مرکز حافظ‌شناسی
مرکز حافظ‌شناسی از نهادهای فرهنگی و علمی مرتبط با حافظ‌پژوهی در ایران است.
| هدف | تشویق مطالعات حافظ‌پژوهی |
|---|---|
| ستاد | شیراز |
| رئیس | کاووس حسن‌لی |
فعالیت‌ها
ویرایشاین مرکز در سال ۱۳۷۵ ه.ش بنیادگذاری شد و در محل آرامگاه حافظ فعالیت خود را آغاز کرد. از دستاوردهای این مرکز، فراهم نمودن مجموعه‌ای از آثار دربارهٔ حافظ است. ارزیابی طرح‌های علمی، حمایت از مطالعات حافظ‌پژوهی، چاپ و انتشار فعالیت‌های پژوهشگرانه، برنامه‌ریزی و برگزاری جلسات علمی در سالروز بزرگ‌داشت حافظ از دیگر فعالیت‌های این مرکز است. کلاس‌های آزاد حافظ‌خوانی نیز در محل مرکز از سال ۱۳۷۵ ه.ش برگزار می‌شود.
نشان‌ها و جوایز
ویرایشنشان حافظ‌پژوهی
ویرایشدیگر فعالیت این مرکز، اعطای «نشان درجه یک علمی حافظ‌پژوهی» برای قدردانی از پژوهشگران و پژوهش‌های برتر است و تاکنون این نشان، به افراد زیر اعطا شده‌است:[۱]
کتاب سال حافظ
ویرایشکتابهای زیر برندهٔ کتاب سال حافظ شده‌اند.
| عنوان | نویسنده | ناشر | سال نشر |
|---|---|---|---|
| دانشنامه حافظ و حافظ‌پژوهی | بهاءالدین خرمشاهی | نخستان | ۱۳۹۷ |
| راهنمای موضوعی حافظ‌شناسی | کاووس حسن‌لی | نوید شیراز | ۱۳۸۸ |
| شرح شوق | سعید حمیدیان | قطره | ۱۳۹۱ |
| شرح تحقیقی دیوان خواجه شمس‌الدین محمد حافظ شیرازی | منصور رستگار فسایی | پژوهشگاه علوم انسانی | ۱۳۹۴ |
| فرهنگ شرح‌های حافظ | بهادر باقری | امیرکبیر | ۱۳۸۷ |
پژوهانه
ویرایشبرای پژوهش راجع به حافظ دوره‌های شش‌ماهه یا یک‌ساله به پژوهشگران اعطا می‌شود.
تقدیرنامه
ویرایشاز تلاشگران حوزهٔ حافظ و حافظ‌پژوهی از جمله منصور رستگار فسایی، رشید عیوضی، منصور پایمرد، منیژه عبداللهی، پرویز خائفی، هوشنگ فتی، بهادر باقری، هاشم فریدونی و داریوش نویدگویی تقدیر شده‌است.
منابع
ویرایش- ↑ رستگاری، «مرکز حافظ‌شناسی»، دانشنامهٔ حافظ، ۴: ۲۲۷۴–۲۲۷۵.
- ↑ «اعطای ششمین نشان درجه‌ی یک علمی حافظ‌شناسی به پروفسور حجابی کرلانگیچ». ۲۰ مهر ۱۴۰۰.
پیوند به بیرون
ویرایش | این یک مقالهٔ خرد سازمان‌ها است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |