ابراهیم بن محمد أزدی شهرت‌یافته به نِفْطَوَیْه (۸۵۸م-۹۳۵م) (نسب:ابوعبدالله ابراهیم بن محمد بن عَرَفة، از نسل مهلب بن ابی‌صفره ازدی) حافظ، محدث، فقیه ظاهری، شاعر و زبان‌شناس نحوی عربی بود.[۱] پیروی مکتب سیبویه در نحو بود. [۲] [۳] [۴]

نِفْطَوَیْه
ابراهیم بن محمد أزدی
زادهٔ۸۵۸م/ ۲۴۴ق
درگذشت۹۳۵م/ ۳۲۳ق
پیشه(ها)حافظ قرآن، محدث، فقیه، شاعر و نحوی
آثارغریب القرآن. الاستثناء والشروط فی القراءات.

معرفی اجمالی

ویرایش

ابراهیم بن محمد بن عرفة بن سلیمان بن مغیرة بن حبیب بن مهلب ازدی عتکی (۲۴۴-۳۲۳ق/۸۳۹-۹۳۵م)، مشهور به نفطویه، از نحویان و ادیبان بزرگ سده ۳ و ۴ق/۹ و ۱۰م بود. وی در واسط زاده شد و در بغداد درگذشت. نزد ثعلب و مبرد ادب آموخت و به تاریخ و ایام‌الناس آگاه بود.او آثار بسیاری از خود بر جای نهاد.

منابع

ویرایش
  1. فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی. ج. دوم. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۴۲۳. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  2. بعلبکی، منیر (۱۹۹۲). «نفطوية». فرهنگ‌زندگی‌نامهٔ المورد (به عربی). بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۴۵۶. شابک ۹۹۵۳۹۰۱۱۶۳. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  3. زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «نفطويه». [[الأعلام]] (PDF). ج. ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۹۴. دریافت‌شده در ۲۶ نوامبر ۲۰۱۶. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)
  4. مصطفى، محمود (۱۹۸۳). إعجام الأعلام. بیروت: دارالكتب العلمية. ص. ۱۹۳. دریافت‌شده در ۲۹ نوامبر ۲۰۱۶.