نصرت کریمی
نصرتاللّٰه کریمی (۱ دی ۱۳۰۳ – ۱۲ آذر ۱۳۹۸) شناختهشده با نام نصرت کریمی بازیگر، کارگردان و تندیسساز اهل ایران بود.[۱] او نخستین فیلمساز ایرانی بود که زبان عبید زاکانی را در سینمای ایران به کار برد.[۲]
نصرتاللّٰه کریمی | |
---|---|
نام هنگام تولد | نصرتاللّٰه کریمی |
زادهٔ | ۱ دی ۱۳۰۳ |
درگذشت | ۱۲ آذر ۱۳۹۸ (۹۴ سال) |
مدفن | قطعهٔ هنرمندان بهشت زهرا |
ملیت | ایرانی |
پیشه(ها) | بازیگر، کارگردان، مجسمهساز |
سالهای فعالیت | ۱۳۴۴ تا ۱۳۹۸ |
همسر | اعلم دانایی |
فرزندان | بابک کریمی، ماندانا کریمی، مازیار کریمی |
آغاز کار حرفهای
ویرایشنصرتالله کریمی زادهٔ ۱ دی ۱۳۰۳ در تهران بود. دوره متوسطه را تا سیکل اول در هنرستان صنعتی تهران گذراند و دیپلم متوسطه را از هنرستان هنرپیشگی دریافت کرد. او پس از سه سال یعنی از سال ۱۳۱۷ تا ۱۳۲۰ به تحصیل در زمینه هنرهای نمایشی، چهرهپردازی و طراحی صحنه، در تنها آموزشگاه تئاتر تهران پرداخت. کریمی از سال ۱۳۱۹ به بعد به عنوان بازیگر، چهرهپرداز و طراح صحنه در تماشاخانههای مختلف تهران به کار پرداخت.
خروج از ایران
ویرایشنصرتالله کریمی در سال ۱۳۲۳ به گروه تئاتر نوشین پیوست و تا سال ۱۳۳۱ همچنان در این گروه عضویت داشت و درنمایشنامههای گوناگونی از جمله «دختر شکلات فروش» و «اوژنی گرانده» به ایفای نقش پرداخت. در سال ۱۳۳۹ پس از ازدواج با یکی از بازیگران تئاتر سعدی، به اتفاق او برای تکمیل تحصیلات خود به ایتالیا رفت[۱] و آنجا با کمک سفیر آن هنگام ایران، دستیار سوم ویتوریو دسیکا شد. پس از آن برای آموختن عروسکگردانی به پراگ رفت و پس از گذراندن دوره پنجساله رشتهٔ کارگردانی سینما و تلویزیون، یک سال نیز دوره فنی فیلمهای عروسکی را گذراند و با مدرک کارشناسی ارشد فارغالتحصیل شد.
بازگشت به کشور
ویرایشنصرتالله کریمی پس از چند سال کار تئاتر و دوبله فیلمهای خارجی به همراه حسین سرشار و فهیمه راستکار در اردیبهشت ۱۳۴۳ به ایران بازگشت و رشته عروسکگردانی را در دانشکده هنرهای دراماتیک دانشگاه تهران را بنیان نهاد.[۱] در همان سال به دعوت وزارت فرهنگ و هنر مسئولیت کارگاه نقاشی متحرک (پویانمایی) را به عهده گرفت و در آنجا فیلمهای زیاد پویانمایی و عروسکی ساخت که در بایگانی وزارت ارشاد موجود هستند. این فیلمها «دل موش پوست پلنگ» (نخستین فیلم عروسکی ایران[۱])، «شکار ماه»، «باباکرم»، «تعصب»، «سلسله مراتب»، «خروس بیمحل»، «آدم شاخ درمیاره»، «پیدایش آتش»، و «آقای شاکی» هستند. از سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۴۸ نیز با ساخت مجموعه تلویزیونی در تلویزیون مشغول به کار بود و بعد به ساخت فیلم سینمایی روی آورد و با فیلمهای درشکهچی و محلل وارد سینمای ایران شد. خود او فیلم درشکهچی را بیش از فیلمهای دیگر دوست داشت.[۱]
ساخت فیلم محلل، مرتضی مطهری را برآن داشت که در همان زمان اکران جوابیهای بر این فیلم در مجله زن روز منتشر کند.[۳]
نصرتالله کریمی در فیلمهای خود به نقد باورهای خرافه برخاسته از عرف و دین در خانوادههای ایرانی با زبان طنز میپرداخت.[۲]
