پابیلساگ
پابیلساگ (سومری: 𒀭𒉺𒉈𒊕 /pabilsaŋ/؛ و نیز لاتین‌نویسی به صورت Pabilsag[۳]) خدایی بین‌النهرینی بود.
| پابیلساگ | |
|---|---|
خدای جنگجو، مسوول املاک زراعی الهی | |
| نام‌های دیگر | لوگال-ایسن، اریمابینوتوکو |
| مرکز فرهنگی غالب | لاراک، ایسن |
| سلاح | کمان |
| نماد | صورت فلکی کمان |
| اطلاعات شخصی | |
| والدین | انلیل و نینتور[الف] |
| شریک زندگی | نینیسینا |
| فرزندان | دامو، گونورا، شوماه[۱] |
نام
ویرایششخصیت و شمایل‌نگاری
ویرایشسلاح او یک کمان بود.[۵]
ارتباط با سایر خدایان
ویرایشنسب
ویرایشوالدین پابیلساگ انلیل (در راس پانتئون) و نینتور بودند که در این زمینه باید نینتور را با همسر انلیل (نینلیل) شناسایی کرد.[۲]
پابیلساگ و نینیسینا
ویرایشارتباطی بین پابیلساگ با حلقه الهه‌های شفابخش بین‌النهرینی به خوبی گواهی شده است.[۶] او شوهر نینیسینا در نظر گرفته شده است.[۷] آنها یکی از چندین مثال از جفت‌های الهی در بین‌النهرین هستند که از یک الهه پزشکی و یک خدای جنگجو تشکیل می‌شوند.[۷]
اساطیر
ویرایشچنین تصور می‌شود که یک اسطوره طوفان سومری قطعه‌قطعه‌شده که قدیمی‌ترین تخمین زمان آن، دورهٔ بابلی باستان است[۸] بازتابِ سنتی باشد که در آترا-هاسیس و افسانه طوفان در حماسه گیلگمش دیده می‌شود.[۹] انتساب لاراک به پابیلساگ در بخش آغازین این روایت آمده که توصیف‌کننده انتساب پنج شهر به خدایان حامی مرتبط است (چهار شهر دیگر: اریدو، سیپار، باد-تیبیرا و شوروپاک هستند).[۱۰] خدای مسوول این امر انلیل است.[۸]
یادداشت
ویرایشپانویس
ویرایش- ↑ Wagensonner 2008, p. 279.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Krebernik 2005, p. 163.
- ↑ Brisch 2013.
- ↑ Krebernik 2005, pp. 160-161.
- ↑ Krebernik 2005, p. 161.
- ↑ Sibbing-Plantholt 2022, p. 52.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Asher-Greve & Westenholz 2013, p. 38.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Krebernik 2005, p. 165.
- ↑ Black 2006, p. 212.
- ↑ Black 2006, p. 213.
منابع
ویرایش- Asher-Greve, Julia M.; Westenholz, Joan G. (2013). Goddesses in Context: On Divine Powers, Roles, Relationships and Gender in Mesopotamian Textual and Visual Sources (PDF). ISBN 978-3-7278-1738-0.
- Black, Jeremy A. (2006). The Literature of Ancient Sumer. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-929633-0. Retrieved 2023-05-12.
- Brisch, Natalie (2013), "Pabilsag (god)", Ancient Mesopotamian Gods and Goddesses, Open Richly Annotated Cuneiform Corpus, UK Higher Education Academy
- Ceccarelli, Manuel (2009). "Einige Bemerkungen zum Synkretismus BaU/Ninisina". In Negri Scafa, Paola; Viaggio, Salvatore (eds.). Dallo Stirone al Tigri, dal Tevere all'Eufrate: studi in onore di Claudio Saporetti (به آلمانی). Roma: Aracne. ISBN 978-88-548-2411-9. OCLC 365061350.
- Edzard, Dietz-Otto (1983), "Larak", Reallexikon der Assyriologie (به آلمانی), retrieved 2023-05-12
- Foster, Benjamin R. (2005). Before the muses: an anthology of Akkadian literature. Bethesda, Md.: CDL Press. ISBN 1-883053-76-5. OCLC 57123664.
- Frayne, Douglas (2009). Pre-Sargonic Period. Toronto: University of Toronto Press. doi:10.3138/9781442688865. ISBN 978-1-4426-8886-5.
- Geller, Markham J. (2015). Healing Magic and Evil Demons. De Gruyter. doi:10.1515/9781614513094. ISBN 978-1-61451-309-4.
- George, Andrew R. (1992). Babylonian Topographical Texts. Orientalia Lovaniensia analecta. Departement Oriëntalistiek. ISBN 978-90-6831-410-6. Retrieved 2023-05-12.
- George, Andrew R. (1993). House Most High: the Temples of Ancient Mesopotamia. Winona Lake: Eisenbrauns. ISBN 0-931464-80-3. OCLC 27813103.
- Krebernik, Manfred (2005), "Pabilsaĝ(a)", Reallexikon der Assyriologie (به آلمانی), retrieved 2023-05-12
- Lambert, Wilfred G. (2013). Babylonian Creation Myths. Winona Lake, Indiana: Eisenbrauns. ISBN 978-1-57506-861-9. OCLC 861537250.
- Selz, Gebhard J. (1995). Untersuchungen zur Götterwelt des altsumerischen Stadtstaates von Lagaš (به آلمانی). Philadelphia: University of Pennsylvania Museum. ISBN 978-0-924171-00-0. OCLC 33334960.
- Sibbing-Plantholt, Irene (2022). The Image of Mesopotamian Divine Healers. Healing Goddesses and the Legitimization of Professional Asûs in the Mesopotamian Medical Marketplace. Boston: Brill. ISBN 978-90-04-51241-2. OCLC 1312171937.
- Wagensonner, Klaus (2008). "Nin-Isina(k)s Journey to Nippur. A bilingual divine journey revisited". Wiener Zeitschrift für die Kunde des Morgenlandes. Department of Oriental Studies, University of Vienna. 98: 277–294. ISSN 0084-0076. JSTOR 23861637. Retrieved 2022-02-10.
- Wee, John Z. (2016). "A Late Babylonian Astral Commentary on Marduk's Address to the Demons". Journal of Near Eastern Studies. University of Chicago Press. 75 (1): 127–167. doi:10.1086/684845. ISSN 0022-2968. S2CID 163333166.
- Westenholz, Joan G. (2010). "Ninkarrak – an Akkadian goddess in Sumerian guise". Von Göttern und Menschen. Brill. pp. 377–405. doi:10.1163/9789004187474_020. ISBN 9789004187481.
- Wisnom, Laura Selena (2020). Weapons of words. Intertextual competition in Babylonian poetry: a study of Anzū, Enūma eliš, and Erra and Išum. Leiden. ISBN 978-90-04-41297-2. OCLC 1120783834.