ویکی‌پدیا

فهرست سلاطین امپراتوری عثمانی

فهرست سلاطین امپراتوری عثمانی (به ترکی استانبولی: Osmanlı padişahları) همه سلاطین عثمانی را شامل می‌شود. امپراتوری عثمانی با نام رسمی دَوْلَتِ عَلِیّهٔ عُثمَانِیه یک قدرت سیاسی و امپراتوری مسلمان بود که از ۱۲۹۹ تا ۱۹۲۲ میلادی در منطقهٔ مدیترانه حکومت می‌کرد و در سه قاره جهان یعنی آسیا، اروپا و آفریقا گسترش یافت. این امپراتوری در اوج خود از شمال تا مجارستان، از جنوب تا یمن، از شرق تا عراق و از غرب تا الجزایر وسعت داشت. پایتخت این حکومت ابتدا در شهر سوگوت سپس در سال ۱۳۲۴ به شهر بورسا و در سال ۱۳۶۳ به پس از فتح ادرنه به این شهر منتقل شد و بعد از فتح قسطنطنیه توسط محمد فاتح از سال ۱۴۵۳ تا زمان فروپاشی این شهر پایتخت حکومت عثمانی بود.[۱]

سلطان امپراتوری عثمانی
پادشاهی عثمانی
نشان سلطنتی عثمانی
سلیمان قانونی مشهورترین سلطان عثمانی
جزئیات
شیوه خطابوراثت
اولین سلطانعثمان یکم (۱۲۹۹ – ۱۳۲۴)
آخرین سلطانمحمد ششم (۱۹۱۸ – ۱۹۲۲)
آغاز پادشاهی۱۲۹۹
پایان پادشاهی۱ نوامبر ۱۹۲۲
سکونتگاه رسمیکاخ‌های استانبول:
گمارندهموروثی
مدعیان کنونیدوندار علی عثمان

عثمان یکم یا عثمان بن أرطغرل بن سلیمان شاه معروف به عثمان غازی یا عثمان بیگ رهبر ترکان عثمانی و بنیانگذار امپراتوری عثمانی بود. او از قبیله قایی شاخه‌ای از ترکان اغوز بود.[۲] بعد از او ۳۵ تن از نسل او با عنوان سلاطین عثمانی حکومت کردند. محمد ششم آخرین سلطان عثمانی و عبدالمجید دوم آخرین خلیفه عثمانی بود.( بعد از ساقط کردن محمد ششم، دو مقام سلطنت و خلافت از هم تفکیک گردید و جانشین محمد ششم فقط خلافت مذهبی را عهده دار بود نه سلطنت و حکومت سیاسی) امپراتوری عثمانی بعد از شکست قدرت‌های مرکز در جنگ جهانی اول منحل شد و به دنبال آن در سال ۱۹۲۲ جمهوری ترکیه مدرن تاسیس شد.[۳]

فهرست سلاطین عثمانی

ویرایش

فهرست زیر سلاطین و خلیفه‌های عثمانی را به ترتیب زمان نشان می‌دهد. طغرا نشان و مهر و موم هر سلطان است پرتره‌ هر سلطان در کنار نام او مشخص است. در بخش توضیحات نام پدر و مادر سلطان و سرنوشت و رویداد‌های مهم دوران او مشخص شده است. معمولا بین پایان عمر یک سلطان و جانشینی سلطان بعدی فاصله زمانی وجود دارد زیرا شاهزاده ارشد برای به دست آوردن سلطنت بعد از مرگ پدرش مجبور به جنگ با برادرانش بود با این حال خط جانشینی در سال ۱۶۱۷ تغییر کرد و از فرزند ارشد به شاهزاده ارشد تبدیل شد و بعد از مرگ هر سلطان شاهزاده ارشد جانشین او می‌شد و این شاهزاده می‌توانست برادر، برادرزاده و یا پسر خود سلطان باشد.[۴][۵]