بیشتر شهرت نصرتالله کریمی بهدلیل بازی در سریال داییجان ناپلئون در نقش «آقاجان» و نیز آثار سینمایی است که با سه عنوان نویسنده، کارگردان، و بازیگر در آنها حضور داشتهاست.[۴][۵] او در سریال دایی جان ناپلئون بیشتر مایل بود که نقش مش قاسم را بازی کند. همچنین هنرمندانی مثل غلامحسین نقشینه، خیرالله تفرشی آزاد و میراحمد ایروانلو را او به ناصر تقوایی برای بازی در این سریال پیشنهاد داد.[۶]
پس از انقلاب
ویرایشمحاکمه
ویرایشنصرتالله کریمی پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران (بیشتر به دلیل فیلم محلل) از کار و تدریس در عرصهٔ سینما منع شد[۲] و چند ماه را در زندان سپری کرد.[۱] در جریان انقلاب فرهنگی ایران، برای او حکم قطع دست برای نگارش فیلمنامه محلل و اعدام برای ساخت آن صادر شد. اما به دلیل محبوبیت نصرت کریمی و نداشتن فعالیت سیاسی، حکم او به ممنوعیت کاری در سینمای ایران تا پایان عمر کاهش یافت.[۲] با این حال، او در ایران ماند.
کار هنری
ویرایشنصرتالله کریمی پیش از انقلاب، ۶۰ تندیس ساختهبود. ولی پس از انقلاب که فرصت بیشتری داشت ۵۰۰ تندیس و صورتک ساخت و ده نمایشگاه برای آنها برگزار کرد. در اواخر عمر به نویسندگی، ساخت آگهیهای فرهنگی برای تلویزیون پرداخت که فیلمهای یکدقیقهای برای مبارزه با آلودگی هوا، صرفهجویی در مصرف آب و تنظیم خانواده از جمله این کارها هستند.[۱] وی در کنار این کارها به پرورش کاکتوس، بهصورت تجاری، پرداخت.[۲] او همچنین فیلمنامه برخی از آثار پیشین خود، مانند درشکهچی را منتشر نمود. مراسم بزرگداشت از وی در سال ۱۳۸۶ در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
نصرتالله کریمی دستکم سه فیلم مستند ساخت. «صورتکها» محصول ۱۳۷۳ و به کارگردانی ناصر زراعتی، دومین فیلم با نام «سیاه سبز سفید» محصول ۱۳۸۳ و بهکارگردانی مهرداد شیخان و سومین فیلم محصول ۱۳۸۴ و به کارگردانی علا محسنی است.
نصرت الله کریمی (بازیگر و کارگردان) همنامی هم در حیطه دستیاری کارگردان داشت که برخی به اشتباه، این دو را یک نفر، تلقی کردهاند. نصرت کریمی (برنامهریز و دستیار کارگردان) هرچند سالها پیش و زمانی که نوجوان بود، کار را با «امروز و فردا» کاری از عباس شباویز آغاز کرد ولی چه به لحاظ رزومه و چه به لحاظ کیفیت کار نسبت به نصرت الله کریمی کاملاً متفاوت بود.[۷]
درگذشت
ویرایشنصرتالله کریمی صبح روز ۱۲ آذر ۱۳۹۸ در سن ۹۴ سالگی به علت کهولت سن[۸] در منزلش در تهران درگذشت و در روز ۱۶ آذر در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.[۹]
کارنامه
ویرایشسینما
ویرایشسال | نام | سمت | کارگردان |
---|---|---|---|
۱۳۷۳ | ستارگان خاک | دستیار اول کارگردان | عزیزالله حمیدنژاد |
۱۳۷۰ | برخورد | بازیگر | سیروس الوند |
۱۳۶۸ | دندان مار | بازیگر | مسعود کیمیایی |
۱۳۵۸ | جنگ اطهر | بازیگر | محمد علی نجفی |
۱۳۵۷ | سرخپوستها | بازیگر | غلامحسین لطفی |
۱۳۵۵ | میراث | دستیار کارگردان | عبدالله غیابی |
۱۳۵۶ | سفر سنگ | بازیگر | مسعود کیمیایی |
۱۳۵۵ | غزل | بازیگر | مسعود کیمیایی |
۱۳۵۵ | میراث | دستیار کارگردان | عبدالله غیابی |
۱۳۵۴ | خانهخراب | بازیگر نویسنده کارگردان |
