قلعه پالنگان
قلعه پالنگان قلعهای تاریخی مربوط به سدهٔ ۷ و ۸ ه.ق است که در روستای پالنگان واقع در بخش مرکزی شهرستان کامیاران در استان کردستان قرار گرفتهاست. این اثر در تاریخ ۱۱ مرداد ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۲۶۷۵ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.[۱]
قلعه پالنگان | |
---|---|
نام | قلعه پالنگان |
کشور | ایران |
استان | استان کردستان |
شهرستان | شهرستان کامیاران |
اطلاعات اثر | |
کاربری | قلعه |
اطلاعات ثبتی | |
شمارهٔ ثبت | ۱۲۶۷۵ |
تاریخ ثبت ملی | ۱۱ مرداد ۱۳۸۴ |
در مجاورت روستای پالنگان شهرستان کامیاران بقایای قلعهای کهن وجود دارد، که به قلعهٔ پالنگان مشهور است. آثار بهدستآمده از قلعه مانند یک دروازۀ سنگی بزرگ و بقایای پلهای ساخته شده بر رودخانه، قدمت آن را به دورهٔ پیش از اسلام میرساند.[۲] قلعۀ پالنگان مدتها محل سکونت امرای کلهر بوده است. در سال ۱۵۵۶ میلادی (۹۶۴ ه.ق) هلو خان اردلان قلعه را تصرف کرد و جزو قلمرو خود درآورد. سپس از آنجا که آب و هوای قلعه زلم در شهرزور مناسب نبود، مرکز فرمانروایی خود را به قلعۀ پالنگان انتقال داد. مدارک حاصل از کاوشهای باستانشناسی مرتبط با این دوره و نزدیک بودن قلعه به کتیبۀ تنگیور انتقال مقر از قلعۀ زلم به پالنگان را محرز میسازد. قلعۀ پالنگان تا بعد از انتقال مرکز حکومت خاندان اردلان از پالنگان به قلعۀ حسنآبادسنندج یعنی در حدود قرن شانزدهم میلادی (قرن دهم ه.ق)، آباد بودهاست.[۳][۴]
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایرانشهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافتشده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹.
- ↑ سیمای میراث فرهنگی کردستان، محمد ابراهیم زارعی، سازمان میراث فرهنگی کشور، ۱۳۸۱.
- ↑ دیدنیهای کردستان، بهروز خیریه، تهران: لوح زرین، ۱۳۸۹.
- ↑ تحفۀ ناصری در تاریخ و جغرافیای کردستان، میرزا شکرالله سنندجی، تهران: انتشارات امیر کبیر، ۱۳۷۵.