شماره سلطان تصویر آغاز سلطنت پایان سلطنت طغرا توضیحات
دوران ظهور امپراتوری عثمانی
(۱۲۹۹م – ۱۴۵۳م)
۱ عثمان یکم
غازی (جنگجو)
   ۱۲۹۹ ۱۳۲۴[۶] —
[c]
۲ اورخان یکم
غازی (جنگجو) 		  ۱۳۲۴[۶] ۱۳۶۲  
۳ مراد یکم
سلطان بزرگ
خداوندگار
(شهید) [۱۰][b] 		  ۱۳۶۲ ۱۵ ژوئن ۱۳۸۹  
۴ بایزید یکم
سلطان روم
ییلدریم (آذرخش) 		  ۱۵ ژوئن ۱۳۸۹ ۲۰ ژوئیه ۱۴۰۲  
دوره فترت در امپراتوری عثمانی[d]
(۱۴۰۲ – ۱۴۱۳)
— عیسی چلبی
سلطان آناتولی 		  ۱۴۰۳ – ۱۴۰۵
(سلطان در سرزمین آناتولی غربی) 		۱۴۰۶ —
  • بعد از نبرد آنکارا خود را سلطان خواند و به مدت دو سال بر آناتولی حکومت کرد.
  • توسط برادرش محمد یکم در نبرد الوبات اسیر شد.
  • در سال ۱۴۰۶ اعدام شد.
— سلیمان چلبی
سلطان در روملیا 		  ۲۰ ژوئیه ۱۴۰۲ ۱۷ فوریه ۱۴۱۱[۱۳] —
  • بعد از نبرد آنکارا خود را سلطان خواند و به مدت نه سال در روملیا حکومت کرد.
  • در ۱۷ فوریه ۱۴۱۱ اعدام شد.[۱۴]
— موسی چلبی
سلطان در روملیا 		  ۱۸ فوریه ۱۴۱۱ ۵ ژوئیه ۱۴۱۳[۱۵] —
  • بعد از مرگ برادرش سلیمان چلبی سلطان روملیا شد و به مدت دو سال سلطنت کرد.
  • در ۵ ژوئیه ۱۴۱۳ بعد از نبرد چرامولو در ساماکوف توسط برادرش محمد یکم اعدام شد.[۱۶]
— محمد چلبی
سلطان در آناتولی 		  ۱۴۰۳ – ۱۴۰۶
(سلطان در آناتولی شرقی)

