عضدالدین ایجی
عضدالدین ایجی عبدالرحمان بن احمد، معروف به قاضی عضدالدین ایجی، دانشمند ایرانی، زاده روستای ایج [نیازمند منبع] در استان فارس شهر ایج امروزی واقف بر حکمت و علم کلام و اخلاق و مذهب در سده هشتم بود که در سال ۷۵۶ هجری درگذشت.[۱] کتاب المواقف او از مفصل‌ترین و رایج‌ترین کتب کلامی اهل سنت به‌شمار می‌آید.[۲] بر این کتاب چندین شرح نگاشته شده‌است، که مهم‌ترین شان به قلم میرسیدشریف جرجانی است.[۳]
آثار
ویرایشاز آثار عضدالدین ایجی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- آداب البحث
- شرح قاضی عضد بر مختصر الاصول ابن حاجب
- المواقف السلطانیه
- الرساله العضدیه در علم وضع
- العقاید العضدیه
- الفواید الغیاثیه
- جواهر الکلام
- شرح العضد علي مختصر المنتهی الاصولي
- عیون الجواهر
- الاهیات و السمعیات و التذییل
- شرح بر کتاب الحاصل تألیف تاج الدین محمد ارموی[۴]
منابع
ویرایش- ↑ عضدالدین ایجی، لغت‌نامه دهخدا.
- ↑ "پاسخ به شبهات آقای قرضاوی".
- ↑ درآمدی بر تاریخ فلسفه اسلامی. ج. ۲. صص. ۲۵۵.
- ↑ بهارستان (بهار استهبان)، محمد رضا آل ابراهیم (پژوهشگر و گردآورنده)، سته بان، ۱۳۹۱، صص ۴۱-۴۳.
پیوند به بیرون
ویرایش- عباس اقبال، تاریخ مغول، ص ۵۱۰.
- واژه «عبدالرحمان [ابن احمد...] در لغت‌نامه دهخدا و فرهنگ فارسی معین.
- ایجی در ویکی فقه