محمد سریر

آهنگساز و موسیقی‌دان ایرانی

محمد سریر (زادهٔ ۱۳۲۳) آهنگساز و موسیقی‌دان ایرانی و رئیس هیئت مدیرهٔ خانهٔ موسیقی ایران است.[۲]

محمد سریر
اطلاعات پس‌زمینه
نام تولدمحمد سریر
زاده۱۳۲۳ ‏(۷۹–۸۰ سال)
تهران
ژانرموسیقی کلاسیک
موسیقی کلاسیک ایرانی
موسیقی پاپ[۱]
موسیقی فیلم
ساز(ها)پیانو
آکاردئون
اعضاکانون آهنگسازان سینمای ایران
خانه موسیقی
سازهای اصلی
پیانو
تحصیلاتدکترا
آلبوم پرآوازهدلاویزترین

زندگی‌نامه

ویرایش

محمد سریر در سال ۱۳۲۳ در تهران زاده شد.[۳] او یکی از دانش‌آموزان گذشته دبیرستان فیروزبهرام[۴] بود. او دارای مدرک تحصیلی کارشناسی اقتصاد و کارشناسی ارشد علوم سیاسی از دانشگاه تهران و دکتری اقتصاد از دانشگاه وین است.[۳] او علاوه بر این، در زمینهٔ موسیقی در سال ۱۳۴۳ از هنرستان عالی موسیقی فارغ‌التحصیل شده و در سال ۱۳۵۱ در دورهٔ کارشناسی رشتهٔ موسیقی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران پذیرفته شد که در سال ۱۳۵۴ از آنجا فارغ‌التحصیل شد. محمد سریر همچنین کارشناسی و کارشناسی ارشد آهنگسازی را از آکادمی موسیقی و هنرهای زیبای وین به‌ترتیب در سال‌های ۱۳۵۷ و ۱۳۶۴ دریافت کرد.[۳] او در بهمن ۱۳۸۳ در مراسم اختتامیهٔ بیستمین جشنوارهٔ موسیقی فجر مورد تقدیر قرار گرفت.[۵]

فعالیت هنری

ویرایش

محمد سریر در سال ۱۳۴۴ به‌عنوان آهنگساز و عضو ارکستر بزرگ رادیو پذیرفته شد. سپس تدریس مربیان هنری وزارت آموزش و پرورش را در انستیتو مربیان هنری برعهده گرفت.[۳]

سایر سمت‌های محمد سریر عبارتند از:[۳]

محمد سریر، آهنگسازی ۷ آلبوم موسیقی و تصنیف بیش از ۱۰۰ اثر آوازی و موسیقی متن فیلم و سریال‌های تلویزیونی را برعهده داشته‌است.[۳]

فعالیت‌ها و سمت‌های غیرهنری

ویرایش

محمد سریر در سال ۱۳۵۲ به استخدام دفتر سیاسی وزارت امور خارجه ایران درآمد و در سال ۱۳۸۲ بازنشسته شد.[۱۳] نمایندگی در سازمان توسعه صنعتی ملل متحد (یونیدو) و آژانس بین‌المللی انرژی، سرپرستی امور کنسولی سفارت ایران در وین در سال‌های ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۸، سرپرستی امور کشورهای خاور دور وزارت امور خارجه در سال‌های ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۳، عضویت و سرپرستی گروه مطالعات انرژی و اقتصاد بین‌الملل در سال‌های ۱۳۶۴ تا ۱۳۷۸، و رایزنی علمی و فرهنگی ایران در دفتر اروپایی سازمان ملل متحد در ژنو در سال‌های ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۱ از جمله سمت‌های وی در وزارت امور خارجه بوده‌اند.[۳]

او همچنین یک کتاب با عنوان اوپک و دیدگاه‌های آینده تألیف کرده‌است.[۳]

پانویس

ویرایش
  1. «محمد نوری شرف موسیقی پاپ بود». خانه موسیقی ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۸ مه ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۲۰ فوریه ۲۰۲۱.
  2. «دربارهٔ خانهٔ موسیقی». وب‌گاه رسمی خانهٔ موسیقی ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲ مهر ۱۳۹۰.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ ۳٫۵ ۳٫۶ ۳٫۷ «زندگینامه: محمد سریر (۱۳۲۳-)». همشهری آنلاین. ۱۴ تیر ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲ مهر ۱۳۹۰.
  4. اردشیر کاویانی گوهری. «سایت دبیرستان فیروزبهرام». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ ژوئن ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۳ ژوئن ۲۰۱۸.
  5. «از هنرمندان رشته‌های مختلف موسیقی تقدیر شد». خبرگزاری مهر. ۲۰ بهمن ۱۳۸۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۱-۰۱.
  6. «رویای رنگین». ایران صدا. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ دسامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱۲ دسامبر ۲۰۱۷.
  7. «رویای دیگر». نشر سروش. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ دسامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱۲ دسامبر ۲۰۱۷.
  8. محمد سریر. «جلوه های ماندگار». ایران صدا. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ دسامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱۲ دسامبر ۲۰۱۷.
  9. «جاودانه باعشق». جام جم آنلاین.
  10. «چراغی در افق». آوای باربد.[پیوند مرده]
  11. «گفتگو با خواننده پوئم سمفونی آب». روزنامه شرق. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ دسامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱۲ دسامبر ۲۰۱۷.
  12. محمد سریر. «پوئم سمفونیک آب». کتاب گیسوم.
  13. فرج بال‌افکن (۹ تیر ۱۴۰۲). «دختر ترانه‌های پدر را در شب نکوداشت او نواخت». بی‌بی‌سی فارسی.