مهر هفتم
مُهر هفتم (به سوئدی: Det sjunde inseglet) فیلمی سوئدی در ژانر فانتزی تاریخی به کارگردانی اینگمار برگمان محصول سال ۱۹۵۷ است. این فیلم کمک قابل ملاحظه‌ای به تبدیل شدن برگمان به کارگردانی بین‌المللی کرد. به‌ویژه پس از آنکه فیلم در سال ۱۹۵۷ برنده جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره فیلم کن شد.[۱] این فیلم در سایت imdb توانسته نمره‌ی ۸/۱ را کسب کند.
| مُهر هفتم | |
|---|---|
 پوستر فیلم | |
| کارگردان | اینگمار برگمان |
| تهیه‌کننده | آلن ایکلوند |
| نویسنده | اینگمار برگمان |
| بازیگران | ماکس فون سیدو گونار بیورنستراند نیلز پاپه بنگت ایکروت بیبی آندرشون اینگا لاندگری اوکه فریدل اینیا ژیل مُد هانسون |
| موسیقی | اریک نوردگرن |
| فیلم‌بردار | گونار فیشر |
تاریخ‌های انتشار |
|
مدت زمان | ۹۶ دقیقه |
| کشور | سوئد |
| زبان | سوئدی لاتین |
| هزینهٔ فیلم | ۱۵۰٬۰۰۰ دلار |
فیلم در مورد یک شوالیه قرون وسطایی است که سفری را از سرزمین طاعون‌زده آغاز کرده‌است و یک بازی شطرنج میان او و مظهر مرگ که برای ستاندن جان او آمده‌است.
دربارهٔ فیلم
ویرایشمُهر هفتم فیلمی بود که اعتبار جهانی برگمان را در میانه دهه ۱۹۵۰ تضمین کرد و آوازه او را در محافل هنری و فرهنگی همه کشورها گسترانید. برای بسیاری که میانه چندانی با سینما نداشتند، مُهر هفتم مظهر فیلم‌های روشن‌فکرانه و «سنگین» شد. این ارزیابی‌ها بیشتر متکی بر تحسین مایه‌های فلسفی و تمثیل‌پردازی‌های فیلم بود. مُهر هفتم صریح‌ترین و بی‌واسطه‌ترین رویکرد به پرسش وجود خداوند است (پرسشی که در فیلم به گونه‌های مختلف پاسخ می‌گیرد) و در برابر پس‌زمینه‌ای قرون وسطایی، وهم و جادو، سرگشتگی و ویرانی و اضطراب‌های هستی شناختی خودنمائی می‌کنند. از لحاظ بصری نیز مُهر هفتم بسیار به یادماندنی است تصویر سلطه مرگبار طاعون، کوره‌راه‌ها و چشم‌اندازهای لخت و سرد، شطرنج‌بازی شوالیه با مرگ و رقص آئینی شخصیت‌ها تنها چند نمونه از جلوه‌های دراماتیک کار هستند. فون سیدو و بیورنستراند در کنار یکدیگر می‌درخشند و پوپ در نقش «یوف» بهترین بازی عمرش را ارائه می‌دهد. آندرسون و لیندبلوم که بعدها در فیلم‌های برگمان مکرر حضور یافتند، نیز دیدنی‌اند.
بازخورد
ویرایشاین فیلم اکنون به عنوان یک شاهکار سینما در نظر گرفته می شود. در سال ۱۹۹۹ ویلج ویس بر اساس نظرسنجی از منتقدان، مهر هفتم را در رتبه ۳۳ در فهرست ۲۵۰ فیلم برتر قرن خود قرار داد. این فیلم همچنین در سال ۲۰۰۰ در راهنمای نیویورک تایمز برای بهترین ۱۰۰۰ فیلم ساخته‌شده گنجانده شد. در متاکریتیک، این فیلم بر اساس ۱۵ نقد دارای امتیاز ۸۸/۱۰۰ است که نشان دهنده «تحسین جهانی» است.
منابع
ویرایش- ↑ "Festival de Cannes: The Seventh Seal" (به انگلیسی). festival-cannes.com. Retrieved 8 February 2009.
پیوند به بیرون
ویرایش