ورزشگاه ملی سابق، سنگاپور
ورزشگاه ملی سابق سنگاپور یک ورزشگاه چند منظوره در کالنگ بود که در ژوئیه ۱۹۷۳ افتتاح شد و در ۳۰ ژوئن ۲۰۰۷ تعطیل شد. این ورزشگاه از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۱ به دلیل توسعه مرکز ورزشی سنگاپور که در آن ورزشگاه ملی سنگاپور جانشین آن شد، تخریب شد. در طول تعطیل شدن آن از ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۴، برنامه‌های ورزش در سکوی شناور شناور خلیج مارینا و ورزشگاه جلان بشار برگزار شد.
 | |
 | |
| نام کامل | ورزشگاه ملی سنگاپور |
|---|---|
| مکان | کالنگ، سنگاپور |
| مختصات | ۱°۱۸′۱۵٫۴″ شمالی ۱۰۳°۵۲′۲۸٫۶″ شرقی / ۱٫۳۰۴۲۷۸°شمالی ۱۰۳٫۸۷۴۶۱۱°شرقی |
| مالک | شورای ورزشی سنگاپور |
| گرداننده | شورای ورزشی سنگاپور |
| سطح | چمن |
| ساخت | |
| آغاز ساخت | ۱۹۶۶ |
| گشایش | ۲۱ ژوئیه ۱۹۷۳ |
| بسته شدن | ۳۰ ژوئن ۲۰۰۷ |
| تخریب | فوریه ۲۰۱۱ |
| استفاده‌کنندگان | |
| تیم ملی فوتبال سنگاپور سنگاپور اف ای | |
این ورزشگاه خانه فوتبال سنگاپور بود که در فوتبال داخلی مالزی و تیم ملی سنگاپور بازی می‌کرد. همچنین میزبان دیدار پایانی جام سنگاپور، اولین بار در سال ۱۹۹۶و مرحله دوم مسابقات دیدار پایانی مسابقات قهرمانی جام ببر ۲۰۰۴.
علاوه بر مسابقات فوتبال، این ورزشگاه میزبان بازی‌های ۱۹۷۳، ۱۹۸۳ و ۱۹۹۳ آسیای جنوب شرقی، رژه روز نیروهای مسلح سنگاپور و مراسم افتتاحیه جشنواره جوانان دوسالانه سنگاپور و همچنین بسیاری از برنامه‌های موسیقی و فرهنگی بود. این مکان اصلی برای رژه روز ملی بود.
امکانات
ویرایشورزشگاه ملی علاوه بر سایر امکانات دیگر از جمله میزهای تنیس روی میز، یک اتاق اوزان و یک سالن ورزشی، دارای یک پیست هشت خطه و زمین فوتبال است که در زیر غرفه تماشاگر قرار گرفته‌است.
در حالی که این تسهیلات غالباً برای مسابقات ورزشی پرمصرف مورد استفاده قرار می‌گرفت، می‌توان از آنها توسط اعضای عمومی و سایر سازمان‌های محلی نیز با هزینه اسمی استفاده کرد. به عنوان مثال، اگر در غیر این صورت مورد استفاده قرار نگیرد، می‌توان مسیر در حال اجرا را برای هر ورودی ۰٫۵۰ دلار استفاده کرد.[۱]
دفتر مرکزی شورای ورزشی سنگاپور در ۱۵ جاده ورزشگاه قرار داشت.
تاریخچه
ویرایشمفهوم سازی
ویرایش
به زودی پس از پایان جنگ جهانی دوم، با حرکت سنگاپور به سمت خودمختاری و استقلال، سر و صدایی برای ورزشگاه ملی آغاز شد.
منابع مالی
ویرایشیک شرکت قرعه کشی دولتی، در سال ۱۹۶۸برای جمع‌آوری بودجه برای ورزشگاه تأسیس شد. درآمد حاصل از سنگاپور برای پرداخت بخش قابل توجهی از لایحه ساخت و ساز استفاده شد. بین سالهای ۱۹۶۸ و ۱۹۷۶، این شرکت ۱۴٫۵ میلیون دلار برای این پروژه کمک کرده‌است. استخرهای سنگاپور همچنین به ورزشگاه کمک کردند تا وام دولت ۷٫۸ میلیون دلاری را به عنوان پول شرکتهای نوپا برای یک شرکت مدیریت ورزشگاه بازپرداخت کند.[۲] پس از اتمام ورزشگاه ملی، استخرهای سنگاپور حامی اصلی ورزشگاه و همچنین رژه روز ملی بودند.
ساخت و ساز
ویرایشدر ۷ دسامبر ۱۹۶۶، در سالی که سنگاپور اولین روز ملی خود را جشن گرفت، عثمان اولین شمع را به داخل زمین فروکرد. برای سه سال و نیم آینده، ستون ریزی برای ریختن پایه‌ها انجام شد. به دلیل بد بودن هوا حدود یک ماه کار به تعویق افتاد. در اواخر سال ۱۹۷۰، این ورزشگاه سه چهارمش تکمیل شد و شروع به شکل قطعی خود می‌کرد. سی و شش پله، هر ۷۶ متر (۲۴۹ فوت) عرض، یک ورودی چشمگیر را تشکیل داد؛ و یک گلدان در داخل ورزشگاه ساخته شده بود تا شعله ای را حمل کند که در برنامه‌های ویژه و در هنگام باز شدن ورزشگاه می‌سوزد. در پایان ژوئن سال ۱۹۷۳ با پایان یافتن ورزشگاه، از ۳۰۰٫۰۰۰ کیسه سیمانی، ۳۰۰٫۰۰۰ آجر و ۴۵۰۰ تن فولاد و الوار استفاده شده بود. ورزشگاه جدید برای اولین بار در ۱۹ ژوئیه سال ۱۹۷۳ افتتاح شد.
