ویلیام یوئرت گلدستون
ویلیام یوئرت گلدستون (به انگلیسی: William Ewart Gladstone) (زاده ۲۹ دسامبر ۱۸۰۹ – درگذشته ۱۹ مه ۱۸۹۸) دولتمرد اهل بریتانیا از حزب لیبرال با پیشینه‌ای دیرپا بود.
ویلیام یوئرت گلدستون | |
|---|---|
 | |
| نخست‌وزیر بریتانیا | |
| دوره مسئولیت ۱۵ اوت ۱۸۹۲ – ۲ مارس ۱۸۹۴ | |
| پادشاه | ملکه ویکتوریا |
| پس از | رابرت گاسکوین-سسیل |
| پیش از | آرچیبالد پریمروز |
| دوره مسئولیت ۱ فوریه ۱۸۸۶ – ۲۰ ژوئیه ۱۸۸۶ | |
| پادشاه | ویکتوریا |
| پس از | مارکیز آو سالزبری |
| پیش از | مارکیز آو سالزبری |
| دوره مسئولیت ۲۳ آوریل ۱۸۸۰ – ۹ ژوئن ۱۸۸۵ | |
| پادشاه | ویکتوریا |
| پس از | بنجامین دیزرائیلی |
| پیش از | مارکیز آو سالزبری |
| دوره مسئولیت ۳ دسامبر ۱۸۶۸ – ۱۷ فوریه ۱۸۷۴ | |
| پادشاه | ویکتوریا |
| پس از | بنجامین دیزرائیلی |
| پیش از | بنجامین دیزرائیلی |
| Lord Privy Seal | |
| دوره مسئولیت ۱۵ اوت ۱۸۹۲ – ۲ مارس ۱۸۹۴ | |
| پس از | The Earl Cadogan |
| پیش از | The Lord Tweedmouth |
| دوره مسئولیت ۱ فوریه ۱۸۸۶ – ۲۰ ژوئیه ۱۸۸۶ | |
| پس از | The Earl of Harrowby |
| پیش از | The Earl Cadogan |
| رهبر اپوزیسیون | |
| دوره مسئولیت ۲۰ ژوئیه ۱۸۸۶ – ۱۱ اوت ۱۸۹۲ | |
| پادشاه | ویکتوریا |
| پس از | مارکیز آو سالزبری |
| پیش از | مارکیز آو سالزبری |
| دوره مسئولیت ۹ ژوئن ۱۸۸۵ – ۲۸ ژانویه ۱۸۸۶ | |
| پادشاه | ویکتوریا |
| پس از | The Earl of Beaconsfield |
| پیش از | مارکیز آو سالزبری |
| دوره مسئولیت ۱۷ فوریه ۱۸۷۴ – ۱۷ ژانویه ۱۸۷۵ | |
| پادشاه | ویکتوریا |
| پس از | بنجامین دیزرائیلی |
| پیش از | Marquess of Hartington |
| رئیس خزانه | |
| دوره مسئولیت ۲۸ آوریل ۱۸۸۰ – ۱۶ دسامبر ۱۸۸۲ | |
| پس از | Stafford Northcote |
| پیش از | Hugh Childers |
| دوره مسئولیت ۱۱ اوت ۱۸۷۳ – ۱۷ فوریه ۱۸۷۴ | |
| پس از | Robert Lowe |
| پیش از | Stafford Northcote |
| دوره مسئولیت ۱۸ ژوئن ۱۸۵۹ – ۲۶ ژوئن ۱۸۶۶ | |
| پس از | بنجامین دیزرائیلی |
| پیش از | بنجامین دیزرائیلی |
| دوره مسئولیت ۲۸ دسامبر ۱۸۵۲ – ۲۸ فوریه ۱۸۵۵ | |
| پس از | بنجامین دیزرائیلی |
| پیش از | George Cornewall Lewis |
| Secretary of State for War and the Colonies | |
| دوره مسئولیت ۲۳ دسامبر ۱۸۴۵ – ۲۷ ژوئن ۱۸۴۶ | |
| پس از | ادوارد اسمیت دربی |
| پیش از | The Earl Grey |
| President of the Board of Trade | |
| دوره مسئولیت ۱۵ مه ۱۸۴۳ – ۵ فوریه ۱۸۴۵ | |
| پس از | The Earl of Ripon |
| پیش از | The Marquess of Dalhousie |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۲۹ دسامبر ۱۸۰۹ لیورپول، انگلستان |
| درگذشته | ۱۹ مهٔ ۱۸۹۸ (۸۸ سال) هاواردین کاسل، ولز |
| ملیت | بریتانیایی |
| حزب سیاسی | Tory (۱۸۲۸–۱۸۳۴) حزب محافظه‌کار (۱۸۳۴–۱۸۴۶) Peelite (۱۸۴۶–۱۸۵۹) حزب لیبرال بریتانیا (۱۸۵۹–۱۸۹۸) |
| همسر(ان) | کاترین گلدستون |
| فرزندان | ویلیام، اگنس، استیون، کاترین، مری، هلن، هنری، هربرت |
| محل تحصیل | Christ Church, Oxford |
| امضا |  |
وی بیش از شصت سال در سیاست این کشور و نیز چهار بار نخست‌وزیر بریتانیا (۱۸۶۸–۱۸۷۴، ۱۸۸۰–۱۸۸۵، فوریه تا ژوئیه ۱۸۸۶، ۱۸۹۲–۱۸۹۴) وی همچنین مسن‌ترین نخست‌وزیر بریتانیا تاکنون است که آخرین دوره در سن ۸۴ سالگی استعفا داد. او چهار بار نیز مشاور خزانه داری بوده‌است.
