مین مرکزی
زبان چینی
مین مرکزی (چینی ساده: 闽中语; چینی سنتی: 閩中語; پین‌یین: Mǐnzhōngyǔ) زبانی از خانواده چینی مین است. این زبان در دره رود شا در بخش سانمینگ در مناطق کوهستانی استان فوجیان، شامل یانگان، مناطق شهری سانمینگ (بخش‌های سانیوان و مایلای) و شهرستان شا رایج است.[۱]
| مین مرکزی | |
|---|---|
| 闽中语 | |
| مین ژونگ | |
| زبان بومی در | جنوب چین، ایالات متحده آمریکا (بیشتر کالیفرنیا) |
| منطقه | یانگان، سانمینگ |
شمار گویشوران | ناشناخته (۶۸۳٬۰۰۰ اشاره‌شده ۱۹۸۷)[۱] |
| گویش‌ها | |
| کدهای زبان | |
| ایزو ۳–۶۳۹ | czo |
| گلاتولوگ | minz1235[۲] |
| زبان‌شناسی | 79-AAA-hb |
 مین مرکزی | |
منابع
ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Wurm, Stephen Adolphe; Li, Rong; Baumann, Theo; Lee, Mei W. (1987). Language Atlas of China. Longman. p. B-12. ISBN 978-962-359-085-3.
- ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Min Zhong Chinese". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
{{cite book}}: Invalid|display-editors=4(help)
- Norman, Jerry (1974), "The initials of Proto-Min", Journal of Chinese Linguistics, 2 (1): 27–36, JSTOR 23749809. (includes a description of the phonology of the Yong'an dialect)