قاعا
قاعا (همچنین قَعا و کاعا) واپسین پادشاه دودمان نخست مصر باستان بود. نام قاعا «آنکه دست‌هایش گشوده است»، معنا می‌دهد.
| قاعا | |
|---|---|
 | |
| فرعون | |
| فرمانروایی | ۲۶ سال، دودمان یکم |
| پیشین | سمرخت |
| جانشین | هوتپ سخموی |
| پدر | سمرخت یا آنجیب |
| آرامگاه | ام‌القعاب، ابیدوس |
درباره
ویرایشآرامگاه قاعا در ابیدوس به نسبت بزرگ است. این می‌تواند نشان از دوران طولانی پادشاهی او داشته باشد، چیزی که مان‌تو در نوشته‌های خود ۲۶ سال ذکر می‌کند.
در دهه ۱۹۹۰ میلادی و در طی کاوش‌هایی توسط بنیاد باستان‌شناسی آلمان، یک مهر ختم در نزدیکی ورودی آرامگاه قاعا پیدا شد که نام هوتپ سخموی بر آن نقش بسته بود. پیدا شدن این مهر گواهی بر نوشته‌های مان‌تو است که هوتپ سخموی را پادشاه پس از قاعا و آغازگر دودمان دوم مصر معرفی می‌کند.
گور یکی از مسوولان حکومت قاعا در سقاره به نام «سرکا» دارای سنگ یادبودی با نام‌ها و عنوان‌های بسیار بود. این سنگ یادبود نشان می‌دهد که دو جشن سد در دوران قاعا برپا شد؛ چیزی که به همراه تعداد زیادی سنگ‌های یادبود سالم با نشان پادشاه از آن دوران، نشان از پایداری و آرامش در فرمانروایی او می‌دهد.
گمان بر این می‌رود که قاعا در نزدیکی ۲۹۱۶ پیش از میلاد فرمانروایی می‌کرده است. ظرفی با نام و نشان قاعا در گور پریبسن (گور P در پتری) یافت شده است.
منابع
ویرایش- Peter A. Clayton (۲۰۰۴). "Chronicle of the Pharaohs: The Reign-By-Reign Record of the Rulers and Dynasties of Ancient Egypt" (به انگلیسی). Griffith Institute.
- Toby A. H. Wilkinson (۱۹۹۴), Early Dynastic Egypt (به انگلیسی), Routledge, London/New York, p. ۸۰-۸۱
- B. Porter and R.L.B. Moss (۱۹۳۷), Topographical Bibliography of Ancient Egyptian Hieroglyphic Texts, Reliefs, and Paintings, V. Upper Egypt (به انگلیسی), Oxford: Sites, p. ۸۱