پروندهی قدیمی پیرآباد
پروندهی قدیمی پیرآباد فیلمنامهای است از بهرام بیضایی از سالِ ۱۳۶۳، که فیلمِ فصل پنجم (۱۳۷۵) را بر بنیادش ساختهاند. نیز داستانِ فیلمِ اتوبوس (۱۳۶۴) با این فیلمنامه میخواند.
نویسنده(ها) | بهرام بیضایی |
---|---|
زبان | فارسی |
گونه(های) ادبی | فیلمنامه |
انتشار | تهران |
ناشر | انتشاراتِ ابتکار، انتشاراتِ روشنگران و مطالعات زنان |
تاریخ نشر | ۱۳۶۳ |
شمار صفحات | ۸۸ |
کتاب
ویرایشاین فیلمنامه به سالِ ۱۳۶۳ نگاشته شد[۱] و همان سال در انتشاراتِ ابتکار چاپ شد.[۲] چاپهای بعدی در انتشاراتِ روشنگران بودهاست.[۳]
داستان
ویرایشمایهٔ فیلمنامه پیشنهادِ داریوش فرهنگ بوده به بهرام بیضایی و محمود دولتآبادی.[۴] پرداختِ بیضایی از این قرار است:
ماجرا در روستایی میگذرد که در او جمالوندیها و کمالوندیها با هم ستیز دیرینه دارند. یکی از هر خانواده اتوبوسی میخرد تا مسافر به شهر ببرد و بیاورد؛ و درگیری بالا میگیرد . . .
فیلم
ویرایشرفیع پیتز فیلمِ فصل پنجم را به سالِ ۱۳۷۵ بر اساسِ پروندهی قدیمی پیرآباد نوشته و ساخته است.[۵]
نوشتههای دیگر
ویرایشفیلمنامهای همانند از محمود دولتآبادی که بر اساسِ همین داستان نوشته شده اتوبوس نام دارد که سالِ ۱۳۷۲ چاپ شده[۶] و فیلمی به همین نام (۱۳۶۴) به نویسندگیِ داریوش فرهنگ داستانِ همانندی با این اثر دارد.
سالِ ۱۳۵۹ محمود دولتآبادی، پس از دیدار با داریوش فرهنگ، که پیشتر با بهرام بیضایی مشورت کرده و به دولتآبادی معرّفی شده بود، میپذیرد که از داستانِ خانوادگیِ او − دربارهٔ این که یکی در دهاتِ کرمان اتوبوسی خریده و یکی دیگر در همچشمی با وی اتوبوس دوّمی خریده و کار بالا گرفته − فیلمنامهای بنویسد.[۷] فیلمنامه نوشته میشود و سرانجام دولتآبادی از فرهنگ میشنود که این نوشته در شبکه ۱ توقیف شدهاست.[۸] سپستر فیلم اتوبوس به کارگردانی یدالله صمدی، «با تیتراژ «سناریست؛ داریوش فرهنگ»» ساخته میشود و جایزه میگیرد.[۹] دولتآبادی پس از این که از چاپِ پروندهی قدیمی پیرآباد آگاه میشود، نظر به فیلم اتوبوس مینویسد: «گویا فرهنگ دست بهرام بیضایی را هم بند این کار کرده بود تا بلکه دست و پای نوشته شکسته شود و یک چیز دیگری از آن دربیاورد که لابد نه اثر بیضایی باشد و نه نوشتهی دولتآبادی . . . .»[۱۰]
سرانجام هر دو کار چاپ شد (پروندهٔ قدیمی پیرآباد، چاپ ۱۳۶۳[۲] و اتوبوس، چاپ ۱۳۷۲.)[۶] فیلمِ اتوبوس (۱۳۶۴) به نویسندگیِ داریوش فرهنگ و فیلمِ فصل پنجم (۱۳۷۵) به نویسندگیِ رفیع پیتز هم ساخته شد که از همین داستان بنیادین مایه میگیرند.
گذشته از پروندهی قدیمی پیرآباد، بیضایی طرحی هم برای فیلمنامه دارد به نامِ «اتوبوس» که سه سال پیش از پروندهی قدیمی پیرآباد یعنی سال ۱۳۶۰ نوشته شده و «هرگز به آن صورت نوشته و ساخته نشد.»[۱۱] سالِ ۱۳۶۳ نوین فیلم خبرِ ساختِ فیلمی به نامِ اتوبوس را در جراید به صورتِ آگهی منتشر کرد؛ با نامِ داریوش فرهنگ همچون فیلمنامهنویس و هوشنگ نوراللهی همچون تهیهکننده و بهرام بیضایی همچون کارگردان.
جستارهای وابسته
ویرایشپانویس
ویرایش- ↑ بیضایی، «سالشمار زندگی و آثار بهرام بیضایی»، ۲۲.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/507704[پیوند مرده]
- ↑ http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/506833[پیوند مرده]
- ↑ دولتآبادی، «نونِ نوشتن»، ۱۲۵–۱۲۸.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۱۸ آوریل ۲۰۱۵. دریافتشده در ۹ نوامبر ۲۰۱۵.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۶. دریافتشده در ۷ نوامبر ۲۰۱۵.
- ↑ دولتآبادی، «نونِ نوشتن»، ۱۲۷.
- ↑ دولتآبادی، «نونِ نوشتن»، ۱۲۸.
- ↑ دولتآبادی، «نونِ نوشتن»، ۱۲۸.
- ↑ دولتآبادی، «نونِ نوشتن»، ۱۲۸.
- ↑ بیضایی، «سالشمار زندگی و آثار بهرام بیضایی»، ۲۱.
منابع
ویرایش- بیضایی، بهرام. «سالشمار زندگی و آثار بهرام بیضایی». مجلّه سیمیا زمستان ۱۳۸۶ شماره ۲.
- بیضایی، بهرام (۱۳۸۶). «سالشمار زندگی و آثار بهرام بیضایی». مجلّه سیمیا (۲): ۲۸-۱۵.
- بیضایی، بهرام (۱۳۶۳). پروندهٔ قدیمی پیرآباد. تهران: انتشارات ابتکار.
- دولتآبادی، محمود (۱۳۹۶). این گفت و سخنها. تهران: نشر چشمه. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۲۲۹-۷۶۴-۸.
- دولتآبادی، محمود (۱۳۸۸). نونِ نوشتن. تهران: نشر چشمه. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۳۶۲-۵۲۸-۳.
- پروندهٔ قدیمی پیرآباد. بیضایی، بهرام. تهران: انتشارات ابتکار ۱۳۶۳|سایت سازمان اسناد و کتابخانهٔ ملی جمهوری اسلامی ایران