پروتکل ناگویا
پروتکل الحاقی به کنوانسیون تنوع زیستی در خصوص دسترسی به منابع ژنتیک و تقسیم عادلانه و منصفانه منافع ناشی از بهره‌برداری آنها، به اختصار پروتکل ناگویا یک توافقنامه بین‌الملی است که در اکتبر سال ۲۰۱۰ میلادی و در جریان برگزاری دهمین نشست کنفرانس طرف‌های متعاهد کنوانسیون تنوع زیستی در شهر ناگویای ژاپن تصویب و به کنوانسیون تنوع زیستی الحاق گردید.[۱] اهداف این پروتکل، تقسیم عادلانه و منصفانهٔ منافع ناشی از بهره‌برداری از منابع ژنتیک، شامل دسترسی مقتضی به منابع ژنتیک و انتقال فناوریهای مربوطه به نحو ممکن، با در نظر داشتن حقوق حاکم بر منابع و فناوریهای مذکور و از طرق تأمین مالی مناسب، که به موجب آن حفظ تنوع زیستی و استفادهٔ پایدار از عناصر آن می‌باشد.[۲][۳]
نام بلند:
| |
|---|---|
 دعوت‌شده‌ها به نشست
امضا کرده، ولی تصویب نکرده
امضا نکرده
صرفاً مهمان نشست
در کنار چندین کشور عضو، اتحادیه اروپا نیز بخشی از آن را تشکیل می‌دهد | |
| گونه | محیط‌زیستی |
| تاریخ امضا | ۲۹ اکتبر ۲۰۱۰ |
| مکان امضا | ناگویا ژاپن |
| تاریخ اجرا | ۱۲ اکتبر ۲۰۱۴ |
| شرط اجرا | ۵۰ تصویب‌کننده |
| امضاکنندگان | ۹۲ |
| گروه‌ها | ۱۲۳ |
| ضامن | دبیرکل سازمان ملل متحد |
| زبان‌ها | عربی، چینی، انگلیسی، فرانسوی، روسی و اسپانیایی |
پانویس
ویرایش- ↑ «The Nagoya Protocol on Access and Benefit-sharing» (PDF). کاراکتر line feed character در
|عنوان=در موقعیت 23 (کمک) - ↑ ماده یک پروتوکل
- ↑ Unit, Biosafety (2015-06-09). "About the Nagoya Protocol". www.cbd.int (به انگلیسی). Retrieved 2022-07-05.
منابع
ویرایش- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Nagoya Protocol». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ آوریل ۲۰۲۰.