منا (اصطلاح)
منا (به انگلیسی: MENA؛ سرنام Middle East and North Africa) به معنی خاورمیانه و شمال آفریقا اصطلاحی می‌باشد که برای نامیدن کشورهای عمده تولیدکننده نفت که در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا قرار دارند به کار می‌رود. حد این منطقه از کشور مراکش در شمال غربی قاره آفریقا آغاز می‌شود و تا ایران، شرقی‌ترین کشور منطقه خاورمیانه امتداد می‌یابد. این منطقه دارای ۶۰ درصد منابع نفتی و ۴۵ درصد منابع گازی جهان می‌باشد. اقتصاد این کشورها رابطه تنگاتنگی با تغییرات جهانی بهای نفت دارد. این منطقه یکی از قدیمی‌ترین حوزه‌های برداشت نفت در جهان محسوب می‌شود. به همین دلیل ذخایر نفت کشورهای این منطقه بیشتر از سایر مناطق کره زمین کاهش یافته و فرسودگی ادوات حفاری و استخراج نفت نیز مشهودتر است.
آمارها
ویرایشدر سال ۲۰۰۷، کشورهای این منطقه روزانه ۱ میلیون بشکه نفت برداشت کرده‌اند که معادل ۴۰ درصد برداشت جهانی آن محصول در آن سال بوده‌است. در همین سال ۲۲ درصد تولید خشکی و فراساحلی گاز که به ترتیب ۳۵۴ میلیارد متر مکعب و ۱۸۴ میلیارد متر مکعب بوده نیز از آن منطقه بوده‌است. در همین سال مخارج حفاری و نوکاری چاه‌های نفت این منطقه بالغ بر ۷٫۷ میلیارد دلار برآورد شده‌است. این کشورها عبارتند از الجزایر، بحرین، جیبوتی، مصر، عراق، ایران، اسرائیل، اردن، کویت، لبنان، لیبی، مالت، موراکو، عمان، عربستان سعودی، تونس، امارات متحدهٔ عربی، کرانه باختری رود اردن و یمن.
مذهب
ویرایشاسلام از قدیم به عنوان آئین اصلی در منطقهٔ منا بوده‌است. حدود ۹۱٫۲٪ از جمعیت این منطقه - برابر با ۳۱۵ میلیون نفر - مسلمان هستند.
سایر عبارات
ویرایشMENAP از ماه آوریل سال ۲۰۰۳ میلادی، صندوق بین‌المللی پول این واژه را در تحلیل‌های آماری خود به کار برد که شامل همان کشورهای قبلی به‌علاوهٔ افغانستان و پاکستان است.[۱]
MENAT این واژه نیز به معنای همان کشورهای MENA به همراه کشور ترکیه می‌باشد.[۲]
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ World Economic Outlook Database
- ↑ «MENAT Regional Council». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ اوت ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۱۵ مه ۲۰۱۷.
- Countries of Middle East & North Africa وبگاه بانک جهانی
- غلامرضا محمدی (۲۷ بهمن ۱۳۸۸). «سیر تبدیل خاورمیانه به بزرگ‌ترین تولیدکننده نفت جهان در بخش فراساحلی». خبرگزاری فارس. ص. حوزه نفت و انرژی. دریافت‌شده در ۸ سپتامبر ۲۰۱۰.