شکوه قاسمنیا
شکوه قاسمنیا (زادهٔ ۱۳۳۴ در تهران)[۱] شاعر و نویسندهٔ اهل ایران است. قاسمنیا یکی از شاعران و نویسندگان مطرح در حوزهٔ ادبیات کودکان و نوجوانان ایران است و تاکنون نزدیک به ۴۰۰ شعر و ترانه و داستان برای کودکان سروده و نوشتهاست.[۱][۲]
شکوه قاسمنیا | |
---|---|
زاده | ۱ تیر ۱۳۳۴ تهران، ایران |
زمینه کاری | کودک و نوجوان |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات | لیسانس علوم سیاسی |
دانشگاه | دانشگاه تهران |
سالهای فعالیت | ۱۳۵۹ تا کنون |
دلیل سرشناسی | نویسنده و شاعر کودکان |
همسر(ها) | احمد غلامی |
زندگی
ویرایششکوه قاسمنیا با نام اصلی فاطمه همدانی کار ترانهسرایی را از سال ۱۳۵۸ و کار نویسندگی برای کودکان را از سال ۱۳۵۹ با نوشتن در مجلهٔ کیهان بچهها آغاز کرد. او تا کنون ۱۵۰ عنوان کتاب کودک نوشتهاست. تهیه ترانۀ کلبه عمو پورنگ يكي از آثار اوست.
شعر معروف غرق نور است و طلا/گنبد زرد رضا، از جمله آثار ماندگار اوست.
وی برای تألیف داستان بلند هلی فسقلی در سرزمین غولها و اشعار کتاب کلاغه به خنده افتاد در یازدهمین جشنوارهٔ کتاب کودک و نوجوان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان دو دیپلم افتخار دربخش شعر و داستان گرفت. هلی فسقلی در سرزمین غولها نیز موفق به دریافت جایزه کتاب سال کودک و نوجوان در بخش داستان کودک شد. قصههای شیرین هزارو یک شب یکی از آثار او است.[۳] اولین رمان وی با عنوان کاش یکی قصهاش را میگفت در سال ۱۳۹۶ منتشر و موفق به دریافت دو جایزه شد[۴] او برای نگارش کتاب گلک چه مهربان است! برگزیدۀ هشتمین دوره کتاب سال ایران شد.[۵]
او از اعضای شورای پنج نفرۀ نظارت و و سانسور کتاب کودک و نوجوان دردورۀ معاونت احمد مسجدجامعی بوده است.[۶]
گزیدهٔ آثار
ویرایش- اندازه دنیا
- شعر تیتراژ برنامه عمو پورنگ
- خبر داغ - کتاب فارسی چهارم دبستان
- هلی فسقلی در سرزمین غولها
- کلاغه به خنده افتاد
پانویس
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «موسیقی ترانه و ترانه در موسیقی/گفتوگو با شکوه قاسمنیا». پایگاه رسمی انتشارات سوره مهر. بایگانیشده از اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶. دریافتشده در ۹ اسفند ۱۳۹۳.
- ↑ «داوران شعر جشنواره کتاب برتر انتخاب شدند». خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان | Mehr News Agency. ۲۰۱۷-۰۸-۱۹. دریافتشده در ۲۰۱۸-۱۲-۰۶.
- ↑ "شکوه قاسمنیا". کتابک.
- ↑ «شکوه قاسمنیا برای نوجوانان از پسرکی معلول میگوید». ایبنا. دریافتشده در ۳ مرداد ۱۳۹۶.
- ↑ «کتاب سال».
- ↑ سرشار، محمدرضا (۱۳۷۷). «نفی نظارت، همان آنارشیسم است». پژوهشنامۀ ادبیات کودک و نوجوان (شماره ۱۵): صفحه ۴۳.
منابع
ویرایش- مقام موسیقایی، سال هفتم شماره ۱۵ (پیاپی ۳۰)، مهر ۱۳۸۳، صفحهٔ ۲۱