۱۴۰۶ – ۱۴۱۳
(سلطان در آناتولی) 		۵ ژوئیه ۱۴۱۳ —
  • بعد از نبرد آنکارا سلطان بخشی از آناتولی غربی شد.
  • شکست عیسی چلبی در نبرد اولوبات در سال ۱۴۰۵.
  • سلطان آناتولی بعد از مرگ عیسی چلبی در سال ۱۴۰۶.
  • بعد از شکست موسی چلبی در نبرد چرامولو، سلطان عثمانی شد و با نام محمد یکم تاج‌گذاری کرد.
پس‌گیری سلطنت
۵ محمد یکم
چلبی 		  ۵ ژوئیه ۱۴۱۳ ۲۶ می ۱۴۲۱  
- مصطفی چلبی
چلبی 		ژانویه ۱۴۱۹ می ۱۴۲۲
  • سلطان روملیا.
  • پسر بایزید اول.
۶ مراد دوم
کوجا(بزرگ) 		  ۲۵ ژوئن ۱۴۲۱ ۱۴۴۴  
۷ محمد دوم
فاتح 		  ۱۴۴۴ ۱۴۴۶  
(۶) مراد دوم   ۱۴۴۶ ۳ فوریه ۱۴۵۱  
  • دوره دوم سلطنت;
  • بعد از شورش جان‌نثاران سلطنت را از پسرش پس گرفت.[۱۹]
  • تا پایان عمر سلطنت کرد.
دوران گسترش امپراتوری عثمانی
(۱۴۵۳ – ۱۵۵۰)
(۷) محمد دوم
قیصر روم (فاتح) 		  ۳ فوریه ۱۴۵۱ ۳ می ۱۴۸۱  
۸ بایزید دوم
وِلی (مقدس) 		  ۱۹ می ۱۴۸۱ ۲۵ آوریل ۱۵۱۲  
۹ سلیم یکم
یاوُز (خشمگین)
خادم الحرمین الشریفین 		  ۲۵ آوریل ۱۵۱۲ ۲۱ سپتامبر ۱۵۲۰  
۱۰ سلیمان یکم
محتشم
قانونى 		  ۳۰ سپتامبر ۱۵۲۰ ۶ سپتامبر ۱۵۶۶  
دوران رشد و تحول امپراتوری عثمانی
(۱۵۵۰ – ۱۷۰۰)
۱۱ سلیم دوم
ساری (بور) 		  ۲۹ سپتامبر ۱۵۶۶ ۲۱ دسامبر ۱۵۷۴  
۱۲ مراد سوم   ۲۲ دسامبر ۱۵۷۴ ۱۶ ژانویه ۱۵۹۵  
۱۳ محمد سوم
عادل 		  ۲۷ ژانویه ۱۵۹۵ ۲۰ دسامبر ۱۶۰۳  
۱۴ احمد یکم
بختی 		  ۲۱ دسامبر ۱۶۰۳ ۲۲ نوامبر ۱۶۱۷  
۱۵ مصطفی یکم
دلی (دیوانه) 		  ۲۲ نوامبر ۱۶۱۷ ۲۶ فوریه ۱۶۱۸  
۱۶ عثمان دوم
جوان
شهيد 		  ۲۶ فوریه ۱۶۱۸ ۱۹ می ۱۶۲۲  
(۱۵) مصطفی یکم   ۲۰ می ۱۶۲۲ ۱۰ سپتامبر ۱۶۲۳  
  • دوره دوم سلطنت؛
  • بعد از برکناری عثمان دوم به سلطنت رسید;
  • به دلیل بیماری روانی به نفع برادر‌زاده‌اش مراد چهارم از سلطنت برکنار شد و تا پایان عمرش در ۲۰ ژانویه ۱۶۳۹ در زندان شاهزادگان زندگی کرد.[۲۸]
۱۷ مراد چهارم
صاحب قرآن فاتح بغداد
غازى 		  ۱۰ سپتامبر ۱۶۲۳ ۸ فوریه ۱۶۴۰  
۱۸ ابراهیم یکم
دلی (دیوانه)
فاتح کرت
شهید 		  ۹ فوریه ۱۶۴۰ ۸ اوت ۱۶۴۸  
۱۹ محمد چهارم
آوجی (شکارچی)
غازى 		  ۸ اوت ۱۶۴۸ ۸ نوامبر ۱۶۸۷  
۲۰ سلیمان دوم   ۸ نوامبر ۱۶۸۷ ۲۲ ژوئن ۱۶۹۱  
۲۱ احمد دوم   ۲۲ ژوئن ۱۶۹۱ ۶ فوریه ۱۶۹۵  
۲۲ مصطفی دوم   ۶ فوریه ۱۶۹۵ ۲۲ اوت ۱۷۰۳  
دوران رکود و اصلاحات در امپراتوری عثمانی
(۱۷۰۰ – ۱۸۲۷)
۲۳ احمد سوم   ۲۲ اوت ۱۷۰۳ ۲ اکتبر ۱۷۳۰  
۲۴ محمود یکم   ۲ اکتبر ۱۷۳۰ ۱۳ دسامبر ۱۷۵۴  
۲۵ عثمان سوم
صوفی 		  ۱۳ دسامبر ۱۷۵۴ ۳۰ اکتبر ۱۷۵۷  
۲۶ مصطفی سوم   ۳۰ اکتبر ۱۷۵۷ ۲۱ ژانویه ۱۷۷۴  
۲۷ عبدالحمید یکم
اصلاحاتچی 		  ۲۱ ژانویه ۱۷۷۴ ۶ آوریل ۱۷۸۹  
۲۸ سلیم سوم
بستگار
نظامی
شهید 		  ۷ آوریل ۱۷۸۹ ۲۹ می ۱۸۰۷  
۲۹ مصطفی چهارم   ۲۹ می ۱۸۰۷ ۲۸ ژوئیه ۱۸۰۸  
دوران نوسازی امپراتوری عثمانی
(۱۸۲۷ – ۱۹۰۸)
۳۰ محمود دوم
انقلابچی 		  ۲۸ ژوئیه ۱۸۰۸ ۱ ژوئیه ۱۸۳۹  
۳۱ عبدالمجید یکم
تنظیمات‌چی
  ۱ ژوئیه ۱۸۳۹ ۲۵ ژوئن ۱۸۶۱  
  • پسر محمود دوم و بزم عالم سلطان
  • اعلام خط همایون برای شروع اصلاحات که از گلخانه در ۳ نوامبر ۱۸۳۹ به دست وزیر اعظم مصطفی رشید پاشا رسید.
  • پذیرفته شدن خط همایون در ۱۸ فوریه ۱۸۵۶
  • تا پایان عمر سلطنت کرد [۴۴]
۳۲ عبدالعزیز یکم
بخت‌سیز شهید 		  ۲۵ ژوئن ۱۸۶۱ ۳۰ می ۱۸۷۶  
۳۳ مراد پنجم   ۳۰ می ۱۸۷۶ ۳۱ اوت ۱۸۷۶  
۳۴ عبدالحمید دوم


