پیراوند

پیراوند وندی است که دو بخش دارد، بخش نخست به ابتدای واژه افزوده می‌شود و بخش دیگر در به پایان آن. پیراوند در زبان مالایی^[۱] و گرجی^[۲] رایج است.

نمونه‌ها

زبان‌های استرونزیایی

زبان مالایی هشت پیراوند دارد:

per+ریشه+kan

per+ریشه+i

ber+ریشه+an

ke+ریشه+an

pen+ریشه+an

per+ریشه+an

se+ریشه+nya

ke+ریشه+i

برای نمونه، یک پیراوند می‌تواند به واژهٔ adil (به معنی داد، عدل) افزوده شود و واژهٔ keadilan (دادگری، عدالت) را بسازد.^[۳]

جستارهای وابسته

منابع

↑ Tadmor, Uri (2005), "Malay-Indonesian and Malayic languages", in Strazny, Philipp (ed.), Encyclopedia of Linguistics, New York: Fitzroy Dearborn, pp. 644–647
↑ Colarusso, John (2005), "Georgian and Caucasian languages", in Strazny, Philipp (ed.), Encyclopedia of Linguistics, New York: Fitzroy Dearborn, pp. 380–383
↑ Baryadi, I. Praptomo (2011). Morfologi dalam Ilmu Bahasa (به اندونزیایی). Yogyakarta: Sanata Dharma University Publishers. pp. 42–43. {{cite book}}: Cite has empty unknown parameter: |coauthors= (help)

[1] Tadmor, Uri (2005), "Malay-Indonesian and Malayic languages", in Strazny, Philipp (ed.), Encyclopedia of Linguistics, New York: Fitzroy Dearborn, pp. 644–647

[2] Colarusso, John (2005), "Georgian and Caucasian languages", in Strazny, Philipp (ed.), Encyclopedia of Linguistics, New York: Fitzroy Dearborn, pp. 380–383

[3] Baryadi, I. Praptomo (2011). Morfologi dalam Ilmu Bahasa (به اندونزیایی). Yogyakarta: Sanata Dharma University Publishers. pp. 42–43. {{cite book}}: Cite has empty unknown parameter: |coauthors= (help)

[۱]

[۲]

[۳]