خیزش ججو

خیزش ججو
	بخشی از تقسیم کره
	; نقشه کره جنوبی با ججو به رنگ قرمز
تاریخ	۳ آوریل ۱۹۴۸ – ۱۳ مه ۱۹۴۹; (۱ سال، ۱ ماه، ۱ هفته و ۳ روز)
موقعیت	جزیره ججو، کره جنوبی
نتایج	سرکوب خیزش
طرف‌های درگیر
حزب کارگران کره جنوبی; حامیان محلی	حکومت نظامی ارتش ایالات متحده آمریکا در کره (تا اوت ۱۹۴۸); کره جنوبی (از اوت ۱۹۴۸); اتحادیه جوانان شمال غرب
فرماندهان و رهبران
کیم دال-سام; پاک هون-یونگ	ویلیام اف. دین; ایسونگمن ری; کیم ایک-ریه‌ئول
تلفات و خسارات
چندهزار کشته	۱۶۲ سرباز کشته; ۲۸۹ پلیس کشته; ۶۴۰ شبه‌نظامی کشته; کل:; ۱٬۰۹۱ کشته
	۱۴٬۳۷۳ غیرنظامی کشته (۸۶٪ توسط نیروهای امنیتی و ۱۴ درصد توسط جنگجویان); ۳۰٬۰۰۰ مجموع کشته‌شدگان از جمله رزمندگان (فرماندار ججو در آن زمان به‌طور خصوصی تعداد کشته‌ها را حدود ۶۰۰۰۰ نفر گزارش کرد. اسپنسر تاکر نیز تا حدود ۱۰۰٬۰۰۰ کشته تخمین می‌زند)

خیزش ججو که در کره جنوبی به عنوان حادثه ۳ آوریل ججو (کره‌ای: 제주 ۴·۳ 사건) شناخته می‌شود^[۵] یک قیام در جزیره ججو از آوریل ۱۹۴۸ تا مه ۱۹۴۹ بود. ساکنان ججو که مخالف تقسیم کره بودند، در اعتراض بودند و از سال ۱۹۴۷ در اعتصاب سراسری علیه انتخابات‌هایی که کمیسیون موقت سازمان ملل متحد در مورد کره (UNTCOK) برنامه داشت فقط در قلمرو تحت کنترل دولت نظامی ارتش ایالات متحده برگزار شود، شرکت نکردند. حزب کارگران کره جنوبی (WPSK) و حامیانش در آوریل ۱۹۴۸ شورش را آغاز کردند. آن‌ها به پلیس حمله کردند و اعضای اتحادیه جوانان شمال غرب مستقر در ججو بسیج شدند تا اعتراضات را با خشونت سرکوب کنند.^[۱] جمهوری اول کره تحت ریاست جمهوری ایسونگمن ری، سرکوب شورش را از اوت ۱۹۴۸ تشدید، در نوامبر حکومت نظامی اعلام و در مارس ۱۹۴۹ «کمپین ریشه‌کنی» را علیه نیروهای شورشی در مناطق روستایی ججو آغاز کرد و آن‌ها را در دو ماه شکست داد. بسیاری از کهنه سربازان شورشی و مظنون به همدردی بعداً با شروع جنگ کره در ژوئن ۱۹۵۰ کشته شدند و وجود خیزش ججو رسماً برای چندین دهه در کره جنوبی سانسور و سرکوب شد.^[۶]

خیزش ججو به خاطر خشونت شدیدش قابل توجه بود. بین ۱۴ تا ۳۰ هزار نفر (۱۰ درصد جمعیت ججو) کشته شدند و ۴۰ هزار نفر به ژاپن گریختند.^[۷]^[۸]^[۹] جنایات جنگی توسط هر دو طرف انجام شد، اما مورخان خاطرنشان کرده‌اند که روش‌های مورد استفاده دولت کره جنوبی برای سرکوب معترضان و شورشیان بسیار ظالمانه بود.^[۱]^[۱۰] برخی از مورخان و پژوهشگران قیام ججو را آغاز واقعی جنگ کره می‌دانند.^[۱۱]

در سال ۲۰۰۶، تقریباً ۶۰ سال پس از قیام ججو، دولت کره جنوبی به خاطر نقش خود در این قتل عذرخواهی کرد و وعده غرامت داد.^[۱۲] در سال ۲۰۱۹، پلیس و وزارت دفاع کره جنوبی برای اولین بار برای کشتار عذرخواهی کردند.^[۱۳]