  ۳۱ اوت ۱۸۷۶ ۲۷ آوریل ۱۹۰۹  
  • پسر عبدالمجید یکم و تیرمژگان قادین (فرزند خوانده پرستو سلطان).
  • با بی میلی در ۲۳ نوامبر ۱۸۷۶ قانون اساسی را پذیرفت سپس آن را به تعویق انداخت و در ۱۳ فوریه ۱۸۷۸ آن‌را منحل کرد.
  • در ۳ ژوئیه ۱۹۰۸ دوباره قانون اساسی را پذیرفت.
  • بعد از حادثه ۳۱ مارس ۱۹۰۹ برکنار شد.
  • در ۱۰ فوریه ۱۹۱۸ در کاخ بیگلربیگی فوت شد.[۴۷]
۳۵ محمد پنجم
رشید‌الدین 		  ۲۷ آوریل ۱۹۰۹ ۳ ژوئیه ۱۹۱۸  
۳۶ محمد ششم
وحیدالدین 		  ۴ ژوئیه ۱۹۱۸ ۱ نوامبر ۱۹۲۲  
خلافت تحت حکومت جمهوری
(۱۹۲۲ – ۱۹۲۴)
— عبدالمجید دوم   ۱۸ نوامبر ۱۹۲۲ ۳ مارس ۱۹۲۴ —
[c]

