هزاربذ یا وزیر بزرگ، به رئیس تشکیلات مرکزی عصر ساسانی اطلاق میشد. در زمان هخامنشیان این لقب هزارپتی بود که به یونانی «خیلیارخوس» یعنی نگهبان فوج هزار نفری گفته میشد.[۱]
