در تئوری موسیقی، متر (به انگلیسی: Metre) عبارت است از گروه‌های دوتایی، سه‌تایی، چهارتایی اصوات که معمولاً اولین‌شان دارای تأکید است. تکرار این گروه‌ها یک الگوی ریتمی ایجاد می‌کند که همان ضرب‌آهنگ موسیقی است. موسیقی‌هایی که ضرب‌آهنگ دارند را متریک می‌نامند؛ همهٔ موسیقی‌ها متریک نیستند.[۱]

نمونه ای از یک متر (موسیقی)

متریک نبودن یک قطعهٔ موسیقی به معنی آن نیست که فاقد وزن یا ضرب‌آهنگ است، بلکه به این معناست که ضرب‌آهنگ آن قطعهٔ موسیقی ثابت نیست. برای مثال در موسیقی سنتی ایرانی در اجرای دستگاه‌ها گوشه‌های غیر متریک وجود دارند که بر اساس وزن‌های عروضی و در مطابقت با وزن یک شعر اجرا می‌شوند.[۲]

پانویس

ویرایش

منابع

ویرایش
  • کمال پورتراب، مصطفی (۱۳۹۵). تئوری موسیقی: مبانی موسیقی نظری. تهران: نشر چشمه. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۶۱۹۴-۲۷-۴.
  • میثمی، حسین (۱۳۹۳). «دستگاه». دانشنامه جهان اسلام. دریافت‌شده در ۲۴ اوت ۲۰۱۸.