شکوی الغریب عن الاوطان الی علماء البلدان
شکوی الغریب عن الاوطان الی علماء البلدان عنوان رساله‌ای کوتاه به زبان عربی از عین‌القضات همدانی است. عین‌القضات این رساله را در زندان بغداد و اندکی پیش از مرگ نوشته‌است. این رساله برای نخستین بار توسط یک محقق مراکشی تصحیح و در سال ۱۹۳۰ میلادی در پاریس به چاپ رسید سپس سی و دو سال بعد مقدمه آن به عربی توسط عفیف عسیران نوشته و در سال ۱۳۴۱ شمسی توسط انتشارات دانشگاه تهران چاپ شد. ترجمهٔ این اثر به فارسی از روی طبع اخیر و توسط قاسم انصاری انجام گرفته‌است. این کتاب با عنوان دفاعیات عین‌القضات همدانی در سال ۱۳۶۰ در ۹۸ صفحه و توسط انتشارات منوچهری در تهران به چاپ رسیده‌است.[۱]
محتوا
ویرایشاین رساله، نامهٔ سرگشاده‌ای است که عین‌القضات، در زندان بغداد، در دفاع از خود در برابر اتهاماتی مانند دعوی نبوت، صوفی‌گری و اعتقاد به اتحاد خالق و مخلوق، نوشت و برای علمای مسلمان فرستاد. به دلیل آن که زبان علمی عالمان مسلمان هم‌عصر عین‌القضات عربی بود، متن رساله به زبان عربی است.[۲]
پانویس
ویرایش- ↑ پورجوادی، نشر دانش، ۴۴.
- ↑ جمیله رحمتی. «غوری در رساله شکوی الغریب». نشریه کتاب ماه دین. دریافت‌شده در ۱۵ آبان ۱۳۹۴. متن مقاله در راسخون بایگانی‌شده در ۴ مارس ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine
منابع
ویرایش- پورجوادی، نصرالله (۱۳۶۱). «دفاعیات و شهادت عین القضات همدانی». نشر دانش (۹).