منشور ملل متحد
این مقاله میتواند با ترجمهٔ متن از مقالهٔ متناظر در انگلیسی گسترش یابد. (اکتبر ۲۰۲۱) برای مشاهدهٔ دستورالعملهای مهم ترجمه روی [گسترش] کلیک کنید.
|
منشور ملل متحد سندی است که هدفها و سازمان و نحوه کار سازمان ملل متحد و نهادهای وابسته به آن را تعیین میکند. این سند در حکم اساسنامه سازمان ملل است.
تاریخ پیشنویس | ۱۴ اوت ۱۹۴۱ |
---|---|
تاریخ امضا | ۲۶ ژوئن ۱۹۴۵ |
مکان امضا | ایالات متحده، کالیفرنیا، سانفرانسیسکو |
تاریخ اجرا | ۲۴ اکتبر ۱۹۴۵ |
شرط اجرا | تصویب جمهوری چین (۱۹۱۲–۱۹۴۹)، فرانسه، اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی، انگلستان، ایالات متحده و اکثریت کشورهای امضا کننده دیگر. |
گروهها | ۱۹۳ |
ضامن | ایالات متحده آمریکا |
زبانها | انگلیسی، فرانسوی، روسی، چینی، اسپانیایی، عربی |
[[wikisource:منشور ملل متحد}|منشور ملل متحد}]] در ویکینبشته |
متن منشور ملل متحد در ۲۶ ژوئن ۱۹۴۵ در سانفرانسیسکو در پایان کنفرانس ملل متحد به امضای ۵۰ کشور از ۵۱ کشور اولیه (لهستان در کنفرانس شرکت نکرد) رسید و در ۲۴ اکتبر ۱۹۴۵ لازمالاجرا شد. امروزه ۱۹۳ کشور آن را امضا کردهاند و رعایت مفاد آن برای همه اعضای سازمان ملل متحد الزامی است. در متن منشور صریحاً تأکید شده که مفاد منشور بر هر قرارداد بینالمللی دیگری مقدم است.[۱]
ساختار
ویرایشاین منشور از یک یادداشت مقدماتی، یک دیباچه و ۱۹ فصل تشکیل شدهاست.
- در یادداشت مقدماتی افزودهها به منشور و تاریخ آنها ذکر شده و اساسنامه دیوان بینالمللی دادگستری جزء لاینفک منشور ملل متحد اعلام شدهاست.
- در دیباچه (که بهطور کلی از دیباچه قانون اساسی ایالات متحده آمریکا گرفته شدهاست)[نیازمند منبع] اهداف کلی سازمان ملل متحد آمدهاست.
- فصل یک اهداف سازمان ملل و اقدامات آن برای تأمین صلح و امنیت در جهان را برمیشمرد.
- فصل دو شرایط عضویت در سازمان ملل متحد است.
- فصلهای سه تا پانزده مجموعهای از اسناد مربوط به ارکان و سازمانهای وابسته به سازمان ملل و شرح وظایف آنها است.
- فصلهای شانزده و هفده ترتیبات ترکیب و ادغام مقرارات سازمان ملل با دیگر عهدنامههای موجود بینالمللی را شرح میدهد.
- فصلهای هجده و نوزده شامل ترتیب افزودههای منشور و نحوه تصویب آنها است.[۲][۳][۴]
منابع
ویرایشمتن مربوطه در ویکینبشته: منشور ملل متحد