بیابان تیه

(تغییرمسیر از صحرای تیه)

تیه در منابع اسلامی، نام بیابانی است که قوم بنی‌اسرائیل به‌مدت چهل سال در آن سرگردان شدند.

کلمه «تیه» در قرآن نیامده، بلکه از تعبیر «یتیهون فی الارض» (مائده: ۲۶) گرفته شده‌است. مورخان و مفسران مسلمان، رویدادهایی مثل سایه افکندن ابر بر سر بنی‌اسرائیل، نزول من و سلوی و پیدایش چشمه‌های دوازده‌گانه از سنگ برای آنان و نیز مرگ موسی و هارون را در این بیابان دانسته‌اند.[۱]

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. «وادی سرگردانی» (PDF).