مهیار دیلمی

مَهیار دیلمی با کنیهٔ ابوالحسن (؟ -۱۰۳۷م) شاعر و کاتب عربی ایرانی بود

مَهیار دیلمی با کنیهٔ ابوالحسن (؟ -۱۰۳۷م) شاعر و کاتب عربی ایرانی بود.[۱][۲] زرتشتی بود سپس به دست استادش سید رضی در سال ۳۹۴ هجری اسلام آورد،[۲] به مذهب شیعه گرایید و تعصب یافت آن قدر که بعضی صحابه را لعن می‌کرد.[۲] به خوش‌وصفی، فخرگویی در شعر شهرت یافت.[۲] وی در دیلم گیلان زاده شد و بغداد می‌زیست. همچنین مهیار در شعرهایش به تبار ایرانی خود می‌بالید.

مهیار دیلمی
زادهٔ؟
درگذشت۱۰۳۷م/ ۴۲۸ق
بغداد

مهیار از نوابغ عرصهٔ شعر عرب است و عرب ها او را از بزرگترین شعرای ادب عربی می‌دانند. مضامین اشعار وی علاوه بر مدیحه‌ها و تغزلات، متضمن بیان مسائل کلامی شیعه‌است. دیوان وی در ۴ جلد بارها چاپ شده‌است. مهیار در سال ۴۲۸ ق در بغداد وفات یافت.

منابع

ویرایش
  1. عبد علی، عصام (۱۹۷۶). مهیار الدیلمی: حیاته وشعره. بغداد: وزارة الإعلام، الجمهوریة العراقیة. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ بعلبکی، منیر (۱۹۸۰). «Mihyar al-Daylami». دانشنامه المورد (به عربی). ج. هفتم. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۳۰. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  • لغتنامهٔ دهخدا، سرواژهٔ دیلمی
  • حسینعلی ممتحن، نهضت شعوبیه، جنبش ملی ایرانیان در برابر خلافت اموی و عباسی، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، شابک ‎۹۶۴-۴۴۵-۵۶۶-۵
  • قاضی نورالله شوشتری/ مجالس المومنین. ج اول.
  • آقا بزرگ تهرانی/ الذریعه، ج ۹.