پاراچنار
پاراچنار یا پاره‌چنار شهری نظامی و پشتون‌نشین در شمالغرب پاکستان در حدود بیست کیلومتری مرز افغانستان است. این شهر مرکز فرمانداری کُرَّم در استان مرزی شمال غربی است.[۱] مردمان این شهر و روستاهای اطراف آن پیرو مذهب تشیع هستند.[۲]
پاراچنار
توتکی (نام پیشین) | |
|---|---|
  پاراچنار  پاراچنار  پاراچنار  پاراچنار .svg) پاراچنار | |
| مختصات: ۳۳°۵۴′ شمالی ۷۰°۶′ شرقی / ۳۳٫۹۰۰°شمالی ۷۰٫۱۰۰°شرقی | |
| استان | مرزی شمال غربی |
| شهرستان | کرم |
| ارتفاع | ۱۷۰۵ متر (۵۵۹۴ فوت) |
| دین | اسلام |
پاراچنار در دره‌ای سرسبز واقع شده و جاده‌ای که از این شهر به افغانستان می‌رود از دره پایه‌وار و گردنه کُرَّم (در شمال غربی شهر) می‌گذرد.[۱] علت نام‌گذاری آن را وجود درختان کهنسال چنار یا سکونت قبیله پارا یا پاره در پیرامون چنار بزرگی در آنجا می‌دانند. سیب آن در سراسر پاکستان، مشهور و به خاطر رنگ طلایی‌اش از زمان انگلیسی‌ها به گلدن دلیشز معروف است.[۳]
عشایر ادی زئی، دوپر زئی، غندی خیل، مستوخیل، حمزه خیل، منگل، مقبل، بنګښ، درزدران منتوان، وزئی، جاجی، غلزجی، لیسانی و پاره در شهر و پیرامون آن سکونت دارند.[۳] منطقه پاراچنار در قدیم تابستانگاه عشایر و هم‌چنین از تابستانگاه‌های شاهان گورکانی هند بود.
موارد دیگر
ویرایش[۵][۶][۷][۸] در سال ۲۰۰۷، مقامات جاده تهال-پاراچنار را برای مسافرت ناامن اعلام کردند و این جاده تا سال ۲۰۱۱ بسته بود. ساکنان پاراچنار بدون این جاده می‌بایست از مسیر کابل-تورخوم برای رفتن به پیشاور و دیگر نقاط پاکستان استفاده می‌کردند.[۴]
پاراچنار قبلاً منطقه قبایلی بوده و دولت فعلی عمران خان مناطق قبایل را در ایالت پختونخواه ضم کرد. و پاراچنار (کرم) الان یکی از شهرهای ایالت خیبر پختونخوا به حساب می‌آید.
محصولات
ویرایشپاراچنار دارای زمین پرآب است و بیشتر مردم این شهر شغل کشاورزی دارند، میوه‌جات و سبزی‌جات پاراچنار از شهرتی ویژه برخوردار است.
پانویس
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ دانشنامه جهان اسلام: پاراچنار.
- ↑ «مصائب شیعه بودن (گذری بر پیشینه و وضعیت کنونی شیعیان پاراچنار)». hawzah.net. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۱-۰۱.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ همان.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ آسیای میانه آن‌لاین (فارسی). بازدید: سپتامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «به علت کمبود مواد غذایی و نبود امکانات بهداشتی؛ ۱۵ نفر از شیعیان «پاراچنار» پاکستان جان خود را از دست دادند». خبرگزاری فارس. ۱۸ مرداد ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ اوت ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۳۰ دسامبر ۲۰۰۸.
- ↑ «اگر جاده پاراچنار باز نشود، جاده‌های مهم پاکستان را مسدود می‌کنیم». خبرگزاری فارس. ۹ شهریور ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۳۰ دسامبر ۲۰۰۸.
- ↑ «مرگ کودکان پاراچنار و سکوت مرگبار جهان». عصر ایران. ۱۶ مرداد ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ فوریه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۳۰ دسامبر ۲۰۰۸.
- ↑ «آخرین‌اخبار؛ محاصره شیعیان پاراچنار». جهان نیوز. ۲۵ فروردین ۱۳۸۷.[پیوند مرده]