هیندنبورگ الزد ۱۲۹
هیندنبورگ الزد۱۲۹ (به آلمانی: LZ 129 Hindenburg)، یا (Luftschiff سپلین # ۱۲۹؛ شمارهٔ ثبت: D-LZ 129). یک کشتی بالون بزرگ تجاری مسافری آلمانی، از کلاس هیندنبورگ، برترین، و طولانیترین ماشین پرواز و دارای بزرگترین حجم بود. این کشتی هوایی مسافربر توسط شرکت آلمانی زپلین در سواحل دریاچه کنستانس در فریدریشسهافن طراحی و ساخته شده و توسط شرکت آلمانی خطوط هواپیمایی زپلین (دویچه زپلین-Reederei) اداره میشد.
الزد ۱۲۹ هیندنبورگ | |
---|---|
هیندنبورگ at NAS Lakehurst | |
نوع | Hindenburg-class airship |
کارخانهٔ سازنده | لوفتشیفباو سپلین |
شمارهٔ ساخت | LZ129 |
تاریخ ساخت | ۱۹۳۱–۳۶ |
ثبت | D-LZ129 |
نخستین پرواز | ۴ مارس ۱۹۳۶ |
صاحبان و استفادهکنندگان | دویچه سپلین ریدرای |
تحت خدمت | ۱۹۳۶–۳۷ |
پروازها | ۶۳[۱] |
سرنوشت | Destroyed in fire ۶ مه ۱۹۳۷ |
این نام به افتخار فیلد مارشال پل فون هیندنبورگ، که از سال 1925 تا زمان مرگش در سال 1934 رئیس جمهور آلمان بود، انتخاب شد.
پرواز این کشتی هوایی از مارس ۱۹۳۶ بمدت ۱۴ ماه تا ۶ مه ۱۹۳۷ ادامه داشت تا اینکه در پایان اولین سفر امریکای شمالی خود در اثر آتشسوزی نابود شد.
سی و شش نفر در هنگام فرود در فرودگاه جیبی امدیال لیکهرست نیروی دریایی در منچستر، نیوجرسی، ایالات متحده درگذشتند.
این آخرین حادثه از حوادث بالونهای بزرگ بود؛ که بعد از سقوط کشتی هوایی بریتانیایی آر ۳۸ در سال ۱۹۲۱ با (۴۴ کشته)، و بالون رومای آمریکا در سال ۱۹۲۲ با (۳۴ کشته)، (Dixmude) فرانسوی در سال ۱۹۲۳ با (۵۲ کشته) و آر-۱۰۱ بریتانیا در سال ۱۹۳۰ با (۴۸ کشته)، و یواساس اکرون (زدآراس-۴) در سال ۱۹۳۳ با (۷۳ کشته) به اینگونه پروازها پایان داده شد.
حادثه
ویرایشدر 6 مه 1937، در حالی که در تلاش برای فرود در ایستگاه هوایی نیروی دریایی لیکهورست در شهر منچستر، نیوجرسی، توسط آتش نابود شد. در ساعت 7:21 بعد از ظهر کابلهای مهار از دماغه کشتی پایین افتادند تا توسط پرسنل زمینی مهار شوند. چهار دقیقه بعد، در ساعت 7:25 بعدازظهر، هیندنبورگ در آتش سوخت و در کمتر از نیم دقیقه روی زمین افتاد. از 36 مسافر و 61 خدمه هواپیما، 13 مسافر و 22 خدمه جان خود را از دست دادند و یک خدمه زمینی نیز جان باخت.[۲][۳][۴]
دلیل حادثه
ویرایشطراحان مدل ۱۲۹ پس از اینکه حوادث دیگری رخ داده بود در ابتدا این کشتی را بر مبنای گاز هلیوم طراحی کرده بودند. با توجه به اینکه امریکا تولید کننده عمده گاز هلیوم بود و طبق قانون هلیوم۱۹۲۷ صدور هلیوم را منع کرده بود طرح را به هیدروژن تغییر دادند مخصوصا اینکه هیدروژن با وجود ارزانی و فراوانی مقدار بیشتری نیروی بالابرنده تولید میکرد.[۵]
دلیل اصلی احتراق هرگز پیدا نشد فقط در مورد آن گمانه زنیهایی شد.برخی آنرا به خرابکاری نسبت دادند.[۶]
دادهها از Airships: A Hindenburg and Zeppelin History site[۷]
ویژگیهای کلی
- خدمه: 40 to 61
- ظرفیت: 50–70[۸] passengers
- طول: ۲۴۵ متر (۸۰۳ فوت ۱۰ اینچ)
- قطر: ۴۱ متر (۱۳۴ فوت ۶ اینچ)
- حجم: ۲۰۰٬۰۰۰ متر مکعب (۷٬۱۰۰٬۰۰۰ فوت مکعب)
- پیشرانه هواگرد: 4 عدد (LOF-6) V-16 diesel engines Daimler-Benz DB 602، ۸۹۰ کیلووات (۱٬۱۹۰ اسب بخار) در هر موتور
عملکرد
- حداکثر سرعت: ۱۳۵ کیلومتر بر ساعت (۸۴ مایل بر ساعت؛ ۷۳ گره)
- سرعت کروز: ۱۲۲ کیلومتر بر ساعت (۷۶ مایل بر ساعت؛ ۶۶ گره)
منابع
ویرایش- ↑ List of Flights by the D-LZ129 Hindenburg Airships.net
- ↑ Thompson, Craig. "Airship Like a Giant Torch On Darkening Jersey Field: Routine Landing Converted Into Hysterical Scene in Moment's Time—Witnesses Tell of 'Blinding Flash' From Zeppelin." The New York Times, May 7, 1937.
- ↑ "The Hindenburg Disaster." Airships.net. Retrieved October 27, 2010.
- ↑ Morrison, Herbert. Live radio account of arrival and crash of Hindenburg. Radio Days via OTR.com. Retrieved October 27, 2010.
- ↑ Vaeth 2005, p. 38.
- ↑ Air Commerce Bulletin of August 15, 1937 (vol. 9, no. 2) published by the United States Department of Commerce
- ↑ "Hindenburg Statistics." airships.net, 2009. Retrieved: July 22, 2017.
- ↑ "The Hindenburg's Interior: Passenger Decks".
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «LZ 129 Hindenburg». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۳ مه ۲۰۱۶.