منابع

ویرایش
  1. ↑ Stavrides 2001, p. 21
  2. ↑ Kafadar, Cemal (1995). Between Two Worlds: The Construction of the Ottoman State. p. 122. That they hailed from the Kayı branch of the Oğuz confederacy seems to be a creative "rediscovery" in the genealogical concoction of the fifteenth century. It is missing not only in Ahmedi but also, and more importantly, in the Yahşi Fakih-Aşıkpaşazade narrative, which gives its own version of an elaborate genealogical family tree going back to Noah. If there was a particularly significant claim to Kayı lineage, it is hard to imagine that Yahşi Fakih would not have heard of it.
  3. ↑ Glazer 1996, "War of Independence
  4. ↑ 92.Quataert 2005, p. 91
  5. ↑ Karateke 2005, pp. 37–54
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Finkel, Caroline (2007). Osman's dream : the history of the ottoman empire. Basic Books. p. 555. ISBN 9780465008506.
  7. ↑ Kafadar, Cemal (1995). Between Two Worlds: The Construction of the Ottoman State. pp. 60, 122.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ ۸٫۳ ۸٫۴ ۸٫۵ ۸٫۶ ۸٫۷ Lowry, Heath (2003). The Nature of the Early Ottoman State. SUNY Press. p. 153.
  9. ↑ "Sultan Orhan Gazi". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  10. ↑ Lambton, Ann; Lewis, Bernard (1995). The Cambridge History of Islam: The Indian sub-continent, South-East Asia, Africa and the Muslim west. Vol. 2. Cambridge University Press. p. 320. ISBN 9780521223102. Retrieved 14 March 2015.
  11. ↑ "Sultan Murad Hüdavendigar Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  12. ↑ "Sultan Yıldırım Beyezid Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  13. ↑ Nicholae Jorga: Geschishte des Osmanichen (Trans :Nilüfer Epçeli) Vol 1 Yeditepe yayınları, İstanbul,2009,شابک ‎۹۷۵−۶۴۸۰ ۱۷ ۳ p 314
  14. ↑ Nicholae Jorga: Geschishte des Osmanichen (Trans :Nilüfer Epçeli) Vol 1 Yeditepe yayınları, İstanbul, 2009, شابک ‎۹۷۵−۶۴۸۰ ۱۷ ۳ p 314
  15. ↑ Joseph von Hammer: Osmanlı Tarihi cilt I (condensation: Abdülkadir Karahan), Milliyet yayınları, İstanbul. p 58-60.
  16. ↑ Joseph von Hammer: Osmanlı Tarihi cilt I (condensation: Abdülkadir Karahan), Milliyet yayınları, İstanbul. p. 58-60.
  17. ↑ "Sultan Mehmed Çelebi Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  18. ↑ ۱۸٫۰ ۱۸٫۱ "Chronology: Sultan II. Murad Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-04-07.
  19. ↑ Kafadar 1996, p. xix
  20. ↑ "Chronology: Fatih Sultan Mehmed Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2010-07-15.
  21. ↑ "Sultan II. Bayezid Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  22. ↑ "Yavuz Sultan Selim Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  23. ↑ "Kanuni Sultan Süleyman Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  24. ↑ "Sultan II. Selim Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  25. ↑ "Sultan III. Murad Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  26. ↑ "Sultan III. Mehmed Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  27. ↑ "Sultan I. Ahmed". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  28. ↑ ۲۸٫۰ ۲۸٫۱ "Sultan I. Mustafa". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  29. ↑ "Sultan II. Osman Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  30. ↑ "Sultan IV. Murad Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  31. ↑ "Sultan İbrahim Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  32. ↑ "Sultan IV. Mehmed". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  33. ↑ "Sultan II. Süleyman Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  34. ↑ "Sultan II. Ahmed Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  35. ↑ "Sultan II. Mustafa Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  36. ↑ "Sultan III. Ahmed Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  37. ↑ "Sultan I. Mahmud Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  38. ↑ "Sultan III. Osman Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  39. ↑ "Sultan III. Mustafa Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  40. ↑ "Sultan I. Abdülhamit Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  41. ↑ "Sultan III. Selim Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  42. ↑ Sultan IV. Mustafa Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06
  43. ↑ "Sultan II. Mahmud Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  44. ↑ "Sultan Abdülmecid Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  45. ↑ "Sultan Abdülaziz Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  46. ↑ "Sultan V. Murad Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  47. ↑ "Sultan II. Abdülhamid Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  48. ↑ "Sultan V. Mehmed Reşad Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  49. ↑ "Sultan VI. Mehmed Vahdettin Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Retrieved 2009-02-06.
  50. ↑ As̜iroğlu 1992, p. 13
  51. ↑ As̜iroğlu 1992, p. 17
  52. ↑ As̜iroğlu 1992, p. 14
برگرفته از «https://fa.wiki.x.io/w/index.php?title=فهرست_سلاطین_امپراتوری_عثمانی&oldid=40459916»