نصرتالله کریمی |
۱۳۵۴ | اخم نکن سرکار | دستیار کارگردان | امیر شروان |
۱۳۵۲ | عیالوار | بازیگر | پرویز نوری |
۱۳۵۲ | گلگو ۱۳[۱۰] | بازیگر | جونیا ساتو |
۱۳۵۱ | حسن سیاه | بازیگر | پرویز اصانلو |
۱۳۵۱ | حکیمباشی | بازیگر | پرویز نوری |
۱۳۵۱ | تختخواب سه نفره | بازیگر نویسنده کارگردان |
نصرتالله کریمی |
۱۳۵۰ | محلل | بازیگر نویسنده کارگردان |
نصرتالله کریمی |
۱۳۵۰ | درشکهچی | بازیگر نویسنده کارگردان |
نصرتالله کریمی |
۱۳۵۰ | باباشمل | طراح لباس | علی حاتمی |
۱۳۴۹ | دزد و پاسبان | نویسنده | محمود کوشان |
۱۳۴۷ | عشق قارون | امور فنی | ابراهیم باقری |
۱۳۴۱ | گل گمشده | امور چاپ | عباس شباویز |
۱۳۳۶ | فیلم کوتاه «آموزش»[۱۱] | کارگردان | نصرتالله کریمی |
تلویزیون
ویرایشسال | نام | سمت | کارگردان | توضیحات |
---|---|---|---|---|
۱۳۵۶ | خسرو میرزای دوم | بازیگر کارگردان |
نصرت کریمی | |
۱۳۵۵ | نمایش عروسکی «آدم شاخ در میآره» | کارگردان نویسنده تصویربردار |
نصرت کریمی | |
۱۳۵۴ | داییجان ناپلئون | بازیگر | ناصر تقوایی | در نقش «آقاجان» اولین بار در سال ۱۳۵۵ پخش شد. |
۱۳۵۰ | انیمیشن «پیدایش آتش» | کارگردان نویسنده |
نصرت کریمی | بر اساس اسطورهٔ هوشنگ شاهنامه فردوسی[۱۲] |
۱۳۴۹–۱۳۵۰ | انیمیشن «تعصب» | کارگردان نویسنده |
نصرت کریمی | بر اساس طرحی از علی حاتمی[۱۳] |
۱۳۴۶–۱۳۴۸ | پیوند | کارگردان | نصرت کریمی | مسعود اسداللهی و ثریا قاسمی در این مجموعه تلویزیونی، بازی کرده بودند. |
۱۳۴۵–۱۳۴۸ | مجموعه عروسکی «آقای شاکی» | کارگردان | نصرت کریمی | |
۱۳۴۷ | انیمیشن «شکار ماه» | کارگردان نویسنده انیماتور |
نصرت کریمی | |
۱۳۴۷ | انیمیشن «احمدک» | نویسنده | فریدون فرشباف | |
۱۳۴۶ | انیمیشن «ملک جمشید» | کارگردان نویسنده |
نصرت کریمی نفیسه ریاحی |
|
۱۳۴۶ | انیمیشن «سلسله مراتب» | کارگردان نویسنده |
نصرت کریمی | نخستین تجربه تکنیک پیکسیلیشن در ایران[۱۴] |
۱۳۴۵ | تلهفیلم عروسکی «دل موش، پوست پلنگ» | کارگردان نویسنده عروسکگردان راوی |
نصرت کریمی | |
۱۳۴۵ | انیمیشن «پیدایش آستن» | کارگردان | نصرت کریمی | بر اساس داستان «هوشمندشاه» فردوسی[۱۵] |
۱۳۴۴ | انیمیشن «جای پای آشنا» | کارگردان | نصرت کریمی | ساخته شده با تکنیک سل انیمیشن[۱۶] |
۱۳۴۴ | انیمیشن «زندگی» | کارگردان نویسنده |
نصرت کریمی | الهام گرفته شده از دیدگاهای فلسفی مولوی[۱۷] اولین فیلم کارتونی در ایران[۱۸] |
۱۳۴۴ | نمایش عروسکی «خروس بی محل» | کارگردان | نصرت کریمی | بر اساس داستان «خروس زری» احمد شاملو[۱۵] |
۱۳۳۸ | بیمه عمر | کارگردان طراح انیماتور |
نصرت کریمی | یک انیمیشن تبلیغاتی کوتاه با تکنیک اجرای عروسکی[۱۹] |
پانویس
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ ۱٫۶ لادن پارسی (۲۴ اردیبهشت ۱۳۸۶). «گپی با نصرت کریمی، کارگردان قدیمی سینمای ایران». بیبیسی فارسی.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ آزاده کریمی-خبرنگار سینمایی (۱۲ آذر ۱۳۹۸). «نصرت کریمی فیلمسازی که اجازه فیلم ساختن نداشت؛ از 'محلل' تا پرورش کاکتوس». بیبیسی فارسی.
- ↑ درگذشتِ نصرت کریمی؛ "آقاجان"ِ داییجان ناپلئون
- ↑ نصرت کریمی در وبگاه سوره
- ↑ نصرت کریمی در وبگاه IMDB
- ↑ «روایت نصرت کریمی از «دایی جان ناپلئون»». بایگانیشده از اصلی در ۸ ژوئن ۲۰۱۸. دریافتشده در ۵ ژوئن ۲۰۲۰.
- ↑ حامد مظفری (مارس ۲۰۲۰). «تفاوت نصرت کریمی (بازیگر) با نصرت کریمی (دستیار کارگردان)». سینما روزان{ژورنال سینمای ایران}.
- ↑ ایران، عصر (۱۳۹۸/۰۹/۱۲–۱۳:۰۹). «نصرت کریمی درگذشت / مراسم تشییع شنبه». fa. دریافتشده در 2023-11-25. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ «نصرت کریمی درگذشت / برگزاری مراسم تشییع شنبه». خبرگزاری ایسنا. ۱۲ آذر ۱۳۹۸.
- ↑ «Golgo 13». بانک اطلاعات اینترنتی فیلمها. دریافتشده در ۱۶ فروردین ۱۳۹۳.
- ↑ «Poucení». بانک اطلاعات اینترنتی فیلمها. دریافتشده در ۱۶ فروردین ۱۳۹۳.
- ↑ «مشخصات انیمیشن پیدایش آتش». وبگاه مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی. دریافتشده در ۱۶ فروردین ۱۳۹۳.
- ↑ «مشخصات انیمیشن تعصب». وبگاه مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی. دریافتشده در ۱۶ فروردین ۱۳۹۳.
- ↑ «مشخصات انیمیشن سلسله مراتب». وبگاه مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی. دریافتشده در ۱۶ فروردین ۱۳۹۳.
- ↑ ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ «کارنامه هنری نصرت کریمی». وبگاه ایرانتئاتر. ۵ شهریور ۱۳۸۷. دریافتشده در ۱۶ فروردین ۱۳۹۳.
- ↑ «مشخصات انیمیشن جای پای آشنا». وبگاه مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی. دریافتشده در ۱۶ فروردین ۱۳۹۳.
- ↑ «مشخصات انیمیشن زندگی». وبگاه مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی. دریافتشده در ۱۶ فروردین ۱۳۹۳.
- ↑ «زندگینامه نصرت کریمی». وبگاه ایراننام. بایگانیشده از اصلی در ۲۶ دسامبر ۲۰۱۴. دریافتشده در ۱۶ فروردین ۱۳۹۳.
- ↑ «مشخصات انیمیشن بیمه عمر». وبگاه مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی. دریافتشده در ۱۶ فروردین ۱۳۹۳.
منابع
ویرایش- جمال امید (۱۳۷۷)، فرهنگ سینمای ایران، تهران: موسسه انتشارات نگاه، شابک ۹۶۴-۶۱۷۴-۸۹-۲
- کارنامه هنری نصرت کریمی در وبگاه مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی
- «نصرتالله کریمی». وبگاه ایران تئاتر. دریافتشده در ۱۵ فروردین ۱۳۹۳. پیوند خارجی در
|ناشر=
وجود دارد (کمک)