توسعه مجدد
ویرایشبرنامههایی برای تخریب ورزشگاه و ساخت چند منظوره، ۳۵٫۶ هکتار مرکز تفریحی سنگاپور در جای خود ساخته شده‌است.[۳] کارهای تخریب در نیمه دوم سال ۲۰۰۷ آغاز شد و توپی جدید ورزشی سرانجام در سال ۲۰۱۴ به پایان رسید.[۴] سه شرکت بین‌الملل برنامه‌های توسعه مجدد ارائه دادند.[۵]
مسابقات قهرمانی فوتبال آس آن در سال ۲۰۰۷ آخرین رویداد مهمی بود که قبل از توسعه مجدد آن در ورزشگاه ملی برگزار شد.
بسته
ویرایشدر تاریخ ۳۰ ژوئن ۲۰۰۷، مراسم اختتامیه با عنوان زمینه‌های رؤیاها - ادای احترام به ورزشگاه ملی در ورزشگاه برگزار شد.[۶] ۴۵٫۰۰۰ نفر در این رویداد، به همراه رئیس‌جمهور راماناتان، اعضای کابینه و ورزشکاران سنگاپور، گذشته و حال شرکت کردند.[۷] قبل از مراسم، یک مسابقه فوتبال سابق از سنگاپور و مالزی، برگزار شد[۸]
این مسابقه با برجسته‌ترین بازیکنان دنبال شد، یک بازی دوستانه بین‌المللی بین قهرمانان آسه آن سنگاپور و جام ملت‌های آسیا که تیم استرالیا با گل‌های زده شده توسط بازیکنان لیگ برتر انگلیس ، مارک ویدوکا (دقیقه ۵۰ و ۸۶) و هری کیول (دقیقه ۷۵) به پیروزی رسیدند.[۹]
این آخرین مسابقه فوتبال نبود که در ورزشگاه برگزار شد زیرا پس از آن برای ۱۱ بازی فوتبال استفاده شد. آخرین گلی که در ورزشگاه به ثمر رسید، توسط غلامرضا رضایی از ایران بود که به برتری ۳–۱ مقابل سنگاپور میزبان در مسابقات مقدماتی جام ملت‌های آسیا در ۶ ژانویه ۲۰۱۰به ثمر رسید.
تخریب
ویرایشدر ۲۹ سپتامبر ۲۰۱۰: ورزشگاه ملی سابق تخریب خود را آغاز کرد تا راهی برای احداث مرکز ورزشی شود. از زمان تخریب آن تا فوریه ۲۰۱۱ تکمیل شده بود.
بسته شدن پست
ویرایشدر فوریه ۲۰۱۳، نیمکت‌هایی با طراحی منحصر به فرد که از تخته‌های چوبی ورزشگاه ملی سابق ساخته شده بود، به عنوان روشی معنی دار برای بزرگداشت این مکان دیدنی تاریخی در معرض دید عموم قرار گرفت. این طرح‌ها بخشی از پروژه یک نیمکت بود که توسط تمرین خلاق محلی سازماندهی شده و به‌طور مشترک توسط اداره بازسازی شهری و شورای صنایع مبلمان سنگاپور ارائه شده‌است. پنج نفر از این طرح‌ها برنده مسابقات طراحی شدند که مردم را به ارسال طرح‌های نیمکت با استفاده از تخته‌های صندلی از ورزشگاه ملی سابق دعوت کرد. بقیه طرح‌ها به ویژه توسط طراحان محلی از زمینه‌های مختلف طراحی ایجاد شده‌است.
ورزشگاه جدید ملی
ویرایشورزشگاه جدید ملی در ۳۰ ژوئن ۲۰۱۴ در تارنمای ورزشگاه ملی سابق افتتاح شد.
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ Singapore Sports Council - National Stadium Facilities بایگانی‌شده در ۱۳ مارس ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine.
- ↑ Singapore Pools, The Beginning of the National Stadium بایگانی‌شده در ۲ ژانویه ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine.
- ↑ Singapore Sports Council, News on the redevelopment of the National Stadium بایگانی‌شده در ۱۳ سپتامبر ۲۰۰۶ توسط Wayback Machine
- ↑ Patwant Singh (29 March 2007). "Consortium reveals horseshoe-shaped iconic design for Sports Hub". Channel NewsAsia. Archived from the original on 12 اكتبر 2012. Retrieved 25 March 2020.
{{cite news}}: Check date values in:|archive-date=(help) - ↑ Satish Cheney (28 March 2007). "All 3 proposals for new Sports Hub 'truly spectacular': Vivian Balakrishnan". Channel NewsAsia. Archived from the original on 12 اكتبر 2012. Retrieved 25 March 2020.
{{cite news}}: Check date values in:|archive-date=(help) - ↑ "A tribute to the Old Lady of Kallang", The Straits Times, 31 May 2007
- ↑ Marc Lim, "Sun sets on the Grand Old Lady", The Sunday Times, 1 July 2007
- ↑ Terrence Voon, "Old foes' nostalgic farewell to their field of dreams", The Sunday Times, 1 July 2007
- ↑ Leonard Lim, "Thanks for a great match, mate", The Sunday Times, 1 July 2007
پیوند به بیرون
ویرایش
| پیشین: ورزشگاه صباح السالم  کویت (شهر)
|
جام ملت‌های آسیا میزبان نهایی ۱۹۸۴ |
پسین: ورزشگاه حمد بن خلیفه  دوحه
|