پراگرسیو پاپ
پراگرسیو پاپ زیر سبکی از موسیقی پاپ و راک است که تلاش می‌کند استاندارد سبک پاپ را پیچیدگی پراگرسیو راک در آهنگسازی و استفاده از سازهای مختلف را در هم آمیزد. پراگرسیو پاپ در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ در رادیو ای ام محبوب بود. پراگرسیو پاپ در آغاز با نام پروتو-پراگ نامیده می‌شد. از ویژگی‌های موسیقایی پراگرسیو پاپ می‌توان استفاده از گوش ربا همه پسند، استفاده از چندین سازهای مختلف، تغییر کلید و ریتم در آهنگسازی، استفاده از فرم‌های بزرگ‌تر و سمفونی را نام برد.[۱][۴][۵]
| پراگرسیو پاپ | |
|---|---|
| ریشه نام | آمیزه ای از پراگرسیو راک و موسیقی پاپ.[۱] |
| ریشه‌های سبکی | |
| ریشه‌های فرهنگی | نیمه‌های دهه ۱۹۶۰ تا نخستین سال‌های دهه ۱۹۷۰ |
| سازهای معمول | گیتار. گیتار بیس. سینث سایرز. ساز های کوبه ای. کیبورد |
| فرم‌های مشتق‌شده | |
| سایر مطالب | |
پانویس
ویرایشاستناد
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Haworth & Smith 1975, p. 126.
- ↑ Poyau, Morgan (July 13, 2011). "The 80s Nostalgia Aesthetic Of Music's Hottest New Subgenre: Hypnagogic Pop". Vice Media. Retrieved August 15, 2016.
- ↑ Reynolds 2006, p. 398.
- ↑ Willis 2014, p. 220.
- ↑ Palmberg & Baaz 2001, p. 49.
پیوست
کتابشناسی
ویرایش- Lee, Edward (1970). Music of the People: A Study of Popular Music in Great Britain. Barrie & Jenkins. ISBN 978-0-214-66067-2.
- Stump, Paul (1997). The Music's All that Matters: A History of Progressive Rock. Quartet Books. ISBN 978-0-7043-8036-3.