نیکولاس بلومبرگر
نیکولاس بلومبرگر (به هلندی: Nicolaas Bloembergen) (زادهٔ ۱۱ مارس ۱۹۲۰ در دوردرخت – درگذشته ۵ سپتامبر ۲۰۱۷ در آریزونا) فیزیکدان هلندی-آمریکایی و از برندگان جایزهٔ نوبل بود. در سال ۱۹۸۱ او و همراهانش، آرتور لئونارد شالو و کای مان برج سیگبان توانستند جایزهٔ نوبل فیزیک را برای کار روی طیفسنجی لیزر از آن خود کنند. آنها توانستند ویژگیهایی را از ماده پیدا کنند که آگاهی از آنها بدون لیزر ناممکن بود. بلومبرگر پیش از آن نیز دستگاه میزر چارلز هارد تاونز را اصلاح کرده بود. او هماکنون در دانشگاه آریزونا مشغول به کار است.
نیکولاس بلومبرگر | |
---|---|
زادهٔ | ۱۱ مارس ۱۹۲۰ |
درگذشت | ۵ سپتامبر ۲۰۱۷ (۹۷ سال) |
ملیت | هلند ایالات متحده آمریکا |
شهروندی | ایالات متحده آمریکا |
محل تحصیل | دانشگاه لیدن دانشگاه اوترخت |
شناختهشده برای | لیزر طیفسنجی |
جوایز | جایزه نوبل فیزیک (۱۹۸۱) نشان لورنتس (۱۹۷۸) مدال افتخار انجمن مهندسان برق و الکترونیک (۱۹۸۳) |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | فیزیک کاربردی |
محل کار | دانشگاه آریزونا |
دانشجویان دکتری | ادوارد میلز پورسل |
منابع
ویرایش- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Nicolaas Bloembergen». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۱ اکتبر ۲۰۱۱.
پیوند به بیرون
ویرایشمجموعهای از گفتاوردهای مربوط به نیکولاس بلومبرگر در ویکیگفتاورد موجود است.
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ نیکولاس بلومبرگر موجود است.