فرانسیسکو سوارز

فرانسیسکو سوارز (انگلیسی: Francisco Suárez؛ ۵ ژانویهٔ ۱۵۴۸ – ۲۵ سپتامبر ۱۶۱۷) از انجمن عیسی، متخصص الهیات، فیلسوف، نویسنده، حقوقدان و استاد دانشگاه اهل اسپانیا بود. وی از رهبران مکتب سالامانکا بود که تأثیر زیادی در نهضت‌های اصلاحی کلیسا در قرن شانزده و هفده میلادی داشت. سوارز در دانشگاه سالامانکا به تحصیل حقوق پرداخت و در آنجا به یسوعیین (انجمن عیسی) پیوست و به مطالعه در الهیات مسیحی پرداخت. آثار وی در زمینه‌های حقوق و الهیات بسیار مشهور است. او به همراه دانشمندانی مانند هوگو گروتیوس، بالتازار ایالا و البرییکو جنتیلی از پیشگامان علم حقوق حقوق بین‌المللی شناخته می‌شود.

فرانسیسکو سوارز
زادهٔ	۵ ژانویهٔ ۱۵۴۸ گرانادا
درگذشت	۲۵ سپتامبر ۱۶۱۷ (۶۹ سال) لیسبون
ملیت	اسپانیا
دیگر نام‌ها	Doctor Eximius
محل تحصیل	دانشگاه سالامانکا
دوره	فلسفه جدید
حیطه	فلسفه غرب
مکتب	فلسفه مدرسی واقع‌گرایی فلسفی
علایق اصلی	الهیات
ایده‌های چشمگیر	The object of metaphysics is being insofar as it is real being
تأثیرگرفته از Alonso Rodriguez، توماس آکویناس، دانس اسکوتوس and medieval فلسفه مدرسی in general; ارسطو، ابن سینا
تأثیرگذار بر رنه دکارت، گوتفرید لایبنیتس، کریستیان ولف، هوگو گروتیوس، Matthew Hale، مارتین هایدگر، Mário Ferreira dos Santos, Plínio Salgado, Xavier Zubiri

جستارهای وابسته

• دانش نظری حقوق
• فلسفه سیاسی

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Francisco Suárez». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۸.