لازار کاگانویچ
لازار مویسیویچ کاگانویچ (روسی: Ла́зарь Моисе́евич Кагано́вич؛ زاده ۲۲ نوامبر ۱۸۹۳ – درگذشته ۲۵ ژوئیهٔ ۱۹۹۱) سیاستمدار اهل اتحاد جماهیر شوروی، و از نزدیکان ژوزف استالین در اداره کشور بود.
لازار کاگانویچ | |
---|---|
First Deputy Chairman of the Council of Ministers | |
دوره مسئولیت ۵ مارس ۱۹۵۳ – ۲۹ ژوئن ۱۹۵۷ | |
اصلی | گئورگی مالنکوف نیکلای بولگانین نیکیتا خروشچف |
پس از | لاورنتی بریا |
پیش از | آناستاس میکویان |
First Secretary of the Communist Party of Ukraine (Bolsheviks) | |
دوره مسئولیت ۳ مارس – ۲۶ دسامبر ۱۹۴۷ | |
پس از | نیکیتا خروشچف |
پیش از | نیکیتا خروشچف |
دوره مسئولیت ۷ آوریل ۱۹۲۵ – ۱۴ ژوئیه ۱۹۲۸ | |
پس از | امانوئل کویرینگ |
پیش از | استانیسلاو کوزیور |
People's Commissar for Transport | |
دوره مسئولیت ۲۶ فوریه ۱۹۴۳ – ۲۰ دسامبر ۱۹۴۴ | |
اصلی | ژوزف استالین |
پس از | آندره آندریویچ آندریف |
پیش از | الکسی باکولین |
دوره مسئولیت ۵ آوریل ۱۹۳۸ – ۲۵ مارس ۱۹۴۲ | |
اصلی | ویاچسلاو مولوتف ژوزف استالین |
پس از | الکسی باکولین |
پیش از | آندری خرولیف |
دوره مسئولیت ۲۸ فوریه ۱۹۳۵ – ۲۲ اوت ۱۹۳۷ | |
اصلی | ویاچسلاو مولوتف |
پس از | آندری خرولیف |
پیش از | ایوانو کوالیف |
Full member of the ۱۷مین، ۱۸مین، ۱۹مین، ۲۰مین پلیتبوروی کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی | |
دوره مسئولیت ۱۳ ژوئیه ۱۹۳۰ – ۲۷ فوریه ۱۹۵۷ | |
Candidate member of the ۱۴مین، ۱۵مین، ۱۶مین پلیتبوروی کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی | |
دوره مسئولیت ۲۳ ژوئیه ۱۹۲۶ – ۱۳ ژوئیه ۱۹۳۰ | |
Full member of the ۱۳مین، ۱۵مین، ۱۶مین، ۱۷مین دبیرخانه کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی | |
دوره مسئولیت ۱۲ ژوئیه ۱۹۲۸ – ۲۱ مارس ۱۹۳۹ | |
دوره مسئولیت ۶ ژوئن ۱۹۲۴ – ۳۰ آوریل ۱۹۲۵ | |
Full member of the ۱۳مین، ۱۵مین، ۱۶مین، ۱۷مین، ۱۸مین Orgburo | |
دوره مسئولیت ۳ آوریل ۱۹۲۲ – ۱۸ مارس ۱۹۴۶ | |
دوره مسئولیت ۱۲ ژوئیه ۱۹۲۸ – ۱ ژانویه ۱۹۲۶ | |
اطلاعات شخصی | |
زاده | Lazar Moiseyevich Kaganovich ۲۲ نوامبر ۱۸۹۳ |
درگذشته | ۲۵ ژوئیهٔ ۱۹۹۱ (۹۷ سال) مسکو |
ملیت | امپراتوری روسیه |
حزب سیاسی | حزب کمونیست اتحاد شوروی |
امضا |
کاگانویچ در یک خانواده یهودی در اوکراین امروزی(در آن زمان بخشی از امپراتوری روسیه) در سال ۱۸۹۳ بهدنیا آمد. او در نوجوانی و اوایل جوانی بهعنوان کفاش کار میکرد و در سال ۱۹۱۱ به عضویت جناح بلشویک حزب سوسیال دموکرات کارگری روسیه درآمد. در دهه ۱۹۱۰ کاگانویچ بهعنوان فعال حزبی در دونتسک، ساراتوف و بلاروس فعال بود و رهبری انقلابیون بلشویک در بلاروس طی انقلاب اکتبر را برعهده داشت.
در اوایل دهه ۱۹۲۰ تحت رهبری وی حکمرانی شوروی در ترکستان غربی تثبیت شد. در سال ۱۹۲۲ ژوزف استالین او را به فعالیتهای سیاسی حزب کمونیست شوروی وارد کرد و از همان زمان کاگانویچ به یکی از متحدان اصلی استالین تبدیل شد. او به سرعت پلههای ترقی سیاسی در حزب را طی کرد و در سال ۱۹۲۴ به عضویت دائم پولیتبورو درآمد. در سال ۱۹۲۵ کاگانویچ به سمت دبیر اول حزب کمونیست اوکراین منصوب شد و از اواسط دهه ۱۹۳۰ به بعد بهعنوان کمیسر خلق در امور راهآهن، صنایع سنگین و نفت خدمت کرد. در طول جنگ جهانی دوم کاگانویچ بهعنوان کمیسار سیاسی در جبهههای قفقاز شمالی و ماورای قفقاز خدمت کرد.
بعد از مرگ استالین در سال ۱۹۵۳ به مقام معاون اول نخستوزیر اتحاد جماهیر شوروی منصوب شد ولی بعد از مشارکت در یک کودتای ناموفق علیه نیکیتا خروشچف، رهبر وقت شوروی در سال ۱۹۵۷ از تمام مقامات دولتی عزل شد و درنهایت در سال ۱۹۶۱ از حزب کمونیست شوروی اخراج شد.
لازار کاگانویچ در ۲۵ ژوئیه ۱۹۹۱، در سن ۹۷ سالگی درگذشت.[۱]
منابع
ویرایش- ↑ «L. M. Kaganovich, Stalwart of Stalin, Dies at 97». نیویورک تایمز. ۱۹۹۱-۰۷-۲۷. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۶-۲۷.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Lazar Kaganovich». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۷ سپتامبر ۲۰۱۷.