علی نقوی
علی نقوی یا بن محمدبن محمدبن دلدارعلی نقوی نصیرآبادی (زاده ۱۲۶۰ (قمری) لکهنو - درگذشته ۱۳۱۲ (قمری)، لکهنو) از علمای شیعه هند بود. وی به تاج العلما مشهور و به زبانهای فارسی و عربی و سریانی و عبری تسلط داشت.[۱]
کتابشناسی
ویرایش- ۱- الاثناعشریة فی البشارات المحمدیة
- ۲- احسن القصص فی تفسیر سورة یوسف
- ۳- فصل الخطاب فی شرب الدخان
منبع‌ها
ویرایش- ↑ «علی نقوی». لغتنامه دهخدا.