لزور

لَزور نام روستایی گردشگری و تفریحی در دهستان قزقانچای بخش ارجمند شهرستان فیروزکوه واقع در ۴۷٫۵ کیلومتری دماوند، ۳۹ کیلومتری شمال باختری فیروزکوه و ۲۶ کیلومتری شمال راه شوسه فیروزکوه به تهران است. "لزور" کلمه ای مازندرانی و به معنی "فردی قوی هیکل که بسیار غذا می‌خورد" می‌باشد. روستای لزور با کوه های مرتفع،طبیعت بی نظیر رود ها و باغ،زمین های برخوردار است. این روستا بسیار مناسب برای سفر های تفریحی است.

جغرافیا

این روستا در کنار رود فرح رود، در دامنهٔ جنوبی کوه معراج، که کوهی در رشته کوه البرز است، قرار دارد.

این روستا از منظره بی‌نظیری برخوردار است. همچنین دارای کوه های مرتفع میباشد که برای کوه‌نوردی مناسب است.

این روستا دارای ۹۶۵ تن سکنه (۴۵۱ مرد و ۵۱۴ زن، ۳۱۴ خانوار) می‌باشد. مرکز آمار ایران

زبان مردم لزور یکی از گویش‌های اصیل زبان مازندرانی است^[۱] ^[۲]^[۳]^[۴]^[۵]

اهالی لزور بیشتر به کشاورزی و دامداری و نجّاری و خیاطی مشغولند.

دریاچه لزور - تیرماه ۱۴۰۳

راه لزور آسفالته است.برای ورود به روستای لزور از روستاهای سله بن و وشتان و ارجمند و شادمهن و اهنز می گذرند

↑ «رزم آرا، فرهنگ جغرافیایی ایران، استان مرکزی، جلد ١، ص ١٩٧». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۵ دسامبر ۲۰۱۵.
↑ قاسمی، علیرضا؛ به کوشش انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه گیلان (۱۳۷۷). سیری در زبان و شعر مازندرانی. رشت: انتشارات دانشگاه گیلان. ص. ۳.
↑ جعفری دهقی، محمود؛ خلیلی پور، نازنین؛ جعفری دهقی، شیما (۱۳۹۳). زبان‌ها و گویش‌های ایرانی ( گذشته و حال). تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ص. ۲۶۱. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۳۲۶-۶۳-۴.
↑ واژه‌نامه بزرگ تبری، گروه پدید آورندگان به سرپرستی: جهانگیر نصراشرفی و حسین صمدی، سال 1377، جلد اول، ص 31
↑ اصغر اسفندیار، گویش فیروزکوهی(روستای لزور)، ۱۱.

http://www.ariantour.com
جعفری، عبّاس. دائرةالمعارف جغرافیایی ایران، دوّم. تهران:موءسّسه جغرافیایی و کارتوگرافی گیتاشناسی، ۱۳۸۴ شابک ‎۹۶۴−۳۴۲−۰۹۵−۷