پیاله
پیاله یا در پهلوی پیگاله هم خانواده با واژه پیمانه کاسهٔ کوچک یا قدحی از شیشه یا بلور است که در آن شراب ریزند. گاه به آن «جام» یا «ساغر» نیز می‌گویند.[۱]ازمعروف ترین پیاله میتوان به پیاله نیگی اشاره کرد.
_01.jpg)
واژه
ویرایشواژهٔ «پیاله» در زبان‌های اروپایی هم دیده می‌شود.
بر اساس لغت نامه دهخدا، گویا واژهٔ «پیاله» دراصل یونانی بوده و اعراب از آن «فیالجه» ساخته‌اند یا اینکه یونانی‌ها آن را از ایرانیان گرفته و به همین معنی به کار برده‌اند.[۱]
در فارسی کنونی افغانستان پیاله به معنای استکان است.[نیازمند منبع]
در اروپای باستان
ویرایشدر اروپای دوران قدیم به آن Phile یا Patera (به لاتین) می‌گفته‌اند. و آن ظرف فلزی یا سرامیکی گرد، کم عمق و بدون دسته‌ای بوده که در مرکز آن فرو رفتگی وجود داشته است. وجود گودی برای تسهیل در نگهداری ظرف بوده. از پیاله در یونان باستان برای ساغرریزی استفاده می‌شده است.[۲]
جستارهای وابسته
ویرایشپانویس
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ علی‌اکبر دهخدا و دیگران، «پیاله» در لغت‌نامهٔ دهخدا (بازبینی شده در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۳).
- ↑ Jongh, The Companion Guide to Greece, 512.
منابع
ویرایش- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Patera». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۳.
- Jongh, Brian De (2000). The Companion Guide to Greece (به انگلیسی). Companion Guides. Retrieved 2013-09-13.
