فورونئوس

در اساطیر یونانی، فورونئوس یکی از قهرمانان فرهنگی آرگولید، کاشف آتش و حکمران ازلی آرگوس بود. او پسر خدای رود، ایناخوس است. مادرش به قطعیت شناخته شده نیست. به قولی، ملیای، اوّلین نیمف درخت زبان گنجشک، مادر اوست. همچنین مشهور است که آرگیا، نماد سرزمین آرگولید، مادر او بوده‌است: هیژینوس در کتاب خود آورده است که ایناخوس، فرزند اوکئانوس، از طریق خواهرش آرگیا، فورونئوس را به دنیا آورد. شجره نامه منتسب به هیژینوس، فورونئوس را به عنوان یکی از مردان ازلی که مشخصاتش نزد ساکنین مناطق مختلف یونان یکسان فرض نشده ، معرفی کرده‌است. بر طبق این کتاب، او شخصیت و روح مادر خود، آرگیا، را به ارث برده بود.

زئوس او را به عنوان اوّلین حکمران پلوپونز گمارد. آنچنان که پوسانیاس نقل کرده‌است: «سابق بر این، زئوس خود حکمران مطلق آدمیان بود.امّا هرمس زبان آدمیان را گوناگون گردانید و از این طریق کامیابی زئوس در حکمرانی را تباه ساخت.»

فرونئوس پرستش هرا و استفاده از آتش و کوره را متداول کرد. به گفتهٔ پوسانیاس: «زمانیکه آبهای ابتدایی در حال عقب نشینی از روی زمین بودند، فرونئوس اوّلین کسی بود که که آدمیان را گرد هم جمع کرد و یک جامعه به وجود آورد، زیرا تا آن زمان انسانها به صورت پراکنده و قبیله‌ای زندگی می‌کردند.»

مشهور است که فرونئوس با سینا، یا سِردو یا تِلِدیس یا پِریمیده ازدواج کرد و صاحب فرزندانی شد. همچنین، در روایات مختلف فرهنگ آرگوس، شخصیتی به نام نیوب با فرونئوس ارتباط داده شده‌است. گاهی او را مادر، گاه خواهر و بعضاً همسر او معرفی کرده‌اند (حالت اخیر محتمل‌تر است). جانشین فرونئوس، آرگوس نام داشت که فرزند نیوب بود (از ارتباط با زئوس یا فرونئوس). فرونئوس همچنین پدر آپیس بود که به قولی خود حکمران آرگوس شد.

فرونئوس، در آرگوس از طریق یک آتش ابدی (که پوسانیاس خود آن را به چشم دیده بود)، پرستیده میشد. همچنین، قربانیان مراسم خاکسپاری به مقبرهٔ فرونئوس تقدیم می شدند.

مطابق داستان دیگری به روایت هلانیکوس میتیلنی، فرونئوس حداقل سه پسر به نام‌های آگِنور، یاسوس و پلاسگوس داشت. پس از مرگش، دو برادر بزرگتر سرزمین او را میان خود تقسیم کردند: پلاسگوس ، کشوری در کرانهٔ رود اراسموس به ارث برد و لاریسا را بنیان نهاد. یاسوس صاحب کشوری در نزدیکی الیس شد. پس از مرگ این دو، آگنور به سرزمین‌هایشان یورش برد و حاکم آرگوس شد.

کلمنت اسکندریه، دختری به نام پاتیا را به فرونئوس نسبت داده است. این دختر از ارتباط خود با زئوس صاحب فرزندی به نام آکائوس شد. آلیان، داستان اخیر را تا حدودی مورد تأیید قرار می‌دهد، به ویژه جائیکه نقل می‌کند: «زئوس خود را به هیئت یک قُمری در آورد تا پاتیا را اغوا کند».