هارولد یوری

هارولد کلایتون یوری (به انگلیسی: Harold Clayton Urey) (زاده ۲۹ آوریل ۱۸۹۳ - درگذشته ۵ ژانویه ۱۹۸۱) شیمی‌فیزیکدان آمریکایی بود که در سال ۱۹۳۴ جایزه نوبل شیمی به او داده شد.

هارولد یوری
Harold Urey
زادهٔ	۲۹ آوریل ۱۸۹۳ Walkerton, Indiana, U.S.
درگذشت	۵ ژانویهٔ ۱۹۸۱ (۸۷ سال) لا هویا، U.S.
ملیت	United States
محل تحصیل	Earlham College دانشگاه مونتانا دانشگاه کالیفرنیا، برکلی
شناخته‌شده برای	discovery of دوتریوم آزمایش میلر–یوری Urey–Bradley force field
جوایز	جایزه نوبل شیمی (۱۹۳۴) Willard Gibbs Award (1934) مدال دیوی (1940) مدال فرانکلین (۱۹۴۳) Medal for Merit (1946) همکار انجمن سلطنتی (۱۹۴۷) J. Lawrence Smith Medal (1962) نشان ملی علوم (۱۹۶۴) مدال طلائی انجمن سلطنتی اختر شناسان (۱۹۶۶) نشان پریستلی (۱۹۷۳) V. M. Goldschmidt Award (1975)
پیشینه علمی
شاخه(ها)	شیمی‌فیزیک
محل کار	دانشگاه کپنهاگ دانشگاه جانز هاپکینز دانشگاه کلمبیا Institute for Nuclear Studies دانشگاه شیکاگو دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو
استاد راهنما	گیلبرت لوییس
دانشجویان دکتری	استنلی میلر Harmon Craig میلدرد کوهن
امضاء

او پیشگام کار بر روی ایزوتوپ هاست و نقش قابل توجهی در توسعه بمب اتم داشت. بخشی از شهرت او به خاطر آزمایش میلر-یوری و نمایش امکان تولید ماده آلی از ملکول‌های ساده‌تر است.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Harold Clayton Urey». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای فرانسوی، بازبینی‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۱.