مدیریت نوآوری
این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
مدیریت نوآوری یا مدیریت خلاقیت و نوآوری (به انگلیسی: Innovation Management) یک رشتهٔ علمی میان رشته‌ای است و یکی از گرایش‌های تخصصی علم خلاقیت نوآوری‌شناسی (Creanovatology) تحت عنوان خلاقیت نوآوری‌شناسی سازمانی مدیریتی محسوب می‌گردد. موضوع این رشته، مدیریت فرایندها و پدیده‌های خلاقیت و نوآوری در سازمان‌ها می‌باشد. مدیریت خلاقیت نوآوری به دلیل ماهیت موضوعی حوزهٔ دانشی میان رشته‌ای و چند تخصصی بسیار گسترده‌ای را شامل می‌گردد و با دیگر مفاهیم و رویکردهای سازمانی و مدیریتی مانند مدیریت دانش، یادگیری سازمانی، مدیریت سرمایه‌های فکری، مدیریت فناوری، مدیریت تحقیق و توسعه، مدیریت ارزش، مهندسی محصول جدید، مهندسی نوآوری، مهندسی سیستم، مدیریت پروژه، کارآفرینی، مدیریت کیفیت و تعالی سازمانی ارتباط زیادی دارد.
نوع شناسی مدیریت نوآوری
ویرایش| نوع‌شناسی IMT | روشها و ابزارها |
|---|---|
| ابزار مدیریت دانش | ممیزی دانش، نقشه دانش، مدیریت اسناد، مدیریت حقوق مالکیت معنوی |
| تکنیک‌های اطلاعات بازار | تماشای فناوری / جستجو، تجزیه و تحلیل ثبت اختراعات، هوش کسب‌وکار، CRM، بازاریابی ژئو |
| ابزارهای تعاونی و شبکه | تیم کاری، گروه کاری، مدیریت زنجیره تامین، خوشه بندی صنعتی |
| تکنیک‌های مدیریت منابع انسانی | دورکاری، اینترانت شرکتی، استخدام آنلاین، آموزش الکترونیکی، مدیریت صلاحیت |
| رویکرد مدیریت رابط | تحقیق و توسعه، مدیریت رابط بازاریابی، مهندسی همزمان |
| تکنیک‌های توسعه خلاقیت | طوفان مغزی، تفکر جانبی، خلاقیت‌شناسی تریز، S.C.A.M.P.E.R، نقشه برداری ذهن |
| تکنیک‌های بهبود فرایند | محک‌زنی، گردش کار، بازمهندسی فرایند کسب و کار، درست به موقع |
| تکنیک‌های مدیریت نوآوری پروژه | مدیریت پروژه، ارزیابی پروژه، مدیریت سبد پروژه |
| ابزار مدیریت طراحی و توسعه محصول | طراحی مبتنی بر کامپیوتر، نمونه سازی سریع، رویکرد کاربردپذیری، تخصیص عملکرد کیفیت، تحلیل ارزش |
| ابزار ایجاد کسب و کار | شبیه سازی کسب و کار، طرح کسب و کار، اسپین آف از تحقیقات به بازار |