معنویت عصر نو

معنویت عصر نو یا عصر جدید به مجموعه‌ای از عقاید و رسوم معنوی و مذهبی گفته می‌شود که در دهه ۱۹۷۰ (میلادی) در جهان غرب گسترش یافت. به دلیل ماهیت التقاطی این جنبش، به‌سختی می‌توان تعریف دقیق و جامعی از آن ارائه داد. بسیاری از پژوهشگران این حوزه از این پدیده با عنوان «جنبش عصر نو» یاد می‌کنند. اما برخی دیگر این اصطلاح را به دلیل اینکه حس اشتباه همگن بودن را به آن می‌بخشد به چالش کشیده‌اند.^[۱]^[۲]

جنبش عصر نو، گونه‌ای باطن‌گرایی غربی است و عمیقاً متأثر از سنت‌های قدیمی‌تر باطنی است. به ویژه آنانی که خود از علم غیب رایج در سده ۱۸ (میلادی) نشأت گرفتند. آثار امانوئل سویدنبرگ و فرانتس مسمر، نظریات معنویت‌گرایی، فرقهٔ اندیشه نو، و انجمن تئوسوفی از جمله جریانات تأثیرگذار و شایع غیب‌باوری بودند. برخی از جنبش‌های میانه سده ۲۰ (میلادی) چون آیین یوفو دهه ۱۹۵۰ (میلادی)، پادفرهنگ دهه ۱۹۶۰، و جنبش قابلیت انسانی نیز تأثیر قابل ملاحظه بر تکوین جنبش عصر نو داشتند. خاستگاه‌های اصلی جنبش دقیقاً معلوم نیست ولی اتفاق نظر بر آن است که در دهه ۱۹۷۰ (میلادی) به مرکزیت بریتانیا رشد کرد و دهه ۱۹۸۰ (میلادی) و دهه ۱۹۹۰ (میلادی) به شدت و به‌ویژه در آمریکا گسترش یافت.^[۳]^[۴]^[۵]

جستارهای وابسته

ان همیلتون-برن

پانویس

↑ Cloud, Dana L. (1998). Control and Consolation in American Culture and Politics: Rhetorics of Therapy. Sage Publications, Chap. 6 ("The New Age of Post-Marxism"). شابک ‎۹۷۸−۰۷۶۱۹۰۵۰۶۶.
↑ Boggs, Carl (2000). The End of Politics: Corporate Power and the Decline of the Public Sphere. Guilford Press, pp. 170–172. شابک ‎۹۷۸−۱۵۷۲۳۰۵۰۴۵
↑ Jamison, Andrew (2001). The Making of Green Knowledge: Environmental Politics and Cultural Transformation. Cambridge University Press, p. 169. شابک ‎۹۷۸−۰۵۲۱۷۹۲۵۲۳.
↑ Žižek, Slavoj (2000). The Ticklish Subject: The Absent Centre of Political Ontology. Verso Books, pp. 1–2, 70. شابک ‎۹۷۸−۱۸۴۴۶۷۳۰۱۸
↑ Rose, Stuart (2005). Transforming the World: Bringing the New Age Into Focus. Peter Lang, Chap. 8 ("Community Activity"). شابک ‎۹۷۸−۰۸۲۰۴۷۲۴۱۶.

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Satawan». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۸ ژوئن ۲۰۱۸.

این یک مقالهٔ خرد فرهنگ است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] Cloud, Dana L. (1998). Control and Consolation in American Culture and Politics: Rhetorics of Therapy. Sage Publications, Chap. 6 ("The New Age of Post-Marxism"). شابک ‎۹۷۸−۰۷۶۱۹۰۵۰۶۶.

[2] Boggs, Carl (2000). The End of Politics: Corporate Power and the Decline of the Public Sphere. Guilford Press, pp. 170–172. شابک ‎۹۷۸−۱۵۷۲۳۰۵۰۴۵

[3] Jamison, Andrew (2001). The Making of Green Knowledge: Environmental Politics and Cultural Transformation. Cambridge University Press, p. 169. شابک ‎۹۷۸−۰۵۲۱۷۹۲۵۲۳.

[4] Žižek, Slavoj (2000). The Ticklish Subject: The Absent Centre of Political Ontology. Verso Books, pp. 1–2, 70. شابک ‎۹۷۸−۱۸۴۴۶۷۳۰۱۸

[5] Rose, Stuart (2005). Transforming the World: Bringing the New Age Into Focus. Peter Lang, Chap. 8 ("Community Activity"). شابک ‎۹۷۸−۰۸۲۰۴۷۲۴۱۶.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]