فهرست حزب‌های سیاسی در چین

جمهوری خلق چین دارای نظام تک‌حزبی است که توسط حزب کمونیست چین (CCP) اداره می‌شود. با این وجود، هشت حزب سیاسی کوچک نیز که تابع حزب کمونیست هستند، وجود دارند.

بر پایه اصل یک کشور، دو سیستم، مناطق اداری ویژه هنگ کنگ و ماکائو، که قبلاً از مستعمرات قدرت‌های اروپایی بودند، تحت یک سیستم سیاسی متفاوت از بقیه چین، عمل می‌کنند. در حال حاضر، هر دوی هنگ کنگ و ماکائو، دارای نظام چندحزبی هستند که قبل از واگذاری این سرزمین‌ها به چین، ایجاد شده بود.^[۱]

حزب‌های قانونی

حزب حاکم

حزب کمونیست چین، تنها حزب حاکم جمهوری خلق چین است. قانون اساسی چین، بیان می‌کند که «ویژگی بارز سوسیالیسم با مشخصات چینی، رهبری حزب کمونیست چین است»؛^[۲] همچنان که اساسنامه حزب کمونیست چین، این حزب را، «بالاترین نیروی رهبری سیاسی» اعلام می‌کند.^[۳]

حزب			سال تأسیس	ایدئولوژی	اعضا (۲۰۲۲)	رهبر	کرسی‌های کنگره ملی خلق	کرسی‌های کمیته دائمی کنگره ملی خلق	کرسی‌های کنفرانس مشورتی سیاسی خلق چینی^[الف]
		حزب کمونیست چین (CCP) 中国共产党 (中共)	۱۹۲۱	سوسیالیسم با مشخصات چینی	۹۸٬۰۴۱٬۰۰۰	شی جین پینگ 习近平	۲٬۰۹۱ از ۲٬۹۸۰	۱۱۸ از ۱۷۵	۹۹ از ۵۴۴

حزب‌های کوچک

در حالی که تنها حزب کمونیست، قدرت مؤثری در سطح ملی دارد، رسماً هشت حزب جزئی و غیر اپوزیسیون، در کنار حزب کمونیست وجود دارند که رسماً «احزاب دموکراتیک» (چینی: 民主党派; پین‌یین: Mínzhǔ dǎngpài) نامیده می‌شوند.^[۴] این احزاب که قبل از اعلام موجودیت جمهوری خلق چین تأسیس شدند، باید «نقش رهبری» حزب کمونیست را به عنوان شرط ادامه حیات خود، بپذیرند.^[۵] به گفته دیده‌بان حقوق بشر، این احزاب «به جای نقش اپوزیسیون، نقش مشاوره‌ای ایفا می‌کنند».^[۶]

یادداشت‌ها

↑ کرسی ویژه احزاب سیاسی

منابع

↑ Buckley, Roger (1997-05-28). Hong Kong: The Road to 1997 (1 ed.). Cambridge University Press. doi:10.1017/cbo9780511612220. ISBN 978-0-521-47008-7. S2CID 162068953.
↑ Wei, Changhao; Hu, Taige (11 March 2018). "Annotated Translation: 2018 Amendment to the PRC Constitution (Version 2.0)". NPC Observer. Archived from the original on 22 December 2018. Retrieved 4 November 2023.
↑ Xu, Wei (28 October 2022). "Amendment to the Party Constitution elaborated". China Daily. Retrieved 4 November 2023.
↑ Liao, Xingmiu; Tsai, Wen-Hsuan (2019). "Clientelistic State Corporatism: The United Front Model of "Pairing-Up" in the Xi Jinping Era". China Review. 19 (1): 31–56. ISSN 1680-2012. JSTOR 26603249.
↑ Tselichtchev, Ivan, ed. (2012-01-02). China Versus the West: The Global Power Shift of the 21st Century (به انگلیسی). Hoboken, NJ, USA: John Wiley & Sons, Inc. doi:10.1002/9781119199311. ISBN 978-1-119-19931-1. OCLC 883259659.
↑ "China: Nipped In The Bud - Background". Human Rights Watch. Retrieved 2021-03-18.

[a-4] کرسی ویژه احزاب سیاسی

[1] Buckley, Roger (1997-05-28). Hong Kong: The Road to 1997 (1 ed.). Cambridge University Press. doi:10.1017/cbo9780511612220. ISBN 978-0-521-47008-7. S2CID 162068953.

[:02-2] Wei, Changhao; Hu, Taige (11 March 2018). "Annotated Translation: 2018 Amendment to the PRC Constitution (Version 2.0)". NPC Observer. Archived from the original on 22 December 2018. Retrieved 4 November 2023.

[3] Xu, Wei (28 October 2022). "Amendment to the Party Constitution elaborated". China Daily. Retrieved 4 November 2023.

[:0-5] Liao, Xingmiu; Tsai, Wen-Hsuan (2019). "Clientelistic State Corporatism: The United Front Model of "Pairing-Up" in the Xi Jinping Era". China Review. 19 (1): 31–56. ISSN 1680-2012. JSTOR 26603249.

[6] Tselichtchev, Ivan, ed. (2012-01-02). China Versus the West: The Global Power Shift of the 21st Century (به انگلیسی). Hoboken, NJ, USA: John Wiley & Sons, Inc. doi:10.1002/9781119199311. ISBN 978-1-119-19931-1. OCLC 883259659.

[:1-7] "China: Nipped In The Bud - Background". Human Rights Watch. Retrieved 2021-03-18.

[۱]

[۲]

[۳]

[الف]

[۴]

[۵]

[۶]