لرهای عراق
لرهای عراق (عربی: الوار العراق) گروهی از لرهای ایرانی‌تبار عمدتاً ساکن در مناطق شرقی عراق هستند. از مناطق عمده سکونت این مردم بغداد ، واسط [۱] و نواحی پیرامون نوار مرزی ایران است.[۲][۳][۴][۵] [۶] فریا استارک، سیاح و تاریخ شناس اروپایی در دو اثر خود از حضور چشمگیر لرها در عراق سخن رانده[۷] و لرهای عراق را زیباترین ساکنان شهر بغداد ذکر کرده است.[۸] در سفرنامه هوگوگروته شهرهای زرباطیه و مندلی محل سکونت لر کوچک عنوان شده است.[۹] در کتاب تاریخ نوین عراق ذکر شده است که لرها کمتر از یک درصد از کل جمعیت عراق را تشکیل می‌دهند. این افراد غالبا کردهای فیلی یا شیعه نا میده می شوند و همه آنان تقریبا روستاییانی هستند که به صورت قبیله ای سازمان یافته و در نزدیکی مرزهای شرقی عراق تمرکز یافته اند.[۱۰] در زبده التواریخ اثر حافظ ابرو ملک لرستان کوچک را منتهی به بغداد عنوان کرده است. در کتاب گنج پنهان عنوان شده است باربرهای بغداد از لرهای پشتکوهی هستند که به بغداد امده اند [۱۱] در کتاب عالم آرای عباسی در ذکر حکام لرستان، حدود لرستان و طوایف لر کوچک را تا حدود بغداد و سایر محال عراق عرب ذکر کرده است. بدره و چند جای دیگر زیر سلطة حکام لُرِ تابع حکومت صفوی بود و در ۱۰۴۹، طبق قرار داد صلحی به دولت عثمانی واگذار شد.[۱۲] جمعیت بدره عراق در ۱۳۲۹ شمسی حدود شش‌هزار تن بود که تقریباً همگی شیعة اثنی عشری و آمیزه‌ای از اقوام عرب و لُر بودند، ظاهراً تاکنون تغییرات عمده‌ای از لحاظ جمعیتی نداشته است.[۱۲]
| مناطق با جمعیت چشمگیر | |
|---|---|
| بغداد، واسط و نواحی پیرامون نوار مرزی ایران | |
| زبان‌ها | |
| زبان عربی، زبان لری | |
| دین | |
| اسلام، شیعه | |
اطلاعات جمعیتی
ویرایشبه سبب نبود اطلاعات آماری دقیق و جدید در عراق، شمار واقعی لرهای عراق نامعلوم است. ولی سرشماری هایی به صورت تخمینی هست که جمعیت لُر های عراق 2 تا 3 میلیون است، و اکثراً در استان های دیالی، میسان و واسط هستند، که اکثرا از لُر های فیلی هستن، و جمعیت قابل توجهی از لُر های لک در کشور عراق وجود دارد.
زبان
ویرایشدربارۀ زبانی که لُرها در عراق بدان صحبت می کنند اطلاعات دقیق و موثقی در دست نیست. سایت پیپل گروپس زبان آن‌ها را لری شمالی دانسته‌است، اما همزمان از این زبان با عنوان لکی عراق یاد کرده‌است.[۱۳] جویس بلو زبانشناس فرانسوی نیز در کتاب راهنمای زبان‌های ایرانی به لری بغدادی از زبان‌های ایرانی موجود در عراق اشاره کرده که در بغداد گویشورانی دارد[۱۴]، اما آن را گویشی از زبان کُردی دانسته‌است.[۱۵]
پیوند به بیرون
ویرایش- خبرگزاری رووداو.
سازمان فرهنگی که برای پاسبانی از میراث لری مبارزه می کند»(۲۱ ژانویه ۲۰۱۷).
منابع
ویرایش- ↑ F.J.Darah, 2013, Failis: the Curse of Compound Identity and Scars of Collective Memory, in: Minorities in Iraq. Memory, identity and challenges, edited by Sa’ad Salloum, Masarat for cultural and Media development, Bagdad-Beyrouth, 2013, (in French, Arabic and English languages). pages;112-126
- ↑ Leezenberg, Michiel. 1993. Gorani Influence on Central Kurdish: Substratum or Prestige Borrowing? [Internet] http://www.cogsci.ed.ac.uk [Accessed 15 Feb. 1999]
- ↑ H. Field, Contributions to the Anthropology of Iran, Chicago, 1939
- ↑ .G. R. Fazel, ‘Lur’, in Muslim Peoples: A World Ethnographic Survey, ed. R. V. Weekes (Westport, 1984), pp. 446–447;
- ↑ S. Amanollahi, Qom-e Lor (Tehran, 1991), p. 8
- ↑ E.B. Soane, To Mesopotamia and Kurdistan in disguise, with historical Notices of the Kurdish Tribes and the Chaldeans of Kurdistan, (London: John Murray, 1926) (II), 120-124
- ↑ F.Stark, 1934, The Valleys of the Assassins: and Other Persian Travels, Modern libraryF. Stark, 1932, Baghdad Sketches (Travel), Marlboro Press
- ↑ سفرنامه فریا استارک ۱۹۳۴ ص۶۰
- ↑ هوگوگروته ص۴۰
- ↑ تاریخ نوین عراق، فب مار، ترجمۀ محمد عباس‌پور، ص ۳۱
- ↑ کتاب گنج پنهان ص ۶۷
- ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ «بدره (عراق)». دانشنامه جهان اسلام.
- ↑ "Ethnologue 14 report for Iraq". Archived from the original on 26 December 2016. Retrieved 5 November 2019.PeopleGroups.org. "PeopleGroups.org - Laki of Iraq".
- ↑ Schmitt, Rüdiger (ed.) (1989). Compendium Linguarum Iranicarum (in German). Wiesbaden: Reichert. ISBN 3-88226-413-6
- ↑ بلو، جویس، ۱۳۸۷، کردی، در راهنمای زبان‌های ایرای: جلد دوم، زبان‌های ایرانی نو، ویراستار: رودریگر اشمیت، مترجمان: آرمان بختیاری، عسکر بهرامی، حسن رضایی باغ‌بیدی، نگین صالحی‌نیا، ترجمۀ فارسی زیر نظر حسن رضایی باغ‌بیدی، تهران: ققنوس، چاپ دوم، پاییز ۱۳۸۷؛ ص ۵۴۴ و ص ۵۴۶.