ویکی‌پدیا

مظفریان (گجرات)

آل مظفر یا مظفریان یا سلطنت احمدآباد نام سلسله‌ای بود از ۱۳۹۱ تا ۱۵۸۳ میلادی بر گجرات در غرب هند، فرمانروایی می‌کرد. ینیانگزار این سلسله ظفرخان بود که بعد از تاجگذاری مظفرشاه نامیده شد. پدر او وجه‌الملک، که پیش از گرویدن به اسلام، ساداران نام داشت، از طایفهٔ راجپوت[۱][۲][۳][۴][۵][۶][۷][۸][۹][۱۰][۱۱] یا ختری[۱۲][۱۳][۱۴][۱۵][۱۶][۱۷] بود. زمانی که سلطان‌نشین دهلی بر اثر حملات تیمور تضعیف شده بود، ظفرخان از این فرصت استفاده کرد و سلطنت مستقل خویش را به وجود آورد. پسر او، احمد شاه اوّل، احمدآباد را به عنوان پایتخت تأسیس کرد.[۱۸] این سلسله، حدود ۲۰۰ سال و تا زمان تسلّط یافتن گورکانیان بر هند، ۱۵۸۳، در احمدآباد و گجرات حکومت می‌کردند.[۱۹] در زمان محمد بگرا، این سلسله به اوج قدرت خود رسید و تا ملوا در شرق و خلیج کوچ در غرب گسترش یافت.[۲۰]

فهرست شاهان مظفری گجرات

ویرایش
لقب/نام[۲۱] نام حکومت
شمس‌الدین مظفرشاه اوّل ظفرخان ۱۳۹۱–۱۴۰۳ (دورهٔ اوّل)
نصیرالدین محمدشاه اوّل تاتارخان 1403 - 1404
شمس‌الدین مظفرشاه اوّل ظفرخان ۱۴۰۴–۱۴۱۱ (دورهٔ دوم)
ناصرالدین احمدشاه اوّل احمدخان ۱۴۱۱–۱۴۴۳
المعزالدین محمدشاه دوم کریم‌خان ۱۴۴۳–۱۴۵۱
قطب‌الدین احمدشاه دوم جلال‌خان ۱۴۵۱–۱۴۵۸
داودشاه داودخان ۱۴۵۸
ناصرالدین محمودشاه اول
معروف به محمود بگرا 		فاتح‌خان ۱۴۵۸–۱۵۱۱
شمس‌الدین مظفرشاه دوم خلیل‌خان ۱۵۱۱–۱۵۲۶
سکندرشاه سکندرخان ۱۵۲۶
ناصرالدین محمودشاه دوم ناصرخان ۱۵۲۶
قطب‌الدین بهادرشاه بهادرخان ۱۵۲۶–۱۵۳۵ (دورهٔ اوّل)
حکومت گورکانیان دورهٔ نصیرالدین همایون: ۱۵۳۵–۱۵۳۶
قطب‌الدین بهادرشاه بهادرخان ۱۵۳۶–۱۵۳۷ (دورهٔ دوم)
میران محمدشاه سوم میران محمد فاروقی شش هفته؛ ۱۵۳۷
ناصرالدین محمودشاه سوم محمودخان ۱۵۳۷–۱۵۵۴
غیاث‌الدین احمدشاه سوم احمدخان ۱۵۵۴–۱۵۶۱
شمس‌الدین مظفرشاه سوم حبو[۲۲] نانو یا ناتو[۲۳](مدّعی حکومت به گفتهٔ مورّخان گورکانی) ۱۵۶۱–۱۵۷۳
حکومت گورکانیان دورهٔ اکبر کبیر: ۱۵۷۳–۱۵۸۳
شمس‌الدین مظفر شاه سوم حبو یا نانو یا ناتو (مدّعی حکومت به گفتهٔ مورّخان گورکانی) ۱۵۸۳ (دوباره)
حکومت گورکانی دورهٔ اکبر کبیر

