱]
پیر کوری | |
|---|---|
 حدود سال ۱۹۰۶ | |
| زادهٔ | ۱۵ مهٔ ۱۸۵۹ |
| درگذشت | ۱۹ آوریل ۱۹۰۶ (۴۶ سال) |
| ملیت | فرانسوی |
| محل تحصیل | دانشگاه سوربن |
| شناخته‌شده برای | به خاطر کشف خودپرتوزایی و مطالعه پدیده‌های تابشی در کشف رونتگن |
| همسر | ماری کوری (ازدواج ۱۸۹۵) |
| فرزندان | ایرن ژولیو-کوری ایو کوری |
| جوایز |  جایزه نوبل فیزیک (۱۹۰۳) |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | فیزیک |
| دانشجویان دکتری | پل لانژون آنتوان-لوئی دبیرن مارگریت پری |
| امضاء | |
 | |
پیر کوری و همسرش ماری کوری، مدت‌ها دربارهٔ خواص فیزیکی عناصر جدید تحقیق می‌کردند. آنها روشی دشوار و طاقت‌فرسا برای جداکردن رادیوم از راه تبلور مجدد در پیش گرفته‌بودند. در سال ۱۹۰۲، آنها سرانجام از یک تُن سنگ معدن اورانینیت به حدود ۰/۱ گرم کلرید رادیوم رسیدند. در سال ۱۹۱۰، ماری کوری، به رادیوم خالص فلزی رسید و در سال ۱۹۱۱ برای آن نوبل شیمی گرفت.[۲][۳]
پیر کوری ۱۹ آوریل ۱۹۰۶ در ۴۷ سالگی بر اثر برخورد با درشکه درگذشت.[۴]
منابع
ویرایش- ↑ "The Nobel Prize in Physics 1903". جایزه نوبل. Retrieved 8 July 2016.
- ↑ "Marie Curie – Research Breakthroughs (1807–1904)Part 2". American Institute of Physics. Archived from the original on 18 November 2011. Retrieved 7 November 2011.
- ↑ L. Pearce Williams (1986). "Curie, Pierre and Marie". Encyclopedia Americana, vol. 8. دانبری، کنتیکت: Grolier, Inc. p. 332.
- ↑ "Prof. Curie killed in a Paris street" (PDF), The New York Times, 20 April 1906
 | این یک مقالهٔ خرد یک فیزیک‌دان است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |