نبرد سان مییل
نبرد سنت میهیل (انگلیسی: Battle of Saint-Mihiel) از مجموعه نبردهای جنگ جهانی اول بود، که در سال ۱۹۱۸ بین نیروهای اتفاق مثلث و اتحاد مثلث صورت گرفت.
نبرد سنت میهیل | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
بخشی از جبهه غربی جنگ جهانی اول | |||||||
مهندسین آمریکایی در حال بازگشت از جبهه سنت میهیل | |||||||
| |||||||
طرفهای درگیر | |||||||
ایالات متحده آمریکا جمهوری سوم فرانسه | امپراتوری آلمان | ||||||
واحدهای درگیر | |||||||
سپاه دوم استعمار | ارتش پنجم | ||||||
قوا | |||||||
نیروهای اعزامی آمریکا – شامل ۱۴ بخش (۵۵۰٬۰۰۰ سرباز) نیروی زمینی فرانسه – شامل ۴ بخش (۱۱۰٬۰۰۰ سرباز)[۱] ۴۱۹ تانک ۱٬۴۸۱ هواپیما ۲٬۹۰۰ توپخانه |
ارتش پنجم آلمان – شامل ۱۰ بخش ۵٬۰۰۰ سرباز . ۲۱۳ =هواپیما[۲] | ||||||
تلفات و خسارات | |||||||
۷٬۰۰۰ (۴٬۵۰۰ KIA, ۲٬۵۰۰ WIA)[۳] |
۲۲٬۵۰۰ (۲٬۰۰۰ KIA, ۵٬۵۰۰ WIA, ۱۵٬۰۰۰ POW) ۴۵۰ قبضه سلاح به غنیمت دشمن رفت[۴] |
آغاز نبرد
ویرایشاین نبرد ابتدا با حمله امپراتوری آلمان به شهر سنت میهیل فرانسه و اشغال آنجا آغاز شد. در مقابل نیروهای اتفاق مثلث نیز دست به ضد حمله زده و نیروهای اعزامی آمریکا به فرماندهی جان جی. پرشینگ از یک سو و نیروهای سپاه دوم استعمار فرانسه نیز از سوی دیگر وارد عمل شدند که در نهایت نتیجه به نفع اتفاق مثلث تغییر کرد.
منابع
ویرایش- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Battle of Saint-Mihiel». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۷ اکتبر ۲۰۱۶.
پیوند به بیرون
ویرایشدر ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ نبرد سان مییل موجود است.