منابع

↑ ^۱٫۰ ^۱٫۱ ^۱٫۲ Merrill, John (1980). "Cheju-do Rebellion". The Journal of Korean Studies. 2: 139–197. doi:10.1353/jks.1980.0004.
↑ 2,345 killed in March–May 1949 alone.
↑ Johnson, Chalmers (January 23, 2001). Blowback: The Costs and Consequences of American Empire (2000, rev. 2004 ed.). Owl Book. pp. 99–101. ISBN 0-8050-6239-4. According to Chalmers Johnson, death toll is 14,000–30,000
↑ Cumings, Bruce (2010). The Korean War A History (2010 ed.). Modern Library. pp. 124–125. According to the governor of Jeju at the time, the death toll was reported to be at 60,000
↑ "Moon vows continued push for honor of Jeju April 3 incident victims". Yonhap (به انگلیسی). April 3, 2021. Retrieved April 5, 2021.
↑ Kim, Hun Joon (2014). The Massacre at Mt. Halla: Sixty Years of Truth Seeking in South Korea. Cornell University Press. pp. 13–41. ISBN 978-0-8014-5239-0.
↑ Deane, Hugh (1999). The Korean War 1945–1953. San Francisco: China Books and Periodicals Inc. pp. 54–58. ISBN 0-8351-2644-7.
↑ Hideko Takayama (June 19, 2000). "Ghosts of Cheju". Newsweek. Retrieved March 30, 2009.
↑ Deane, Hugh (1999). The Korean War, 1945–1953. China Books&Periodicals, Inc. pp. 54–58. ISBN 978-0-14-191224-0.
↑ {{cite book}}: Empty citation (help)
↑ Tucker, Spencer C. (September 6, 2016). The Roots and Consequences of 20th-Century Warfare: Conflicts that Shaped the Modern World: Conflicts That Shaped the Modern World. ABC-CLIO. p. 320. ISBN 978-1-61069-802-3.
↑ O, John Kie-Chiang (1999). "Korean Politics: The Quest for Democratization and Economic Development". Cornell University Press. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
↑ AFP (April 3, 2019). "South Korean police apologize and army expresses regret for 1948 Jeju massacres". The Japan Times. Archived from the original on 4 April 2019. Retrieved May 20, 2019.

کتاب‌شناسی

کیم، سونگ نائه. «کار حافظه: نوحه‌های آیینی مردگان و کشتار چجو در کره». همراهی برای انسان‌شناسی دین (۲۰۱۳): ۲۲۳–۲۳۸.

[:1-1] ۱٫۰ ^۱٫۱ ^۱٫۲ Merrill, John (1980). "Cheju-do Rebellion". The Journal of Korean Studies. 2: 139–197. doi:10.1353/jks.1980.0004.

[2] 2,345 killed in March–May 1949 alone.

[Blowback-3] Johnson, Chalmers (January 23, 2001). Blowback: The Costs and Consequences of American Empire (2000, rev. 2004 ed.). Owl Book. pp. 99–101. ISBN 0-8050-6239-4. According to Chalmers Johnson, death toll is 14,000–30,000

[The_Korean_War_A_History-4] Cumings, Bruce (2010). The Korean War A History (2010 ed.). Modern Library. pp. 124–125. According to the governor of Jeju at the time, the death toll was reported to be at 60,000

[5] "Moon vows continued push for honor of Jeju April 3 incident victims". Yonhap (به انگلیسی). April 3, 2021. Retrieved April 5, 2021.

[:22-6] Kim, Hun Joon (2014). The Massacre at Mt. Halla: Sixty Years of Truth Seeking in South Korea. Cornell University Press. pp. 13–41. ISBN 978-0-8014-5239-0.

[:02-7] Deane, Hugh (1999). The Korean War 1945–1953. San Francisco: China Books and Periodicals Inc. pp. 54–58. ISBN 0-8351-2644-7.

[newsweek2-8] Hideko Takayama (June 19, 2000). "Ghosts of Cheju". Newsweek. Retrieved March 30, 2009.

[Hugh_Deane_1999_54-582-9] Deane, Hugh (1999). The Korean War, 1945–1953. China Books&Periodicals, Inc. pp. 54–58. ISBN 978-0-14-191224-0.

[:0-10] {{cite book}}: Empty citation (help)

[11] Tucker, Spencer C. (September 6, 2016). The Roots and Consequences of 20th-Century Warfare: Conflicts that Shaped the Modern World: Conflicts That Shaped the Modern World. ABC-CLIO. p. 320. ISBN 978-1-61069-802-3.

[Oh-12] O, John Kie-Chiang (1999). "Korean Politics: The Quest for Democratization and Economic Development". Cornell University Press. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)

[13] AFP (April 3, 2019). "South Korean police apologize and army expresses regret for 1948 Jeju massacres". The Japan Times. Archived from the original on 4 April 2019. Retrieved May 20, 2019.

[۵]

[۱]

[۶]

[۲]

[۳]

[۴]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]