زندگی
ویرایشگلدستون اولین بار در ۱۸۳۲ وارد مجلس عوام به عنوان یک های ترویست شد. در کابینه سر رابرت پییل عضو بود. بعد از جدا شدن از محافظه‌کاران به عضویت حزب پییلیت درآمد. در ۱۸۵۹ پییلیتها با ویگ‌ها و رادیکال‌ها ادغام شدند و حزب لیبرال بریتانیا را تشکیل دادند. به عنوان مشاور او هزینه کردن از عموم را کم کرد و اصلاحات انتخاباتی انجام داد که عنوان ویلیام مردمی را برای او به همراه داشت.
دوره اول وزارت او با اصلاحات زیادی همراه بود مثلاً برچیدن کلیسای ایرلند و دستور رأی دادن پنهانی.
بعد از اینکه در انتخابات ۱۸۷۴ شکست خورد گلدستون از رهبری حزب لیبرال استعفا داد اما در ۱۸۷۶ شروع به بازگشت کرد که بر پاپه موضع مخالف او در زمینه مناقشات ترکیه و بلغارستان بود. رقابت مدلوفین گلدسون ۱۸۷۹–۱۸۸۰ نمونه‌ای زودهنگام از استفاده از فناوری در رقابت‌های انتخاباتی عصر مدرن بود. بعد از انتخابات سال ۱۸۸۰ او دور دوم وزارتش را آغاز کرد که با بحران مصر همزمان شد (که به دنبال مرگ ژنرال گردون به اوج خود رسیده بود) و همین‌طور در ایرلند که دولت اقدامات پیشگیرانه انجام داده بود اما با اینحال حقوق قانونی کشاورزان مستأجر ایرلندی را افزایش داد. دولت همچنین اجرایه اصلاحات سوم را تصویب کرد.
وقتی باز در ۱۸۸۶ به مقامش بازگشت گلدستون قانون خودمختاری ایرلند را پیشنهاد کرد ولی در ژوئیه در مجلس عوام شکست خورد که نتیجه ان شکاف در حزب لیبرال بود امری که باعث دور ماندن آن‌ها از مقام نخست‌وزیری بر ۲۰ سال بجز مدتی کوتاه شد.
در ۱۸۹۲ گلدستون آخرین دولتش را در سن ۸۲ سالگی تشکیل داد. دومین لایحه خودمختاری ایرلند در مجلس عوام تصویب شد اما در ۱۸۹۳ در مجلس لردها رد شد. او در مارس ۱۸۹۴ استعفا کرد. در مقام مخالف اما در مجلس تا سال ۱۸۹۵ که مجلس را ترک کرد مخالف گسترش هزینه‌های نیروی دریایی بود. او سه سال بعد در ۸۸ سالگی درگذشت.
گلدستون بخاطر شیوه سخنرانی و رقابت با رهبر حزب محافظه کار بنجامین دیزرائیلی و همچنین روابط سرد با ملکه ویکتوریا که گفته بود:
او (گلدستون) همیشه برای من تعیین تکلیف می‌کند حتی اگر در ملاقات عمومی باشم
مشهور بود.
گلدستون در بین هوادارانش مهربانانه به عنوان ویلیام مردمی یا پیرمرد بزرگ شناخته می‌شد با این حال رهبر حزب محافظه کار (دیزرائیلی) او را تنها خطای خداوند می‌نامید. ("The People's William" or the "G.O.M." ("Grand Old Man", or, according to Disraeli, "God's Only Mistake")