نارگیل دریایی
نارگیل دریایی یا لودوسیا یا کشکول(نام علمی: Lodoicea maldivica)، آرایه تکنمونه و سردهای از تیره نخل است. این گیاه بومزاد جزیره پراسلین در کشور سیشل است. این گیاه در جزایر کوچک نزدیک پراسلین هم یافت میشود.
لودوسیا یا نارگیل دریایی | |
---|---|
رشد، همراه میوه | |
وضعیت حفاظت | |
ردهبندی علمی | |
فرمانرو: | |
(طبقهبندینشده): | |
(طبقهبندینشده): | |
(طبقهبندینشده): | |
راسته: | |
تیره: | |
زیرخانواده: | |
تبار: | |
سرده: | Lodoicea |
گونه: | L. maldivica
|
نام دوبخشی | |
Lodoicea maldivica | |
مترادف[۲] | |
فهرست
|
توصیف
ویرایشارتفاع درخت معمولاً به ۲۵ تا ۳۴ متر میرسد. درختی به بلندی ۷،۵۶ متر که پس از افتادن به زمین اندازهگیری شد، رکورد بلندترین ارتفاع را داشت.[۳]برگها به شکل بادبزن هستند، و ۷ الی ۱۰ متر طول و ۵/۴ متر عرض و در گیاهان بالغ ۴ دمبرگ دارند. بههرحال گیاهان جوان دمبرگهای خیلی درازی تا ۹ متر[۴][۵] و حتی ۱۰ متر هم تولید میکنند.[۶] گیاه دوپایه است و گلهای نر و ماده روی پایههای جداگانه قرار دارند. گلهای مذکر در یک گلآذین شاتونمانند تا طول بیش از ۱ متر قرار گرفتهاند که طی یک دوره ۱۰ ساله به تولید گرده ادامه میدهد. این گلآذین یکی از طولانیترین زندگیهای شناخته شدهٔ گلآذینها را دارد. قطر میوه بالغ ۴۰–۵۰ سانتیمتر و وزن آن ۱۵–۳۰ کیلوگرم است و در فرمانرو گیاهان بزرگترین بذر را دارد. این میوه، که برای بالغ شدن به ۶–۷ سال و جوانه زدن دو سال دیگر برای نیاز دارد. گاهی اوقات به عنوان نارگیل دریایی، یا سیشل هم نامیده میشود.[۷] در حالی که ویژگیهای لودوسیا شبیه به سایر درختان جنگلهای یکپارچه در مناطق گرمسیری مرطوب است، ویژگیهای منحصر به فردی هم مانند: بذر بزرگ، ساختمان قیفی-شکل مؤثر و جامعهٔ متنوعی از حیوانات مرتبط دارد. این ویژگیها میگوید که تاریخ تکاملی طولانی تحت شرایط نسبتاً پایدار داشتهاست.[۸] از شش گونه نخل منحصر به فردی که در سیشل وجود دارد، لودوسیا تنها مورد واقعی از غولپیکری جزیرهای-ویژگی منحصر به فرد در بین رستنیهای سیشل- در بین گیاهان گلدار سیشل است.[۹] این گیاه دارندهٔ پنج رکورد گیاهشناسی است:میوه این درخت با وزن بیش از ۴۲ کیلوگرم بزرگترین میوه وحشی است که تاکنون ثبت شدهاست. (گرچه وزن کدو تنبل اهلی و هندوانه میتواند بیش از این هم باشد)؛ بذرهای بالغ این گیاه با وزن ۱۷٫۶ کیلوگرم بزرگترین بذرهای دنیا هستند.[۱۰][۱۱][۱۲] بذر جوانه زده این گیاه، طولانیترین لپه شناخته شده را با طول بیش از چهار متر تولید میکند. در بین نخلها بزرگترین گلهای ماده را تولید میکنند.[۱۱][۱۲] و لودوسیا کارآمدترین گیاه شناخته شده در بازیابی مواد مغذی از برگهای در حال مرگ است.[۱۳][۱۴]
از بین شش گونه نخل موجود در سیشل لودوسیا تنها گونهٔ دوپایه است و گلهای نر و ماده آن در روی گیاهان متفاوتی قرار دارند.[۱۵]
منابع
ویرایش- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Lodoicea». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۸ اکتبر ۲۰۱۷.
- ↑ "Lodoicea maldivica". IUCN Red List of Threatened Species. Version 2011.1. International Union for Conservation of Nature. 2011. Retrieved 10 November 2011.
- ↑ "The Plant List: A Working List of All Plant Species". Retrieved May 16, 2014.
- ↑ JOURNAL OF THE PROCEEDINGS OF THE LINNEAN SOCIETY OF LONDON - BOTANY Vol. 9 (1866) p. 260.
- ↑ BIOTROPICA Vol. 15 # 1 (March 1983) p. 18 Fig 3
- ↑ E.J.H. Corner, NATURAL HISTORY OF PALMS (Berkeley: Univ. Calif. Press, 1966) pp. 314-315.
- ↑ Rene Coativy in THE PALM JOURNAL # 195 (Summer 2010) p. 6 plus photo inside front cover p. 1
- ↑ "Royal honeymooners' 'erotic' souvenir". BBC News. 16 July 2011.
- ↑ Edwards, Peter J.; Fleischer-Dogley, Frauke; Kaiser-Bunbury, Christopher N. (2015). "The nutrient economy of Lodoicea maldivica, a monodominant palm producing the world's largest seed". New Phytologist. 206 (3): 990–999. doi:10.1111/nph.13272. PMID 25616088.
- ↑ Proctor, J. (1984). "Vegetation of the granitic islands of the Seychelles". In Stoddart, D. R. (ed.). Biogeography and Ecology of the Seychelles Islands. W. Junk. ISBN 978-90-6193-881-1. OCLC 906429733.
- ↑ Ecott, Tim (16 July 2011). "Royal honeymooners' 'erotic' Seychelles souvenir". BBC - From Our Own Correspondent. Retrieved 17 July 2011.
- ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ Uhl and Dransfield, 1987.
- ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ Wise, R. (1998). A Fragile Eden. New Jersey: Princeton University Press.
- ↑ Science News (May 16, 2015) p.5.
- ↑ https://www.newscientist.com/article/dn26930-the-secret-of-the-worlds-largest-seed-revealed/
- ↑ Edwards, Kollmann & Fleischmann's selective review of the biology of the species (2002)