پراستاناترائی
پراستاناترائی (سانسکریت: प्रस्थानत्रयी، آوانگاری: Prasthānatrayī، ت. «خروج ترینیتی») به سه متن الهیات به ویژه مکاتب ویدانته اشاره دارد. شامل موارد زیر است:[۱]
- اوپانیشادها، معروف به سانسکریت: उपदेश प्रस्थान، آوانگاری: Upadēśa Prasthāna، ت. «خروج موعظه» (متون دستوری)، و سانسکریت: श्रुति प्रस्थान، آوانگاری: Śruti Prasthāna، ت. «خروج شنیدن» (شروتی)، به ویژه اوپانیشادهای اصلی.
- بهگود گیتا، معروف به سانسکریت: साधना प्रस्थान، آوانگاری: Sādhana Prasthāna، ت. «خروج مدیتیشن» (متن عملی)، و سانسکریت: स्मृति प्रस्थान، آوانگاری: Smr̥ti Prasthāna، ت. «خروج حافظه» (سنت حماسی)
- برهما سوتراها، معروف به سانسکریت: सूत्र प्रस्थान، آوانگاری: Sūtra Prasthāna، ت. «خروج فرمول» (متون فرمولبندیکننده) یا سانسکریت: न्याय प्रस्थान، آوانگاری: Nyāya Prasthāna، ت. «خروج عدالت» یا سانسکریت: युक्ति प्रस्थान، آوانگاری: Yukti Prasthāna، ت. «خروج دستگاه» (اندیشههای فلسفی و معنوی اوپانیشادها را نظام مند و خلاصه میکند)
اوپانیشادها از ده تا سیزده متن اصلی و در مجموع ۱۰۸ اوپانیشاد است.[۲] اوپانیشادهای اصلی(اوپانیشادهای موخیا)[۳][۴][۵]) عبارتند از Īśā، Kena، Kaṭha، Praṣna، Muṇḍaka، Māṇḍūkya، Taittiriya، Aitareya، Chandogya و Bṛhadaraṇyaka.
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ Vepa, Kosla. The Dharmic Traditions. Indic Studies Foundation.
- ↑ Original Upanishads spanned beyond 108 texts. However, only 108 texts remained during the oral transmission process across generations.
- ↑ Robert C Neville (2000), Ultimate Realities, SUNY Press, شابک ۹۷۸−۰۷۹۱۴۴۷۷۶۵, page 319
- ↑ Stephen Phillips (2009), Yoga, Karma, and Rebirth: A Brief History and Philosophy, Columbia University Press, شابک ۹۷۸−۰۲۳۱۱۴۴۸۵۸, pages 28-29
- ↑ Peter Heehs (2002), Indian Religions, New York University Press, شابک ۹۷۸−۰۸۱۴۷۳۶۵۰۰, pages 60-88