فاحشه
فاحشه (عربی: فُحْش، الفاحشة، فاحشة، فحشاء)[۱] ( فارسی : کلارا ، جنده ، هرزه ) در لغت بهمعنای «کار زشت» است و در قرآن ۲۴ بار در معنای مطلق «زشتکاری» و در مواردی همچون زنا و لواط و تهمت و ستمگری و تنگچشمی و طواف کاملاً عریان مسلمانان به دور کعبه (در یکی از آیات حجاب) بهکار رفته است. فاحشه در اصطلاح به معنای هر چیزی است که از حد خود تجاوز کرده و از اعتدال خارج شده و زشتی خویشتن را فاش و آشکار میسازد. این واژه در عرف کنونی ایران بیشتر در معنای روسپی و تنفروشی استعمال میگردد.[۲][۳]
واژهشناسی
ویرایشاز نظر علمای مسلمان دربارهٔ واژهٔ «فاحشه» دو معنا مطرح است:
وَلَا تَقْرَبُوا الزِّنَا ۖ إِنَّهُ کَانَ فَاحِشَةً وَسَاءَ سَبِیلًا
و هرگز به زنا نزدیک نشوید، که همانا کاری زشت و راهی ناپسند است.
— آیه ۳۲ سوره اسراء
منابع
ویرایش- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Fahisha». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۶ اوت ۲۰۲۳.
پانویس
ویرایش- ↑ Ali, Maulana Muhammad (2015). Holy Quran (به انگلیسی). Ahmadiyya Anjuman Ishaat Islam Lahore USA. ISBN 978-1-934271-14-8. Retrieved 3 August 2019.
- ↑ «معناشناسی واژه فاحشه در قرآن». hawzah.net. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۵-۰۳.
- ↑ ریاحی, حدیث; بهابادی, بی بی سادات رضی; امینی, فریده (1403-01-25). "تحلیل مولفه ای مفهوم «فاحشه» در قرآن کریم با واکاوی ریشه شناسی تاریخی و روابط هم نشینی". دوفصلنامه کتاب قیم (به Farsi). 13 (29).
{{cite journal}}
: Check date values in:|date=
(help)نگهداری یادکرد:زبان ناشناخته (link) - ↑ Khaled Abou El Fadl (2006). The Search for Beauty in Islam: A Conference of the Books (به انگلیسی). Rowman & Littlefield. pp. 110–115. ISBN 978-0-7425-5094-0. Retrieved 10 December 2018.
- ↑ Khaled Abou El Fadl (2006). The Search for Beauty in Islam: A Conference of the Books (به انگلیسی). Rowman & Littlefield. pp. 110–115. ISBN 978-0-7425-5094-0. Retrieved 10 December 2018.
- ↑ ریاحی, حدیث; بهابادی, بی بی سادات رضی; امینی, فریده (1403-01-25). "تحلیل مولفه ای مفهوم «فاحشه» در قرآن کریم با واکاوی ریشه شناسی تاریخی و روابط هم نشینی". دوفصلنامه کتاب قیم (به Farsi). 13 (29).
{{cite journal}}
: Check date values in:|date=
(help)نگهداری یادکرد:زبان ناشناخته (link)