منابع

ویرایش
  1. ↑ Abbas, Syed Anwer (2021). Confluence of Cultures: Hindu, Muslim, Buddhists & Jain mosque and Mausoleum. Notion Press. ISBN 978-1-63904-604-1.
  2. ↑ Chandra, Satish (2004). Medieval India (From Sultanat to the Mughals), PART ONE Delhi Sultanat (1206-1526). Har-Anand Publications. p. 218. ISBN 9788124110645.
  3. ↑ Muzaffar Husain Syed, Syed Saud Akhtar, BD Usmani (2011). Concise History of Islam. p. 271.
  4. ↑ Kapadia, Aparna (2018). Gujarat: The Long Fifteenth Century and the Making of a Region. Cambridge University Press. p. 8. ISBN 978-1-107-15331-8.
  5. ↑ Edward James Rapson, Sir Wolseley Haig, Sir Richard Burn (1965). The Cambridge History of India: Turks and Afghans, edited by W Haig, 1965. Cambridge. p. 294.
  6. ↑ Chaube 1975, p. 4.
  7. ↑ Mahajan, VD (2007). History of Medieval India. S. Chand. p. 245. ISBN 9788121903646.
  8. ↑ Jenkins, Everett (2010). The Muslim Diaspora - A comprehensive reference to the spread of Islam in Asia, Africa, Europe and the America, 570 - 1799. McFarland & Company Inc. p. 275. ISBN 978-0-7864-4713-8.
  9. ↑ Jutta, Jain-Neubauer (1981). The Stepwells of Gujarat: In Art- Historical perspective. p. 62.
  10. ↑ Saran, Kishori Lal (1992). The legacy of Muslim Rule in India. Aditya Prakashan. p. 233. ISBN 9788185689036.
  11. ↑ Lane-Pool, Stanley (2014). Mohammadan Dyn: Orientalism V 2 - volume 2, page -312 , writer. p. 312. ISBN 978-1-317-85394-7.
  12. ↑ Kapadia, Aparna (2018). In Praise of Kings: Rajputs, Sultans and Poets in Fifteenth-century Gujarat. Cambridge: Cambridge University Press. p. 120. ISBN 978-1-107-15331-8. Gujarati historian Sikandar does narrate the story of Muzaffar Shah's ancestors having once been Hindus "Tanks" a branch of Khatris who trace their dynasty from the solar god.
  13. ↑ Kapadia, Aparna (2018-05-16). Gujarat: The Long Fifteenth Century and the Making of a Region (به انگلیسی). Cambridge University Press. p. 120. ISBN 978-1-107-15331-8.
  14. ↑ Wink, André (2003). Indo-Islamic society: 14th - 15th centuries (به انگلیسی). BRILL. p. 143. ISBN 978-90-04-13561-1. Similarly, Zaffar Khan Muzaffar, the first independent ruler of Gujarat was not a foreign muslim but a Khatri convert, of low subdivision called Tank.
  15. ↑ Khan, Iqtidar Alam (2008-04-25). Historical Dictionary of Medieval India (به انگلیسی). Scarecrow Press. p. 107. ISBN 978-0-8108-5503-8. The founder of the Gujarat Sultanate he was a convert from a sect of Hindu Khatris known as Tanks.
  16. ↑ Misra, S. C. (Satish Chandra) (1963). The rise of Muslim power in Gujarat; a history of Gujarat from 1298 to 1442. Internet Archive. New York, Asia Pub. House. p. 137. Zafar Khan was not a foreign muslim. He was a convert to Islam from a sect of the Khatris known as Tank.
  17. ↑ Khan, Iqtidar Alam (2004). Gunpowder and Firearms: Warfare in Medieval India (به انگلیسی). Oxford University Press. p. 57. ISBN 978-0-19-566526-0. Zafar Khan (entitled Muzaffar Shah) himself was a convert to Islam from a sub-caste of the Khatris known as Tank.
  18. ↑ Gazetteer of the Bombay Presidency: Ahmedabad. Government Central Press. 1879. p. 249.
  19. ↑ Sen, Sailendra (2013). A Textbook of Medieval Indian History. Primus Books. pp. 114–115. ISBN 978-9-38060-734-4.
  20. ↑ Sudipta Mitra (2005). Gir Forest and the Saga of the Asiatic Lion. Indus Publishing. p. 14. ISBN 978-81-7387-183-2.
  21. ↑ The new Islamic dynasties: a chronological and genealogical manual New Edinburgh Islamic Surveys Series; Author:Clifford Edmund Bosworth شابک ‎۰−۷۴۸۶−۲۱۳۷−۷, شابک ‎۹۷۸−۰−۷۴۸۶−۲۱۳۷−۸
  22. ↑ "Archived copy". Archived from the original on 2018-07-14. Retrieved 2011-08-21.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
  23. ↑ "Archived copy". Archived from the original on 2016-03-05. Retrieved 2011-08-21.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
برگرفته از «https://fa.wiki.x.io/w/index.php?title=مظفریان_(گجرات)&oldid=38996059»